Σχόλια σε εδάφια της Βίβλου της Μαριάνθης Λ. Κοκτσίδου, Φιλολόγου

Τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει oλόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως  τη ζωή του;  Ή τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος ως αντάλλαγμα για τη ζωή του; (Ματθαίος 16:26)

            Στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι θέλοντας να είναι σίγουροι για τη ζωή τους, υπογράφουν συμβόλαιο ασφάλειας ζωής με διάφορες ασφαλιστικές εταιρίες. Διαθέτουν κάθε χρόνο αρκετά χρήματα, αφού  η ανανέωση της ασφάλειας είναι ετήσια.

Στην πραγματικότητα βέβαια ωφελημένοι είναι οι συγγενείς τους, γιατί θα εισπράξουν αυτοί τα χρήματα της ασφάλειας, όταν ο

ασφαλισμένος θα έχει φύγει από τη ζωή.

            Η ψυχή όμως που είναι αιώνια, πώς μπορεί να ασφαλιστεί; Υπάρχει ένας μόνο τρόπος: η πίστη στη σταυρική θυσία του Χριστού.

Όποιος αναγνωρίζει την ανικανότητά του να σωθεί με τη δική του προσπάθεια, και ζητά από τον Χριστό τη σωτηρία, αυτός είναι

πραγματικά ασφαλισμένος. Η σωτηρία της ψυχής του είναι εντελώς δωρεάν, γιατί την τιμή την πλήρωσε ο Ιησούς Χριστός με το αίμα Του

στο Γολγοθά. Καλύπτει όλες τις ανάγκες του ανθρώπου, επειδή ο Χριστός είναι πάντα με τους πιστούς Του. Τους στηρίζει στις δυσκολίες, τους ενθαρρύνει, όταν απογοητεύονται, τους βοηθά στις αδυναμίες  τους, γεμίζει και ικανοποιεί την ψυχή τους, ώστε να χαίρονται ακόμη και με τα μικρά καθημερινά πράγματα. Και το σπουδαιότερο, η ασφάλεια που χαρίζει ο Χριστός, δεν χρειάζεται ετήσια ανανέωση, αλλά διαρκεί αιώνια. Ο Λόγος του Θεού διαβεβαιώνει: “Αν ομολογήσεις με το στόμα σου πως ο Ιησούς είναι ο Κύριος και πιστέψεις με την καρδιά σου πως ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα βρεις τη σωτηρία” (Ρωμ. 10:9)

 

****

Μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε. (Γένεσις 6:9β)

 

            Το βάδισμα είναι η καλύτερη γυμναστική και πολλοί γιατροί το συνιστούν για την αντιμετώπιση διάφορων παθήσεων.

Έτσι αρκετοί άνθρωποι στο καθημερινό τους πρόγραμμα περιλαμβάνουν και ώρα για περπάτημα.

Αλλά και για μια υγιή πνευματική ζωή χρειάζεται καθημερινό περπάτημα με τον Θεό. Τι σημαίνει όμως αυτό;

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Νώε περπάτησε με τον Θεό.

Η εποχή που έζησε ο Νώε ήταν δύσκολη. Οι άνθρωποι είχαν απομακρυνθεί από τον Θεό. Η κακία, η αδικία και η διαφθορά είχαν κυριέψει τους ανθρώπους. Επικρατούσε η αμαρτία σε κάθε της μορφή. Μέσα σε μια τέτοια κοινωνία ο Νώε διαχώρισε τον εαυτό του από τους σύγχρονούς του. Αποφάσισε να ζει με δικαιοσύνη και να ακολουθεί τον Θεό. Αυτό βέβαια δεν ήταν εύκολο. Οπωσδήποτε θα αντιμετώπισε ειρωνικά σχόλια και τα πειράγματα των γύρω του, προκλητικά λόγια, ίσως  και την εχθρότητα των άλλων.

Όμως ο Νώε αντιτάχθηκε σε όλα αυτά. Είχε πάρει τη σταθερή απόφαση να αντισταθεί με οποιοδήποτε κόστος στην αμαρτία και το συμβιβασμό.

Κι όταν ο Θεός τού ζήτησε να κατασκευάσει την κιβωτό, υπάκουσε σε κάθε λεπτομέρεια, αν και για την ανθρώπινη λογική η κατασκευή ενός πλοίου μακριά από τη θάλασσα φάνταζε  παράλογη. Και ο Θεός τίμησε όχι μόνον αυτόν αλλά και την οικογένειά του.

Ήταν οι μόνοι άνθρωποι που εξαιρέθηκαν από την καταστροφή του Κατακλυσμού.

            Η εποχή που ζούμε είναι παρόμοια μ’ εκείνη του Νώε. Επικρατούν αδικία, διαφθορά κάθε είδους, κακία. Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση ή θα συμβιβαστείς με την αμαρτία και θα εξομοιωθείς με τον κόσμο ή “θα περπατήσεις με τον Θεό.” Η απόφαση είναι δική σου.

