Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Για να απαλλαγούμε από τις στενοχώριες, άγχη, θυμούς, εκνευρισμούς κ.λπ, πρέπει να καταλάβουμε πως σαν χριστιανοί είμαστε ιδιοκτησία και ανεκτίμητη περιουσία του Θεού. «Δεν ανήκετε στον εαυτό σας. Σας εξαγόρασε ο Θεός και πλήρωσε το τίμημα» (Α Κορ.6/19,20), μας λέει ο Απ. Παύλος. Η περιουσία του Θεού είναι η Εκκλησία Του, που είναι ένα Σώμα με κεφαλή το Χριστό και μέλη όλους εκείνους που Τον δέχονται σαν προσωπικό τους Σωτήρα. Όταν συνειδητοποιήσουμε αυτήν την αλήθεια τότε έχουμε μέσα μας την ειρήνη του Θεού, «την υπερέχουσαν πάντα νουν» (Φιλ.4/9). Διότι ξέρουμε, πως οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας, ενδιαφέρει το Θεό στον οποίο ανήκουμε. Αν έλθουν αναποδιές, προβλήματα, δυσκολίες, ας έχουμε υπόψη ότι ο ιδιοκτήτης ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την ανεκτίμητη περιουσία Του και δεν θα την εγκαταλείψει στις επιθυμίες του Διαβόλου. Αν κατοικείς σε ένα σπίτι που δε σου ανήκει και ένας σεισμός το ξεχαρβαλώσει, νομίζεις ότι εκτός από εσένα δεν θα έχει περισσότερους λόγους να ενδιαφερθεί και ο ιδιοκτήτης του; Το ίδιο ενδιαφέρεται και ο Θεός για τον οίκο Του, που είμαστε εμείς (Α Κορ.3/16). Ο Κύριος, σαν ένας επιδέξιος μεταλλουργός, επιτρέπει να μπούμε στο καμίνι των δοκιμασιών και των θλίψεων, γιατί θέλει να αφαιρέσει τη «σκουριά» μας, μέσα από τις οδυνηρές εμπειρίες της καμίνου, ώστε να αποκτήσουμε την καθαρή και ακτινοβόλο εμφάνιση του πολύτιμου μετάλλου. Γιατί λοιπόν αφήνουμε τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής να γίνονται οδοστρωτήρας που ισοπεδώνει την καρδιά μας; Κι αν ακόμα ο Θεός παρατείνει την παραμονή σου στο καμίνι, να ξέρεις πως δε σε ξέχασε εκεί. Ίσως να θέλει μ’ αυτήν την ειδική επεξεργασία να σε βάλει στα πιο καθαρά, ακτινοβόλα και πολύτιμα «μέταλλα της συλλογής Του». Είναι πλάνη να νομίζουμε, ότι ο δρόμος του χριστιανού είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Ο Χριστός δεν μας υποσχέθηκε ότι δεν θα έχουμε προβλήματα, αλλά μας βεβαίωσε ότι θα μας δώσει τη δύναμη να τα υπερβούμε.