Επιμέλεια: Γ.Σ. Κανταρτζής

Ο Dr R. Gary Heikkila έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορική διαδρομή. Θα την παρακολουθήσετε, με συντομία, από τις απαντήσεις του στην ηλεκτρονική συνέντευξη που είχαμε μαζί του. Το 2008 τον έφερε σε ηλεκτρονική επικοινωνία μαζί μας η κ. Μαριάνθη Γκόσιου (Τεκτονοπούλου) από την Κατερίνη, που ζει εδώ και πολλά χρόνια στις ΗΠΑ. Τελικά, είχαμε την χαρά να τον γνωρίσουμε από την επίσκεψη του στην Ελλάδα το 2010.  Μίλησε σε ένα χριστιανικό συνέδριο και στην εκκλησία Κατερίνης. Τα Βιβλοκεντρικά του μηνύματα ήταν ευλογημένα. Έμεινε ενθουσιασμένος από τα μέρη που επισκέφτηκε και επιθυμία του είναι να ξανάρθει στην Ελλάδα. Είναι ένας άνθρωπος ταπεινός, φιλικός, με πολλή αγάπη αφοσίωση για τον Χριστό και τους ανθρώπους. Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου του στην αγγλική, με τη βιογραφία του, του θέσαμε μερικά ερωτήματα, στα οποία με χαρά μας απάντησε.

ΕΡΩ.: Πότε και πώς αποφασίσατε να υπηρετήσετε τον Κύριο;

> Στα σχέδια του Θεού, είχα το πρώτο άγγιγμα Του στη ζωή μου, όταν, ως παιδί, η γιαγιά μου με κρατούσε στα χέρια της, και, καθώς με κουνούσε, τραγουδούσε τα λόγια: «Ο Ιησούς με αγαπά, κι’ αυτό το ξέρω».  Όπως το παιδί, ο Σαμουήλ, άκουσε το κάλεσμα του Θεού, πιστεύω, το Άγιο Πνεύμα φύτευε σπόρους πίστης στην παιδική  μου καρδιά. Οι γονείς μου επέμεναν να πηγαίνω στην εκκλησία και στο κατηχητικό, όπου  άκουσα ότι ο Χριστός με αγάπησε τόσο ώστε πέθανε για τις αμαρτίες μου. Κι εκεί σπάρθηκαν ακόμη μερικοί σπόροι. Διάβαζα την Καινή Διαθήκη που μου δώρισαν στο κατηχητικό… Και μ’ αυτόν τον τρόπο  φυτεύτηκαν κι άλλοι σπόροι… Όταν ο Ιησούς με καλέσει στο Ουράνιο Σπίτι, παρακάλεσα να τοποθετήσουν στα χέρια μου την Κ.Δ., ως μάρτυρα της δύναμης του Λόγου Του. Την απόφαση να δεχτώ τον Ιησού ως Σωτήρα πήρα όταν, στη διάρκεια της βασικής μου στρατιωτικής εκπαίδευσης, πήγα μπροστά στον άμβωνα, μετά το κήρυγμα του ποιμένα J. H. Smith, δηλώνοντας δημόσια την πίστη μου στον Χριστό. Λίγο αργότερα η πατρίδα μού έστειλε να υπηρετήσω τη θητεία μου στην Κορέα.

ΕΡΩ.: Τι έγινε και αφήσατε τη διακονία σας στο έργο του Θεού και πήγατε στο Χόλυγουντ;

> Παρότι το Σχολείο μας Tennessee Temple Bible (τώρα Πανεπιστήμιο), απαγόρευε στους φοιτητές να πηγαίνουν στον κινηματογράφο, εγώ ενθουσιάστηκα όταν είδα μια ανακοίνωση στην Chattanooga News, ότι η γνωστή κινηματογραφική εταιρία, 20^th Century–Fox, του Χόλυγουντ, ψάχνουν για έναν  «άγνωστο» για να παίξει το ρόλο του Χριστού, σε μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή, «The Greatest Story Ever Told». Μετά από πολλές διαβουλεύσεις με παράγοντες, πήγα στο Χόλυγουντ, γιατί ήθελα να παίξω το ρόλο του Κυρίου μας σ’ αυτήν την ταινία. Ένιωθα ότι θα είναι μια δυνατή μαρτυρία σε μεγάλες μάζες των ανθρώπων…

ΕΡΩ.: Πώς ήταν η ζωή στο Χόλυγουντ;

