ΜΙΑ ΑΒΑΣΙΜΗ ΘΕΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ


Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Υπάρχει μια θεωρία  που λέει, ότι ο Ιησούς δεν πέθανε στο σταυρό και ότι μέσα στο δροσερό περιβάλλον του τάφου, ανέκτησε τις δυνάμεις Του και βγήκε από τον τάφο ως  δήθεν αναστημένος από τους νεκρούς. Κάθε φορά που ακούω αυτήν τη θεωρία, έρχονται στη σκέψη μου τα λόγια του μεγάλου μαθηματικού και ευσεβούς χριστιανού, του B. Pascal, ο οποίος είπε τα εξής: «Οι άπιστοι είναι οι πιο εύπιστοι. Πιστεύουν κάθε τι άλλο, για να μην πιστέψουν εκείνο που πρέπει να πιστέψουν». Η θεωρία αυτή είναι αβάσιμη για τους πιο κάτω λόγους

Ο Ιησούς,  προτού σταυρωθεί είχε μαστιγωθεί με το λεγόμενο φραγγέλιο, ένα είδος μαστιγίου με πολλές δερμάτινες λωρίδες, στα άκρα των οποίων υπήρχαν αγκαθωτά μεταλλικά σφαιρίδια, ώστε με κάθε κτύπημα να αποσπώνται οι σάρκες από το σώμα. Η σωματική εξάντληση του Κυρίου από τη φραγγέλωση ήταν τόσο μεγάλη, ώστε κατά τη διαδρομή προς το Γολγοθά δεν άντεξε στο βάρος του σταυρού και γονάτισε, ενώ το σταυρό μετέφερε στον τόπο της εκτέλεσης ο Σίμων ο Κυρηναίος (Ματ.27/32). Μετά από έξι ώρες στο σταυρό, ο Κύριος εξέπνευσε. Οι έμπειροι Ρωμαίοι στρατιώτες που ανέλαβαν την εκτέλεση, για να πεισθούν ότι πράγματι ο Ιησούς πέθανε, λόγχισαν την πλευρά Του, από την οποία «εξήλθε αίμα και ύδωρ» (Ιω.19/34). Αυτή η αναφορά αποτελεί ατράνταχτη επιστημονική απόδειξη του θανάτου του Ιησού. Οι Ρωμαίοι λοιπόν, τότε και μόνον τότε επέτρεψαν την αποκαθήλωσή Του και τον ενταφιασμό Του, όταν είχαν απτές αποδείξεις ότι ο Ιησούς πέθανε. Μετά από όλα αυτά, ας διερωτηθεί ο κάθε εχέφρων: Μπορούμε στ’ αλήθεια να υιοθετήσουμε τον ισχυρισμό ότι ο Κύριος δεν πέθανε στο σταυρό, αλλά ανένηψε μέσα στον τάφο και με τις ασθενικές του δυνάμεις και με διάτρητη την πλευρά κατάφερε να απελευθερωθεί από τα σουδάρια  που Τον περιέσφιγγαν, να αποκυλίσει τον ογκώδη λίθο που έκλεινε το στόμιο του τάφου και να ξεγελάσει  μια κουστωδία λεγεωνάριων; Όταν κανείς αγνοεί εκουσίως τα γεγονότα, τότε γίνεται θύμα ανυπόστατων, αβάσιμων, υποβολιμαίων και παράλογων θεωριών που έντεχνα διατυπώνονται από  αντίχριστα πνεύματα για να αποπροσανατολίσουν και να παρασύρουν τους κατά Pascal εύπιστους.  Διότι πραγματικά πρέπει να είναι πολύ εύπιστος κάποιος, για να δεχτεί μια τέτοια άτοπη και παράλογη θεωρία.  Τα λόγια του Χριστού αντηχούν δια μέσου των αιώνων, σαν απάντηση σε κάθε προσπάθεια ακύρωσης της εκ νεκρών ανάστασης του Κυρίου μας. « Έγεινα νεκρός, και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν, και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου» (Αποκ.1/18). Λοιπόν, Χριστός ανέστη, αγαπητέ αναγνώστη.

Comments are closed.