Κάθε χρόνο οι άνθρωποι γιορτάζουν κάποιες σημαντικές ιστορικές επετείους. Τα άτομα, επίσης, γιορτάζουν επετείους γενεθλίων, γάμου, θανάτου κ.ά. Κι ολόκληρος ο Χριστιανικός κόσμος γιορτάζει κάθε χρόνο τη γέννηση του Ιησού Χριστού. Η Ιστορία αναφέρει ότι οι πρώτοι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν γενέθλια ανθρώπων, πιθανόν λόγω της σχέσης των γενεθλίων με την αστρολογία και τις παγανιστικές συνήθειες της εποχής. Δεν γιορτάζονταν ούτε τα Χριστούγεννα. Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημερομηνίας γέννησης του Χριστού, έγινε τον τρίτο αιώνα. Και κάτι που δεν το ξέραμε, το 1644, στην Αγγλία, με την επιρροή των πουριτανών, ψηφίστηκε νόμος που απαγόρευε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Κι’ αυτό, επειδή και τότε, όπως και σήμερα, γιορτάζονταν τα Χριστούγεννα με κοσμικούς τρόπους. Ξεθώριασε εντελώς το νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων.
Στις 17 Δεκεμβρίου1903 τα αδέλφια Όρβιλ και Γουίλμπορ Ράιτ πραγματοποίησαν την πρώτη «αεροπορική» πτήση. Κατάφεραν να μείνουν στον αέρα με το μηχανοκίνητο αεροπλάνο τους περίπου ένα λεπτό! Ετσι, οι δύο Αμερικανοί, πέρασαν στην ιστορία ως οι εφευρέτες και οι κατασκευαστές του πρώτου επιτυχημένου αεροπλάνου στον κόσμο. Ενθουσιασμένοι, τηλεγράφησαν στην αδελφή τους Katherine: «Έχουμε πραγματικά πετάξει 260 μέτρα και θα είμαστε στο σπίτι για τα Χριστούγεννα». Η Katherine έτρεξε στον εκδότη της τοπικής εφημερίδας και του έδειξε το μήνυμα. «Κοιτάξτε», του είπε, «τι ωραία! Τα παιδιά θα είναι στο σπίτι για τα Χριστούγεννα». Μετέδωσε μόνο το δεύτερο μέρος του μηνύματος, παραλείποντας το πρώτο και σημαντικότερο: το επίτευγμα των αδελφών της, ότι ο άνθρωπος κατάφερε να πετάξει!
Ενας δάσκαλος από την Κύπρο, διηγείται, πως πριν χρόνια παρακολούθησε μια επίδειξη μαθήματος παιδιών της Β’ Δημοτικού. Η δασκάλα ρώτησε τα παιδιά, τι τους θυμίζει η λέξη Χριστούγεννα. Τα παιδάκια, απάντησαν, με παιδικό τρόπο: κρύο, βουνά, χιονάνθρωπους, τζάκι, δώρα, καταστήματα στολισμένα, χριστουγεννιάτικο δέντρο κ.λπ. «Το πιο βασικό, είπε η δασκάλα, δεν το είπατε». Και σκέφτηκα, λέει ο δάσκαλος, μπράβο θα πει τη γέννηση του Χριστού. Κι όμως έπεσε έξω. Το πιο βασικό για την δασκάλα ήταν ότι δεν ανάφεραν «τον Άγιο Βασίλη»!