 

****

 

Ο Ιησούς… ρώτησε τους μαθητές Του: “Ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ;”… ” Κι εσείς, ποιος λέτε πως είμαι;” Απάντησε

ο Σίμων Πέτρος και είπε: “Εσύ είσαι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού.” (Ματθαίος 16:13,15-16)

 

            “Ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είμαι; “ρώτησε ο Ιησούς στους μαθητές Του. Και οι απόψεις ήταν διαφορετικές. Μήπως όμως και σήμερα δεν συμβαίνει το ίδιο; Άλλοι θεωρούν τον Ιησού ως επαναστάτη εναντίον της αδικίας, άλλοι ως έναν άνθρωπο που έκανε το καλό στους αδύναμους και ασθενείς, άλλοι Τον απορρίπτουν εντελώς, αμφισβητώντας τα θαύματα και τη διδασκαλία Του. Όμως ο Ιησούς συνέχισε κι  έκανε στους μαθητές Του και μια δεύτερη ερώτηση , πιο προσωπική: ” Εσείς ποιος λέτε ότι είμαι;” Η ίδια  ερώτηση απευθύνεται και σε σένα, που διαβάζεις τις λίγες αυτές σειρές. Τι σημαίνει για σένα ο Χριστός; Πήρες ποτέ την απόφαση να Τον ακολουθήσεις; Ζήτησες από τον Θεό να σε συγχωρήσει και να αλλάξει τη ζωή σου; Νιώθεις την ειρήνη του Θεού στην καρδιά σου; Ο Πέτρος, ο μαθητής του Χριστού, στην προσωπική αυτή ερώτηση του Κυρίου απάντησε: “Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του  Θεού του ζώντος.” Ο Θεός διάνοιξε το νου του Πέτρου, ώστε να καταλάβει και να πιστέψει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιος του Θεού. Μόνο Αυτός σώζει από τις αμαρτίες και λυτρώνει τον άνθρωπο από τον αιώνιο θάνατο. Μπορείς κι εσύ να ομολογήσεις το ίδιο μαζί με τον Πέτρο; Αν όχι, ζήτησέ το από τον Θεό:

«Κύριέ μου, Σε παρακαλώ, άγγιξε την καρδιά μου, άνοιξε τα μάτια της ψυχής μου,για να καταλάβω την ανάγκη μου για σωτηρία

και να αναγνωρίσω ότι Εσύ είσαι ο Υιός του ζωντανού Θεού.»

 

****

 

Κύριε, τι είναι ο άνθρωπος και γνωρίζεις αυτόν! Ή ο υιός του ανθρώπου και συλλογίζεσαι αυτόν! ( Ψαλμ.144:3)

            Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και είμαστε “αριθμοί” καταγραμμένοι στο σκληρό δίσκο κάποιου ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Ο καθένας μας έχει το ΑΦΜ του, τον ΑΜΚΑ, τον Αριθμό Δελτίου Ταυτότητας, τον αριθμό τραπεζικού λογαριασμού. Για την καλή λειτουργία του κράτους και την ευκολία στις συναλλαγές μας, είμαστε αριθμοί απρόσωποι και ψυχροί. Όμως για τον Θεό ο καθένας μας είναι μοναδικός. Ξέρει το όνομά μας: “Σε εκάλεσα με το όνομά σου, εμού είσαι.”(Ησ.43:1).Ξέρει ακόμη τι σκεφτόμαστε, πριν Του το πούμε: “Και πριν μια λέξη ακόμα έρθει στη γλώσσα μου, να κιόλας εσύ, Κύριε, πολύ καλά την ξέρεις.” (Ψαμλ.139:4) Γνωρίζει την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης μας: “Ξέρει Αυτός από τι πλαστήκαμε, θυμάται πως είμαστε χώμα.” (Ψαλμ. 103:14) Και πέρα από όλ’ αυτά, μας αγαπά τόσο πολύ, ώστε έστειλε τον μονάκριβο Γιο Του,  για να μας λυτρώσει από την αμαρτία με τη σταυρική Του θυσία και να μας δώσει αιώνια ζωή. Ήδη από αυτή τη ζωή ανήκουμε στην οικογένειά Του και ο Θεός μάς έδωσε το προνόμιο να Τον αποκαλούμε “Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς”. Δεν έχει σημασία η μόρφωσή μας, η οικονομική κατάσταση,  η εθνικότητα ή η κοινωνική μας θέση. Ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις ή εξαιρέσεις. Περιμένει όλοι να σωθούν. Γι’ Αυτόν ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδική και πολύτιμη ψυχή, που χρειάζεται σωτηρία για να ζει αιώνια κοντά Του.