> Ήταν ένας αγώνας, επειδή ένιωθα σαν ξένο σώμα, σ’ αντίθεση με τα χρόνια μου στο σχολείο. Τελικά, όμως αποτέλεσε την «εμπειρία της ερήμου» μου. Θυμάμαι, ο Καθηγητής μου Hale, ένας ευσεβής άνθρωπος του Θεού, με φιλικά αισθήματα για μένα, μου έγραφε στο Χόλυγουντ: «Αν ο Θεός σ’ έχει καλέσει να γίνεις  ιεροκήρυκας, μην χαμηλώσεις τα μέτρα για να γίνεις σταρ του κινηματογράφου». Τότε η δήλωσή του φάνηκε ανόητη, αλλά μου προκάλεσε τύψεις.  Πήγα στο Χόλυγουντ για να υποδυθώ ένα σημαντικό θρησκευτικό ρόλο. Οι ελπίδες μου όμως σύντομα διαψεύστηκαν, γιατί η Fox ματαίωσε τα σχέδια της για την ταινία. Ανοίχτηκαν όμως άλλες πόρτες για μένα στο Χόλυγουντ. Μου πήραν συνέντευξη άλλες σημαντικές  εταιρίες. ΄Επαιξα  ως γκεστ σταρ σε διάφορα άλλα έργα. Παρόλα όμως αυτά, υπήρχε μέσα μου ένα πνευματικό κενό, ακόμη και όταν έπαιξα ως ιερέας στο φιλμ «ο Καρδινάλιος», καθώς και με την Liza Minnelli στο «Tell Me You Love Me, Junie Moon» ως πάστορας.

Μια μέρα, που παρακολούθησα μια συμμελέτη της Αγίας Γραφής στο σπίτι του ηθοποιού-τραγουδιστή Pat Boone, στο Beverly Hills, μου είπε: «Ποτέ δεν θα ενεθάρρυνα έναν Χριστιανό να εμπλακεί στο χώρο του θεάματος, επειδή αυτό είναι ένα ταξίδι του εγώ».  Παρά το γεγονός ότι κινιόμουν στην κοινωνία του Χόλυγουντ, άρχισα να υποφέρω από κατάθλιψη και ήξερα μέσα στην καρδιά μου ότι ο Ουρανός καλούσε τον  άσωτο γιο του να επιστρέψει στο Σπίτι του Πατέρα. Ο Lee Fisher, της οργάνωσης Billy Graham Evangelistic Association, έγραψε για το βιβλίο: « Στον Gary Heikkila, βλέπουμε ένα μείγμα του ασώτου και του προφήτη, του οποίου οι αποστασίες συνέβαλαν ώστε να κάνουν έναν καλύτερο προφήτη – γιατί χωρίς αυτά δεν θα είχε την ευαισθησία, που είναι  το χαρακτηριστικό του … Στο βιβλίο του, ο Gary μας ταξιδεύει σε όλη τη διαδρομή από την κινηματογραφούπολη στη Mission Street (Gardner, Μασαχουσέτη) και στη Βασιλεία του Θεού – και αυτό είναι ένα  ταξίδι!»

ΕΡΩ.: Τι είχε συμβεί ώστε αποφασίσατε να επιστρέψετε στην υπηρεσία του Κυρίου;

> Ήξερα στο βάθος της καρδιάς μου ότι ο Θεός με είχε καλέσει να είμαι δούλος Του. Στο Χόλυγουντ, άρχισα να χειροτερεύω πνευματικά. Ήταν φίλοι μου, όπως ο καθηγητής Hale, ο οποίος τακτικά μ’ υπενθύμιζε ότι η προσευχή του ήταν να επιστρέψω στην πραγματική μου κλήση. Άρχισα αλληλογραφία με τον Charles Campbell, που  ήταν διευθυντής  μιας συντηρητικής  ιεραποστολής της New England Fellowship. Μου έκφραζε την επιθυμία του να επιστρέψω  στη διακονία του Ευαγγελίου. Μετά έγραψα στο Δρ Lee Roberson, πρόεδρο του Tennessee Temple, και ποιμένα μεγάλης Βαπτιστικής εκκλησίας. Προγραμμάτισαν μια περιοδεία στη Νέα Αγγλία για να μιλήσω σε διάφορες εκκλησίες. Με την αξιοθαύμαστη χάρη του Θεού, είχε αρχίσει το ταξίδι της επιστροφής μου στο Σπίτι του Πατέρα. Οριστικά, είπα «Αντίο» στο Χόλυγουντ! Με Θεία παρέμβαση, μπόρεσα να επιλέξω ένα  καλύτερο πλατό– με τις διαστάσεις ενός άμβωνα!

