Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Για να διαβάσετε και άλλα πολλά ένδιαφέροντα κείμενα του Κύπριου συνεργάτη μας κάντε κλικ στο link: http://nikites.eu/synergates/57-keimenatoupanagiotostavrinou

Χθες, καθώς έψαχνα μιαν παλιά έκδοση της Αγίας Γραφής, βρήκα σε ένα μεγάλο κουτί τα κομμάτια ενός puzzle. Τα παιδιά μου πέρασαν πολλές ώρες μαζί του όταν ήταν στο δημοτικό σχολείο. Κοιτάζοντας τα κομματάκια στο ξεχασμένο κουτί, σκέφτηκα πως η Αγία Γραφή είναι ένα puzzle και τα χιλιάδες εδάφιά της είναι τα κομματάκια αυτού του puzzle. Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε το μήνυμά της, πρέπει το κάθε κομματάκι, το κάθε εδάφιο δηλαδή, να τοποθετηθεί στη θέση που πρέπει. Είναι φανερό, ότι από μερικά κομματάκια δε μπορούμε να συμπεράνουμε ποιο σχέδιο κρύβεται στο puzzle. Έτσι και από μερικά εδάφια δε μπορούμε να έχουμε πλήρη γνώση του θελήματος του Θεού σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Στο puzzle, κάποια τετραγωνάκια έχουν τόση ασάφεια που δε ξέρουμε πού να τα τοποθετήσουμε, γι’ αυτό τα αφήνουμε κατά μέρος, περιμένοντας να ξεκαθαρίσει η εικόνα με κάποια άλλα που έχουν σαφέστερες ενδείξεις και ύστερα να βάλουμε τα δύσκολα στη θέση τους. Μελετώντας τη Βίβλο αντιμετωπίζουμε παρόμοιες δυσκολίες με ορισμένα από τα εδάφιά της. Όμως δεν πρέπει να έχουμε την απαίτηση να κατανοήσουμε τα πάντα με μιαν ανάγνωση. Ο Θεός θα μας αποκαλύψει την αλήθεια όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου, ίσως και μετά από πολλά χρόνια. Αν προσπαθήσουμε να λύσουμε ένα puzzle, αρχίζοντας από τα ασαφή κομμάτια του, ποτέ δε θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο τέλος. Ο ανθρώπινος νους είναι φτιαγμένος για να αρχίζει την έρευνα από τα απλούστερα και να προχωρά στα πολυπλοκότερα. Η αρχή είναι δύσκολη γιατί δε ξέρουμε πώς να ξεκινήσουμε. Όταν όμως η εικόνα αρχίζει αργά –αργά να σχηματίζεται, τότε εύκολα κατανοούμε αν ένα τετραγωνάκι έχει θέση στο συγκεκριμένο σημείο του puzzle ή όχι. Στην αρχή μπορεί να απελπιστούμε και να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Όμως αν επιμένουμε, σύντομα θα βρούμε το δρόμο και τίποτε πια δε μπορεί να μας σταματήσει ώσπου να φτάσουμε στο τέλος. Όλα αυτά ισχύουν και στη μελέτη της Αγίας Γραφής. Θα έχετε προσέξει, ότι τα παιδιά λύνουν τα puzzles ευκολότερα από τους μεγάλους, γιατί έχουν απλή σκέψη και μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτό που κάνουν. Κι εμείς πρέπει να μελετούμε τη Βίβλο με ενδιαφέρον, για να μάθουμε τι θέλει να μας πει ο Θεός. Η σκέψη μας πρέπει να είναι απλή και ο νους μας καθαρός. Δυστυχώς κάποιοι αποφασίζουν πρώτα τι θέλουν να πιστέψουν και μετά διαβάζουν την Αγία Γραφή, με σκοπό να στηρίξουν αυτά που πίστεψαν. Όταν αρχίζεις να λύεις ένα puzzle, η εικόνα που θα προκύψει πιθανό να είναι πχ μια εικόνα από τη βουνίσια ζωή, άσχετα αν εσύ προτιμάς μια σκηνή από τη θάλασσα. Αν δε θέλεις να δεχθείς αυτά που θα σου αποκαλύψει η Βίβλος, τότε δεν χρειάζεται να αγωνίζεσαι για να την προσαρμόσεις στα μέτρα σου. Σταμάτα να τη μελετάς, για να αποφύγεις τουλάχιστο τον αυτοεμπαιγμό. Ο Λόγος του Θεού είναι προς αποδοχή. Δεν τον ελέγχουμε εμείς, αλλά Αυτός. Διότι η δική μας σοφία είναι μωρία μπροστά στην άπειρη Σοφία του Θεού. Αλλά ποια είναι η εικόνα που παρουσιάζεται μπροστά μας, στην τελική λύση του puzzle της Βίβλου; Ο πίνακας παρουσιάζει τις εξής βασικές σκηνές. Την πτώση μας στον παράδεισο, τη Βηθλεέμ, το Γολγοθά, την Ανάσταση, την αρπαγή της εκκλησίας (Α Θεσ. 4/15-17 ) και τη Νέα Ιερουσαλήμ.
Με τούτο το υπέροχο puzzle άρχισε να αφιερώνεις χρόνο αγαπητέ αναγνώστη και σύντομα θα αντιληφθείς, ότι θα μεταμορφωθείς σε ένα νέο άνθρωπο, ο οποίος θα έχει την επίγνωση της σωτηρίας του από το Αγαπημένο κεντρικό πρόσωπο της Αγίας Γραφής, που λέγεται Ιησούς Χριστός.