Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός
Όταν η κόρη μου ήταν μικρούλα, με ρώτησε μια μέρα με έκδηλη απορία, καθώς ήμουν στον κήπο με το κλαδευτήρι στο χέρι. «Μπαμπά, γιατί κόβεις τις τριανταφυλλιές»; Δεν τις κόβω, τις κλαδεύω, για να αναπτυχθούν σωστά», της απάντησα. «Δεν καταλαβαίνω», μου είπε. Κι εγώ είπα ότι δε χρειάζεται να προσπαθήσει να το καταλάβει, γιατί σε λίγους μήνες θα δει το αποτέλεσμα και τότε θα καταλάβει.
Πολλές φορές συμπεριφερόμαστε σαν τα ανώριμα παιδάκια στις διάφορες περιστάσεις της ζωής μας. Προσπαθούμε να κατανοήσουμε πράγματα που ο Θεός σκόπιμα τα κρατά ανεξήγητα σ’ εμάς για κάποιο χρονικό διάστημα, διότι μ’ αυτόν τον τρόπο θέλει να αυξήσει και να ενδυναμώσει την πίστη μας. Το μόνο που μας ζητά είναι να Τον εμπιστευόμαστε. Όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή θα καταλάβουμε ότι ο Θεός ήταν μέσα στις περιστάσεις και τις κατεύθυνε με ένα βαθύτερο νόημα και έναν απώτερο σκοπό. Ο Αβραάμ περίμενε 25 χρόνια ώσπου να καταλάβει γιατί ο Θεός καθυστερεί να εκπληρώσει την υπόσχεσή Του. Ο Θεός προετοίμαζε το Μωϋσή για 40 χρόνια στην έρημο. Ο Ιωσήφ δε μπορούσε να καταλάβει γιατί ο Θεός επέτρεψε να πουληθεί από τους αδελφούς του και να μείνει στις φυλακές της Αιγύπτου για 13 χρόνια, ενώ ήταν αθώος. Ο Χριστός παίρνει τις φαινομενικές νίκες του διαβόλου και τις μετατρέπει σε προσωπικές μας νίκες, φτάνει να Του έχουμε εμπιστοσύνη.
Αν αγαπάς το Χριστό κι όμως περνάς από μιαν αρρώστια, αν είσαι σε οικονομικό αδιέξοδο, αν αδικείσαι, αν κατηγορείσαι ενώ είσαι αθώος κλπ, μην απορείς γι’ αυτό αγαπητέ. Ίσως να βρίσκεσαι κάτω από το «κλαδευτήρι» του Θεού. Ο Χριστός δε θέλησε να θεραπεύσει το Λάζαρο, αλλά τον άφησε να πεθάνει και μετά να τον αναστήσει, γιατί είχε τους λόγους Του.
Σήμερα καθώς κλάδευα και φέτος τις τριανταφυλιές μου, με πλησίασε και πάλι η κόρη μου. Θυμήθηκα ότι κάποτε με ρώτησε γιατί τις κόβω. Της θύμισα την ερώτηση που μου έκανε όταν ήταν παιδάκι και χαμογέλασε. Αλλά σήμερα είχα την ευκαιρία να της μεταφέρω ένα πνευματικό μήνυμα. ” Όταν φτιάχνεις ένα μπουκέτο με ωραία τριαντάφυλλα, σκέψου ότι προέρχεται από αυτές τις τριανταφυλιές που τις κατάκοψε αλύπητα ο πατέρας σου μια μέρα του Φλεβάρη”. Με κοίταξε στα μάτια και είπε ψιθυριστά. ”Σε ευχαριστώ πατέρα”. Αλλά είμαι βέβαιος ότι το πατέρα, το εννούσε με κεφαλαίο Π.
Πολλές φορές συμπεριφερόμαστε σαν τα ανώριμα παιδάκια στις διάφορες περιστάσεις της ζωής μας. Προσπαθούμε να κατανοήσουμε πράγματα που ο Θεός σκόπιμα τα κρατά ανεξήγητα σ’ εμάς για κάποιο χρονικό διάστημα, διότι μ’ αυτόν τον τρόπο θέλει να αυξήσει και να ενδυναμώσει την πίστη μας. Το μόνο που μας ζητά είναι να Τον εμπιστευόμαστε. Όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή θα καταλάβουμε ότι ο Θεός ήταν μέσα στις περιστάσεις και τις κατεύθυνε με ένα βαθύτερο νόημα και έναν απώτερο σκοπό. Ο Αβραάμ περίμενε 25 χρόνια ώσπου να καταλάβει γιατί ο Θεός καθυστερεί να εκπληρώσει την υπόσχεσή Του. Ο Θεός προετοίμαζε το Μωϋσή για 40 χρόνια στην έρημο. Ο Ιωσήφ δε μπορούσε να καταλάβει γιατί ο Θεός επέτρεψε να πουληθεί από τους αδελφούς του και να μείνει στις φυλακές της Αιγύπτου για 13 χρόνια, ενώ ήταν αθώος. Ο Χριστός παίρνει τις φαινομενικές νίκες του διαβόλου και τις μετατρέπει σε προσωπικές μας νίκες, φτάνει να Του έχουμε εμπιστοσύνη.
Αν αγαπάς το Χριστό κι όμως περνάς από μιαν αρρώστια, αν είσαι σε οικονομικό αδιέξοδο, αν αδικείσαι, αν κατηγορείσαι ενώ είσαι αθώος κλπ, μην απορείς γι’ αυτό αγαπητέ. Ίσως να βρίσκεσαι κάτω από το «κλαδευτήρι» του Θεού. Ο Χριστός δε θέλησε να θεραπεύσει το Λάζαρο, αλλά τον άφησε να πεθάνει και μετά να τον αναστήσει, γιατί είχε τους λόγους Του.
Σήμερα καθώς κλάδευα και φέτος τις τριανταφυλιές μου, με πλησίασε και πάλι η κόρη μου. Θυμήθηκα ότι κάποτε με ρώτησε γιατί τις κόβω. Της θύμισα την ερώτηση που μου έκανε όταν ήταν παιδάκι και χαμογέλασε. Αλλά σήμερα είχα την ευκαιρία να της μεταφέρω ένα πνευματικό μήνυμα. ” Όταν φτιάχνεις ένα μπουκέτο με ωραία τριαντάφυλλα, σκέψου ότι προέρχεται από αυτές τις τριανταφυλιές που τις κατάκοψε αλύπητα ο πατέρας σου μια μέρα του Φλεβάρη”. Με κοίταξε στα μάτια και είπε ψιθυριστά. ”Σε ευχαριστώ πατέρα”. Αλλά είμαι βέβαιος ότι το πατέρα, το εννούσε με κεφαλαίο Π.