Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΣΤΟ LINK http://nikites.eu/synergates/57-keimenatoupanagiotostavrinou 

Η Αγία Γραφή μας αφήνει να εννοήσουμε ότι οι πρωτόπλαστοι δε γνώριζαν τι είναι ο φόβος. Μετά την παράβαση της εντολής του Θεού, απέκτησαν την εμπειρία του θανάτου ως πνευματικού αποχωρισμού από το Θεό και κατάλαβαν αμέσως ότι υπάρχει και σωματικός θάνατος. Κατανόησαν βαθιά ότι βρίσκονταν υπό την καταδίκη και την οργή του Θεού (Εφ.2/3) και ότι έχασαν πια όλες τις ευλογίες του Υψίστου. Η πτώση προκάλεσε στη συνείδησή τους ένα βαθύ συγκλονισμό. Αυτή η συνειδησιακή κατάσταση στην οποίαν έρχονται οι πρωτόπλαστοι και στη συνέχεια οι απόγονοι τους όταν αναλογίζονται την τρομερή πραγματικότητα του θανάτου, λέγεται φόβος.
Αν αναλύσουμε τον οποιοδήποτε ανθρώπινο φόβο, θα διαπιστώσουμε ότι αυτός οφείλεται στην ιδέα του θανάτου, ο οποίος είναι ο μισθός της αμαρτίας (Ρωμ.6/23). Ακόμα και ο θαρραλέος άνθρωπος δεν είναι απαλλαγμένος από το φόβο. Διότι θαρραλέος δεν είναι αυτός που δε φοβάται, αλλά αυτός που κυριαρχεί στο φόβο. Το απολυτρωτικό έργο του Χριστού είναι μια θριαμβευτική νίκη κατά του θανάτου και η Ανάσταση του Κυρίου αποτελεί την απόδειξη αυτής της νίκης. Ο άδειος τάφος στην Ιερουσαλήμ είναι η απτή απόδειξη της κατάργησης του θανάτου. Ο Αδάμ φοβήθηκε και κρύφτηκε μετά την παράβασή του. Στην ερώτηση του Θεού, «Αδάμ που είσαι;», αυτός απαντά. «Την φωνήν σου ήκουσα εν τω παραδείσω και εφοβήθην» (Γεν.3/10). Γι’ αυτό και οι πρώτες λέξεις που βγαίνουν από το στόμα του έσχατου Αδάμ (Α Κορ.15/45), του Αναστημένου Κυρίου, όταν συναντά τις δυο γυναίκες που πήγαν στον τάφο, είναι: «χαίρετε», «μη φοβείσθε» (Ματ.28/9,10). Ο Χριστός κατάργησε το θάνατο δίνοντάς μας τη δυνατότητα να τον υπερβούμε, αρκεί να ενωθούμε δια πίστεως με το νικητή του θανάτου. Ο σωστός χριστιανός, επειδή ξέρει ότι είναι μέλος του πνευματικού σώματος του Χριστού, δηλαδή της Εκκλησίας, είναι απαλλαγμένος από τα δεσμά του φόβου του θανάτου και επομένως είναι ο κατεξοχήν ελεύθερος άνθρωπος. Ο φόβος είναι το κυρίαρχο συναίσθημα εκείνων που δεν πιστεύουν στο Χριστό. Όσο βαθύτερα, ουσιαστικότερα και πληρέστερα κυριαρχεί στο πνεύμα μας ο Χριστός, τόσο περισσότερο άφοβοι είμαστε απέναντι στο θάνατο. Η αφοβία των χριστιανών στους διωγμούς και τα μαρτύρια είναι συνέπεια της βαθιάς πίστης που έχουν στο νικητή του θανάτου, τον Ιησού Χριστό. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Διότι εις εμέ το ζην είναι ο Χριστός και το αποθανείν κέρδος….έχων μεν την επιθυμίαν να αναχωρήσω και να είμαι με τον Χριστόν. Διότι είναι πολύ πλέον καλύτερον» (Φιλ.1/22,23). Ο Λόγος του Θεού, μας λέει, ότι « η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον» (Α Ιω.4/18). Αυτή η τέλεια αγάπη είναι ο Χριστός. Άρα ο φόβος οφείλεται στην απουσία του Χριστού απ’ την καρδιά μας. Είναι αλήθεια ότι τα πιο βασανιστικά δεσμά είναι αυτά του φόβου του θανάτου. Αυτά τα δεσμά μόνον ο Χριστός μπορεί να μας τα λύσει. Διότι ο Χριστός ήλθε στον κόσμο «για να καταργήσει με το θάνατό του αυτόν που εξουσίαζε με το θάνατο, δηλαδή το διάβολο και μ’ αυτόν τον τρόπο να απελευθερώσει όσους ο φόβος του θανάτου τους είχε καταδικάσει να είναι δούλοι σ’ όλη τους τη ζωή» (Εβρ.2/14,15).
Ας αφήσουμε λοιπόν τον ελευθερωτή Χριστό να συντρίψει και τα δικά μας δεσμά του φόβου. Χωρίς το Χριστό, η ελευθερία είναι μια ψευδαίσθηση και η ζωή καταντά μια δουλεία στο σατανά, με κυρίαρχο συναίσθημα το φόβο.