ΕΡΩ.: Γιατί γράψατε το βιβλίο από το Χόλυγουντ στο Γολγοθά;

> Η ιστορία μου δεν έχει σκοπό να δοξάσει το Χόλυγουντ, που, ασφαλώς, δεν το χρειάζεται, αλλά για να δείξει το πώς βλέπει κάποιος από μέσα την πραγματικότητα που υπάρχει εκεί. Αντίθετα, είναι η εξιστόρηση των καρδιοχτυπιών, της θλίψης, του πόνου και της μοναξιάς που συνοδεύει αναπόφευκτα μια διαδρομή ανεξάρτητη από τον Θεό. Ήθελα να μοιραστώ τον αγώνα και την αγωνία ενός μέσου φυσιολογικού  ανθρώπου να βρει τη θέση για την οποία έχει προοριστεί στη Βασιλεία του Θεού. Η επιθυμία της καρδιάς μου είναι να υψώσω τον Κύριο και Θεό  μας Ιησού Χριστό. Τον δοξάζω και Τον ευχαριστώ γιατί επέλεξε τους αδύνατους και ασήμαντους αυτού του κόσμου για να καταισχύνει το σοφούς.

ΕΡΩ.: Γιατί υπάρχει τόση μεγάλη σύγχυση στον κόσμο και αποστασία στην εκκλησία;

> Θυμάμαι έναν καθηγητή που δήλωσε, «Αν ο άνθρωπος δεν λατρεύει τον αληθινό και ζωντανό Θεό, τότε είναι σε θέση να λατρεύει οτιδήποτε άλλο». Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πυρηνικός  επιστήμονας για να κατανοήσει ότι ο Σατανάς είναι «ο θεός και ο άρχοντας αυτού του κόσμου» (Β΄ Κορινθίους 4/4, Ιωάννης 12/31). Οι σκέψεις, οι ιδέες και οι ψεύτικες θρησκείες βρίσκονται υπό τον έλεγχό του. Ο Θεός είναι Κυρίαρχος και επιτρέπει τον Σατανά να κινιέται μέσα στα όρια που Εκείνος  του έχει ορίσει. Ο Σατανάς έχει εξουσία και κυριότητα μόνο στους άπιστους (Κολοσσαείς 1/13). Μια από τις απάτες του είναι να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι μπορούν να αποκτήσουν αιώνια ζωή με τα καλά έργα. Σχεδόν σε κάθε ψεύτικη θρησκεία, η σωτηρία με τα έργα είναι το κυρίαρχο θέμα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη Βιβλική αποκάλυψη. Η σωτηρία έρχεται μόνο μέσα από το τέλειο έργο του Κυρίου Ιησού Χριστού στο σταυρό. Σήμερα, όπως και στον πρώτο αιώνα, η αποστασία απειλεί το Σώμα του Χριστού. Είναι ζωτικής σημασίας οι πιστοί να ξέρουν πώς να αναγνωρίζουν την αποστασία και τους δασκάλους της. Πολλοί ποιμένες διατηρούν τη θέση τους ως λειτουργοί Â Χριστιανικών  εκκλησιών, ενώ τα εκκλησιάσματά τους αγνοούν την αληθινή πνευματική κατάσταση του ηγέτη  τους, που μπορεί να είναι ψευδαπόστολος και ψευδοδιδάσκαλος (Β΄ Κορινθίους 11/13-14). Οι κίνδυνοι της αποστασίας διδάσκονται στο βιβλίο του Ιούδα, που φαίνεται σαν να έχει γραφτεί σήμερα. Ας προσευχηθούμε, ο Θεός να στείλει ιεροκήρυκες γεμάτους με το Πνεύμα που «επιμένουν ανυποχώρητα στον αγώνα σας για την πίστη που παραδόθηκε μια για πάντα στους πιστούς» (Ιούδας εδ. 3). Πρέπει να ακονίσουμε το πνεύμα της διάκρισης, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε την αποστασία. Πιστεύω, καθώς βλέπουμε σημεία των «έσχατων ημερών», ο αριθμός των τσαρλατάνων της θρησκείας θα αυξάνει (Ματθαίος 24:10, Β΄ Θεσσαλονικείς  κεφ. 2, 3, Β΄ Τιμοθέου 3/1-2,5).