Εκατομμύρια χριστιανοί κάνουν το ίδιο λάθος, με τη γιορτή των Χριστουγέννων. Η σκέψη τους ούτε καν πηγαίνει στην ενανθρώπηση του Θεού, τη θαυματουργική γέννηση του Χριστού. Απεναντίας, σκέφτονται και προγραμματίζουν πώς θα εκμεταλλευτούν καλύτερα την περίοδο αυτή: διακοπές, εμπορικές πράξεις, οικογενειακές συγκεντρώσεις, διασκεδάσεις, φαγοπότια, ρεβεγιόν, διακοσμήσεις, δώρα… Τα ρεύματα του υλισμού, της αθεΐας, της παγκοσμιοποίησης έχουν μετατρέψει τα Χριστούγεννα σε εμπορικό πανηγύρι αδηφάγου καταναλωτισμού… Από την άλλη, πάλι, για να μην ενοχληθούν οι αλλόθρησκοι και οι άθεοι, οι «χριστιανικές» χώρες με νόμους καταργούν τα χριστιανικά σύμβολα. Είναι εξωφρενικό που φτάσαμε σε μέρες που ακόμα κι αν πούμε την ευχή «Καλά Χριστούγεννα», να θεωρηθεί προσβλητικό για κάποιους… Αντί για «Καλά Χριστούγεννα» λέμε, «Καλές Γιορτές», «Χρόνια Πολλά».
Τα Χριστούγεννα και όλες οι χριστιανικές γιορτές, έχουν μετατραπεί σε περίοδο ταξιδιών και διασκεδάσεων. Είναι καιρός οι πιστοί του Κυρίου να αφυπνιστούν και να δείξουν στον κόσμο το πραγματικό νόημα της ενσάρκωσης. Ας ξεχάσουμε φέτος την κοσμοχαλασιά με τους φωταγωγημένους δρόμους, την ανταλλαγή δώρων και ευχών, και ας κάνουμε τον μεγάλο άγνωστο, τον ΧΡΙΣΤΌ, το κέντρο της γιορτής. Να γιορτάζουμε Χριστούγεννα με τον Χριστό, γιατί Χριστούγεννα χωρίς Χριστό είναι ουτοπία.
Επειδή από το γεγονός και τη σημασία των Χριστουγέννων έχει αφαιρεθεί η ουσία κι έμεινε το περιτύλιγμα, παραθέτουμε με συντομία και με βάση τη Βίβλο, μερικούς λόγους, για τους οποίους γιορτάζουμε Χριστούγεννα.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΡΘΕ:1. Να μας λυτρώσει. 2. Να καλέσει τους αμαρτωλούς σε μετάνοια. 3. Να δώσει φως στους ηθικά τυφλούς 4. Να μας σώσει από τη θεϊκή καταδίκη. «Διότι το Γιο του ο Θεός δεν τον έστειλε στον κόσμο για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού. Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν καταδικάζεται, αλλ’ όποιος δεν πιστεύει είναι ήδη καταδικασμένος, γιατί δεν έχει πιστέψει στο όνομα του Μονογενή Γιου του Θεού» (Ιωάννης 3:17,18). 5. Να μας δώσει αιώνια ζωή (Ιωάννης 3:16).
Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ
Στο σημερινό τεύχος στο Περισκόπιο θα παραθέσουμε δυο κείμενα-ποιήματα που μεταφράσαμε από τα αγγλικά. Το πρώτο έχει να κάνει με τον Ουράνιο Επισκέπτη, τον Ιησού Χριστό:
«Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, με το προνόμιο που έχετε χάρη στις εκδηλώσεις του ελέους του Θεού, να προσφέρετε τα σώματά σας θυσία ζωντανή, άγια, τέτοια που να είναι αρεστή στο Θεό, η οποία και αποτελεί την πνευματική σας λατρεία…» (Ρωμαίους 12:1,2).
