«Πες μας μια ιστορία, θείε Νίκο», φώναξαν τα παιδιά και κάθισαν γύρω του. Ο θείος Νίκος, που μόλις γύρισε από το ταξίδι του στη Νότια Αμερική, είχε πολλές ενδιαφέρουσες εμπειρίες να συμμεριστεί μαζί τους. «Θα σας πω τι έπαθε ένα μεγάλο φαρμακερό φίδι». Τα παιδιά στριμώχτηκαν γύρω του και περίμεναν με προσδοκία.
«Ένας ωραίο πρωινό πήρα το κυνηγετικό μου όπλο και ξεκίνησα για το δάσος. Ύστερα από αρκετή περιπλάνηση αποφάσισα να ξεκουραστώ. Όπως καθόμουν στον κορμό ενός σωριασμένου δένδρου και απολάμβανα το κολατσιό μου, παρατήρησα ένα πουλάκι που πετούσε και τσιτσίριζε ανήσυχο γύρω από το πυκνό φύλλωμα ενός κλωναριού. Πλησίασα το δένδρο και διαπίστωσα πως στο σημείο εκείνο ήταν χωμένη μια καλοφτιαγμένη φωλίτσα. Θέλησα να εξακριβώσω την αιτία της ανησυχίας του πουλιού, κοίταξα γύρω και τι να δω! Ένα τεράστιο φίδι, από τα πιο φαρμακερά της Ν. Αμερικής, είχε τα μικρά γυαλιστερά του μάτια στυλωμένα στη φωλιά…».
Τα παιδιά αλληλοκοιτάχτηκαν με αγωνία. Ο θείος συνέχισε: «Εκείνη τη στιγμή παρατήρησα πως το πουλί άνοιξε τα φτερά του και γρήγορα απομακρύνθηκε. Σε λίγο το είδα να επιστρέφει κρατώντας στο ράμφος ένα κλαδί. Με προσοχή το τοποθέτησε πάνω στη φωλιά σκεπάζοντας εντελώς το ζευγάρι του με τα μικρά πουλάκια. Κατόπιν πέταξε και κούρνιασε σ’ ένα από τα ψηλότερα κλαδιά του δένδρου. Από ‘κει παρακολουθούσε το φίδι που είχε ήδη φτάσει στη βάση του δένδρου. Το φίδι έκανε έναν ελιγμό και άρχισε ν’ ανεβαίνει τον κορμό. Μόλις έφτασε στη φωλιά, σήκωσε το κεφάλι και εξακόντισε τη λεπτή φαρμακερή του γλώσσα, έτοιμο να ριχτεί στη φωλιά και να κατασπαράξει τα πουλάκια και τότε…»
Ο θείος Νίκος σταμάτησε για λίγο. «Πες μας θείε, και τότε τι έγινε;» φώναξαν τα παιδιά ανήσυχα. «…Τότε το φίδι σταμάτησε απότομα και τίναξε το κεφάλι προς τα πίσω, σαν κάποιος να το χτύπησε. Γύρισε από την άλλη μεριά και κατευθύνθηκε προς τα κάτω και χάθηκε μέσα στο χορτάρι. Η παράξενη αυτή συμπεριφορά του φιδιού με παρακίνησε να σκαρφαλώσω το δένδρο και να περιεργαστώ το κλωνί που σκέπαζε τη φωλιά. Το έδειξα σ’ έναν ντόπιο και του διηγήθηκα την ιστορία του φιδιού. Αυτός μου εξήγησε πως το πουλί έκοψε το κλωνί από έναν θάμνο που είναι θανατηφόρο δηλητήριο για το φίδι.
Ο καλός Θεός έδωσε τη σοφία αυτή στο αδύναμο πουλί για να μπορέσει να προστατέψει τα μικρά του. Στην Αγία Γραφή ο Σατανάς ονομάζεται «το αρχαίο φίδι». Είναι πονηρός σαν το φίδι. Σκοπός του είναι να καταστρέψει μικρούς και μεγάλους. Πώς θα μπορέσουμε εμείς οι αδύναμοι να φυλαχτούμε από τον πανούργο Σατανά;
Υπάρχει ένα μοναδικό δένδρο από το οποίο κατασκευάστηκε ένας Σταυρός! Πάνω σ’ αυτόν τον Σταυρό ο Ιησούς Χριστός με τη θυσία Του μας εξασφάλισε τη νίκη ενάντια στο Σατανά. Πρέπει όμως, παιδί μου, όπως το σοφό πουλάκι έτρεξε στον ειδικό θάμνο, έτσι κι’ εσύ να τρέξεις στο Σταυρό που υψώθηκε στο Γολγοθά για σένα και να Τον ζητήσεις να σε σκεπάσει με το πολύτιμό Του αίμα! «Αυτός, ο Χριστός, σήκωσε τις αμαρτίες μας με το ίδιο του το σώμα στον Σταυρό…» (Α’ Πέτρου 2:24).
ΘΑΛΕΙΑ Κ. ΓΕΩΡΓΟΥΒΕΛΑ
Θεσσαλονίκη