ΕΡΩ.: Γιατί παραδοσιακές αξίες απορρίπτονται και οι άνθρωποι αποδέχονται ένα νέο είδος ηθικής / ανηθικότητας;

> Το τραγικό είναι, σε πολλές περιπτώσεις, ο κόσμος έχει διεισδύσει τόσο την εκκλησία που οι παραδοσιακές αξίες θεωρούνται τώρα ξεπερασμένες και απορρίπτονται. Ζούμε σ’ έναν αμαρτωλό κόσμο. Πολλές φορές οι άπιστοι δεν θέλουν να ακούσουν το Ευαγγέλιο, επειδή βλέπουν την υποκρισία της εκκλησίας. Πρέπει να ζούμε στην καθημερινότητα το Ευαγγέλιο και να το διακηρύττουμε (Ρωμαίους 10/14). Πνευματικά, πρέπει να προσευχόμαστε για σοφία και να μελετούμε τις Γραφές. Πρέπει να δείξουμε στους άλλους χριστιανική αγάπη και δικαιοσύνη. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ζούσα να δω την ημέρα που θα μας λέγανε ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι εξίσου έγκυρες, όπως και οι ετεροφυλοφιλικές και ότι ο γάμος ατόμων του ιδίου φύλου θα είναι παγκόσμια ευρείας αποδοχής. Πνευματικά, δεν υπάρχει Βιβλική επικύρωση ή στήριξη για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ή για το  γάμο ομοφυλοφίλων. Άνδρας και γυναίκα, δεν μπορούν να αλλάξουν τους ρόλους τους. Ο καθένας έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης για το μεγάλωμα  και την ανατροφή των παιδιών τους. Κατά τη γνώμη μου, αν ο Κύριός βραδύνει τον ερχομό Του, τα πράγματα θα χειροτερεύουν. Η σεξουαλική ανηθικότητα μολύνει την εκκλησία (Α΄ Κορινθίους 5, Ψαλμός 75). Ο Σατανάς χαίρεται καθώς η πειθαρχία στην εκκλησία έχει ατονήσει και εξαφανιστεί, με τραγικά αποτελέσματα.

ΕΡΩ.: Τι συμβουλή θα δίνατε στη σημερινή νεολαία;

> Ξανά και ξανά, αναφέρω στους νέους μας ένα από τα μεγαλύτερα κείμενα του Λόγου του Θεού. Δεν υπάρχει γιατρός, ψυχίατρος, ψυχολόγος ή διανοούμενος που θα μπορούσε να βελτιώσει τα λόγια τού Κυρίου μας, που δίνουν νόημα και αλλάζουν ζωές. Ο Ιησούς είπε: «Να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν» (Ματθ. 6/33). Μαζί με τη σωτηρία, ο Κύριος δείχνει τη φροντίδα και την πρόνοια Του σε μας (Φιλιππησίους 4/19, Α΄ Πέτρου 5/7). Είναι καιρός να επιστρέψουμε στις ημέρες του «Μικρού σπιτιού στο λιβάδι» (Little House on the Prairie), όταν οι μαθητές της 4^ης δημοτικού έπρεπε να πουν το εδάφιο στο σχολείο. Τώρα η ανάγνωση της Βίβλου απαγορεύεται. Πιστεύω, ακόμη, ότι κάθε νέος άνθρωπος θα έπρεπε να αποστηθίζει τις Παροιμίες 3/ 5 και 6, «Στον Κύριο να εμπιστεύεσαι μ’ όλη σου την καρδιά και στη δική σου σύνεση να μη στηρίζεσαι. ‘Ο,τι κι αν κάνεις αυτόν να σκέφτεσαι και θα εξομαλύνει αυτός τους δρόμους σου». Τα λόγια αυτά αποτελούν θησαυροφυλάκιο σοφίας, όχι μόνο για τους νέους, αλλά για όλους μας. Ο Σολομών μάς λέει ότι η σοφία φέρνει μεγάλα οφέλη. Είθε ο Θεός να βοηθήσει τους νέους μας να μεγαλώσουν σε σοφία, και να βρουν εύνοια και με τον Θεό και τους ανθρώπους. Παρακαλώ, με θέρμη τη νεολαία μας να μην ξεχνούν ποτέ ότι, « ο Χριστός πέθανε, ο Χριστός αναστήθηκε και ο Χριστός θα έρθει και πάλι». Να οικοδομήσουν τη ζωή τους πάνω στο βράχο, τον Ιησού Χριστό, που είναι η συνταγή για νόημα, σκοπό, και ολοκλήρωση στη ζωή.