Υπάρχει ένα ποίημα στα αγγλικά με τίτλο: «Αν ο Χριστός ερχόταν στο σπίτι σου». Μεταφέροντας το σε πεζό λόγο, έχει ως εξής: «Αν ο Ιησούς ερχόταν στο σπίτι σου να περάσει μια δυο μέρες,/αν ερχόταν απροσδόκητα, διερωτώμαι τι θα έκανες;/ Ω, ξέρω, θα έδινες το καλύτερο δωμάτιο σ’ έναν τέτοιο τιμημένο Επισκέπτη,/ και το φαγητό που θα Του πρόσφερες θα ήταν το καλύτερο,/ ασφαλώς, θα Τον βεβαίωνες πόσο χαρούμενος είσαι που Τον έχεις μαζί σου./ Να Τον φιλοξενείς στο δικό σου σπίτι είναι κάτι το ασύγκριτο./ Αν όμως στην πραγματικότητα Τον έβλεπες να έρχεται,/ θα Τον συναντούσες στην πόρτα/ με χέρια ανοιγμένα να καλωσορίσεις το Ουράνιο Επισκέπτη σου;/ ΄Η θα πήγαινες ν’ αλλάξεις τα ρούχα σου,/ προτού Τον δεχτείς μέσα;/ ΄Η θα έκρυβες μερικά περιοδικά και θα έβαζες τη Βίβλο στην πρώτη θέση;/ Θα έκλεινες το ραδιόφωνο και την TV θα ευχόσουν να μην τα άκουγε και έβλεπε;/ Και θα ευχόσουν ακόμα να μην ξεστόμιζες δυνατά εκείνη τη βιαστική λέξη;/ Θα έκρυβες εκείνη την κοσμική μουσική και θα έβγαζες το υμνολόγιο;/ Θα έβαζες τον Ιησού αμέσως μέσα στο σπίτι σου ή θα Τον καθυστερούσες;/ Και διερωτώμαι, αν ο Σωτήρας ξόδευε μια-δυο μέρες μαζί σου,/ θα συνέχιζες να κάνεις τα πράγματα που πάντα κάνεις;/ Θα έλεγες τα λόγια που πάντα λες;/ Η ζωή σου θα κυλούσε όπως πάντα, κάθε μέρα;/ Η οικογενειακή συνομιλία θα ήταν στον ίδιο ρυθμό και τόνο;/ Θα ήταν δύσκολο σε κάθε γεύμα να κάνετε προσευχή;/ Θα τραγουδούσες τα τραγούδια που συνήθως τραγουδάς,/ και θα διάβαζες τα βιβλία που διαβάζεις,/ και θα Του αποκάλυπτες αυτά με τα οποία τρέφεις το νου και το πνεύμα σου;/ Θα έπαιρνες μαζί σου τον Ιησού στα μέρη που σχεδίαζες να πας;/ ΄Η θ’ άλλαζες τα σχέδια σου, για μια δυο μέρες;/ Θα χαιρόσουν να συναντήσει τους στενούς φίλους σου;/ ΄Η θα έλπιζες να μην εμφανιστούν ως ότου η επίσκεψή Του τελειώσει;/ Θα χαιρόσουν αν έμενε για πάντα κοντά σου;/ ΄Η θα ένιωθες μεγάλη ανακούφιση, όταν κάποια στιγμή θα έφευγε από το σπίτι σου;/ Θα σ’ ενδιέφερε να γνώριζε ασφαλώς αυτά που θα έκανες;/ Αν ο Ιησούς Χριστός προσωπικά ερχόταν και ξόδευε κάποιο χρόνο μαζί σου».
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν ο Ιησούς ερχόταν προσωπικά στο δικό σου και στο δικό μου σπίτι. Κι όμως ο Χριστός όχι μόνο είναι στο σπίτι μας, αλλά κατοικεί με το Πνεύμα Του μέσα στις καρδιές των λυτρωμένων. Γι’ αυτό πρέπει να ζούμε και να συμπεριφερόμαστε ως παιδιά του Θεού.
«Κύριε, βοήθησέ με να ζω έτσι, γνωρίζοντας ότι ο Ιησούς κατοικεί στην καρδιά μου. Ν’ αποφεύγω τα πράγματα που Τον ενοχλούν και εμένα με ντροπιάζουν».
(Μετάφραση από τα αγγλικά: Γ.Σ.Κ.)