Γράφει ο Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός
Τις μέρες αυτές τις γιορτινές οι Γιατροί του Κόσμου σε συνεργασία με τους Atenistas καλούσαν τον κόσμο να στήσουν μαζί ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο από κουτιά με γάλα για τα παιδιά που βιώνουν την οικονομική κρίση.
Εκτός από γάλα (κουτιά, παιδικά γάλατα, παιδικές τροφές) θα συγκεντρωθούν φάρμακα, ρύζι, μακαρόνια, όσπρια, λάδι. Σημειώνεται ότι στην περσινή γιορτή των Γιατρών του Κόσμου συγκεντρώθηκαν πάνω από 5.000 κουτιά γάλα και τρεις τόνοι τρόφιμα.
Από μικρός πάντα μού άρεσε το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ζωντανό ή ψεύτικο, δεν είχε σημασία, με τα φωτάκια του, τα στολίδια του και την ατμόσφαιρα θαλπωρής που δημιουργεί, στα μάτια των παιδιών εκπροσωπούσε το όνειρο, τη γιορτή. Είτε στόλιζε το σπίτι μας είτε την τάξη του σχολείου μας είτε τις βιτρίνες των καταστημάτων στους δρόμους, έχει καθιερωθεί στις καρδιές μας, καθώς κάποιο δώρο περιμένουμε να βρούμε μέσα στις φυλλωσιές του.
Ειδωλολατρικό κατάλοιπο για πολλούς, σύμβολο ενός άκρατου καταναλωτισμού για κάποιους άλλους, ξενόφερτο έθιμο για κάποιους τρίτους, φαντάζει από μακριά σαν μια υπόσχεση ότι τουλάχιστον στη διάρκεια των γιορτών θα ξεχαστούν τα μίση και οι πόλεμοι, οι διαφορές και η συχνά θλιβερή μας καθημερινότητα, και θα ζήσουμε σε άλλους κόσμους θεϊκούς. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε κάποια χαρακώματα στη βόρεια Ευρώπη, τη χριστουγεννιάτικη νύχτα Γερμανοί στρατιώτες σηκώνοντας ένα κλαρί από έλατο πλησίασαν στα χαρακώματα των Άγγλων εχθρών τους, έστησαν το δέντρο ανάμεσά τους, άναψαν φωτιές, έψαλαν το Stille Nacht, και τουλάχιστον εκείνη τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός έκαναν μεταξύ τους ειρήνη.
Σύμβολο το δέντρο και υπόσχεση. «Όταν όμως πλησιάσεις, διαπιστώνεις ότι πλαστικές απομιμήσεις είναι τα πλούσια δώρα που κρέμονται στα κλαδιά του. Η διαδρομή από την ψευδαίσθηση της αφθονίας ώς την πραγματικότητα της ανέχειας είναι πολύ σύντομη», γράφτηκε κάπου. Πόσο αληθινό αυτό! Ακόμα και οι ανθρώπινες συνθήκες ειρήνης είναι ψεύτικες…
Δυστυχώς η ανθρωπότητα έμεινε στα σύμβολα και ξέχασε το σημαινόμενο, που είναι ο Χριστός της Βηθλεέμ. Ίσως δεν είναι τυχαίο που η φάτνη του μικρού Χριστού βρίσκεται στο κάτω μέρος του δέντρου, εκεί όπου δεν πάει με την πρώτη ματιά το μάτι μας. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι σιγά σιγά δεν ευχόμαστε πια «Καλά Χριστούγεννα» αλλά «Καλές Γιορτές». Το ψεύτικο επικράτησε του αληθινού. Τα Χριστούγεννα και το Αστέρι των Μάγων στα σχολικά βιβλία είναι ένα από τα πολλά παραμύθια για παιδιά.
Πώς είναι δυνατόν, όμως, ένα παραμύθι να έχει τη δύναμη να φτιάχνει δέντρα με γάλα για τα φτωχά παιδιά; Τι είναι αυτό που κινεί τις καρδιές; Είναι ιστορικά γνωστό ότι τα νοσοκομεία έκαναν την εμφάνισή τους μετά την τελική επικράτηση του Χριστιανισμού. Μιας θρησκείας που στηρίχτηκε ακριβώς στην αλήθεια των Χριστουγέννων, την αγάπη του Θεού: Γεννήθηκε για χάρη σας Σωτήρας, κι αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριος» (Λουκάς 2,10-11).
Ακόμη κι αν όλα γύρω μας αυτή την εποχή της κρίσης μοιάζουν ψεύτικα κι επιτηδευμένα, η αλήθεια του ευαγγελίου δεν αλλοιώνεται. Ο Χριστός, που γεννήθηκε ταπεινό Βρέφος και μετά πέθανε στον σταυρό για την εξιλέωση της αμαρτίας μας, είναι η μόνη ελπίδα για τη γη μας. Μην ψάχνεις αλλού. Είναι όλα ψεύτικα. Μόνον ο Χριστός της Βηθλεέμ είναι η Αλήθεια και η Ζωή.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Χάρης Ι. Νταγκουνάκης