 

            «Κύριέ μου, Σ’ ευχαριστώ που για Σένα έχω αξία. Σ’ ευχαριστώ για την Ιησού Χριστό που θυσιάστηκε για μένα. Σε παρακαλώ, οδήγησέ με να ζω σύμφωνα με το θέλημά Σου

 

****

Ο μισθός που δίνει η αμαρτία είναι ο θάνατος, ενώ το δώρο που χαρίζει ο Θεός είναι η αιώνια ζωή, την οποία έφερε

ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας. (Ρωμαίους 6:23)

 

            Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από αμφισβήτηση   και απαξίωση πατροπαράδοτων  ηθικών αρχών. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η αμαρτία, ακόμη και ως λέξη, έχει χάσει το τρομακτικό και απεχθές περιεχόμενό της. Μάλιστα μερικοί τη θεωρούν δημιούργημα των κληρικών, για να φοβίζουν τους ανθρώπους. Άλλοι πάλι περιορίζουν τη σημασία της λέξης για να περιγράψουν κάτι που αξίζει να τιμωρηθεί με φυλακή.

Έτσι η ομοφυλοφιλία χαρακτηρίζεται απλώς εναλλακτική σχέση, η έκτρωση θεωρείται ελευθερία της γυναίκας να ορίζει το σώμα της, η συμβίωση χωρίς γάμο δικαιολογείται ως απελευθέρωση από το καταπιεστικό πλαίσιο του γάμου. Το βρώμικο λεξιλόγιο υιοθετείται από αρκετούς συγγραφείς στα βιβλία τους ή χρησιμοποιείται στα σήριαλ και σε σατυρικές εκπομπές της τηλεόρασης. Και το τραγικό είναι ότι σοβαροί και μορφωμένοι άνθρωποι αποδέχονται όλα αυτά στο όνομα της ελευθερίας του ατόμου.

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ώστε να μην παρασυρθούμε από αυτό το φρόνημα. Η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού κι έχει διαχρονική αξία και ισχύ. Εκεί λοιπόν διαβάζουμε ότι αμαρτία είναι ό,τι διαστρεβλώνει και είναι αντίθετο σ’ αυτό που ορίζει ο Θεός μέσα στο Λόγο Του.

Δεν υπάρχει μικρή ή μεγάλη αμαρτία. Κάθε αμαρτία βάζει χώρισμα ανάμεσα στο Θεό και σε μας κι έτσι η πνευματική μας πορεία γίνεται προβληματική. Μάλιστα υπάρχει η σοβαρή προειδοποίηση ότι “ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος.” Σήμερα στάσου με ειλικρίνεια μπροστά στον Θεό και εξομολογήσου τις αμαρτίες σου, κρυφές ή φανερές.” Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός, που είναι αξιόπιστος και δίκαιος, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και θα μας καθαρίσει  από κάθε άδικη πράξη.” ( Α’ Ιωάν.1:9)

****

Λυχνάρι μπρος στα βήματά μου είν’ ο Λόγος Σου και φως στα μονοπάτια της ζωής μου. (Ψαλμ. 119:105)

            Όταν κάποιος ταξιδεύει σε μια άγνωστη γι’ αυτόν χώρα, χρειάζεται οπωσδήποτε έναν χάρτη για να μη χαθεί. Ακολουθώντας τις οδηγίες του χάρτη θα φτάσει με ασφάλεια στον προορισμό του. Κι εμείς οι άνθρωποι είμαστε ταξιδιώτες σ’ αυτήν τη ζωή.

Βρισκόμαστε συχνά σε δρόμους άγνωστους και  σε σταυροδρόμια . Δεν ξέρουμε ποιον δρόμο να ακολουθήσουμε. Αναρωτιόμαστε ποιος  είναι ο σωστός.

Αν πράγματι θέλουμε το ταξίδι μας να τελειώσει καλά και να φτάσουμε με ασφάλεια στον Πατέρα μας Θεό, υπάρχει  αξιόπιστος “χάρτης” και είναι μόνον ένας: ο Λόγος του Θεού.

 Μελετώντας τον μαθαίνουμε ότι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στον Θεό είναι ο Ιησούς Χριστός. Δεν υπάρχουν άλλα μονοπάτια

ή παρακάμψεις. Δεν ωφελεί η καλοσύνη μας ούτε οι καλές μας πράξεις ούτε τα επαινετικά για μας λόγια από τους άλλους.

Δεν ωφελεί η ηθική μας ή ο καλός μας χαρακτήρας.

Ο ίδιος ο Ιησούς κατηγορηματικά διαβεβαιώνει: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν πάει κοντά στον Πατέρα  παρά μόνο αν περάσει από μένα.”( Ιωάν. 14:6) Ο Ιησούς πήρε επάνω Του τις αμαρτίες μας, θυσίασε τη ζωή Του. Αναστήθηκε και τώρα με το ένδοξο αναστημένο Του σώμα βρίσκεται στα δεξιά του Πατέρα. Έτσι φέρνει κι εμάς κοντά στον Πατέρα. Σήμερα ο δρόμος που οδηγεί προς τον Θεό, είναι ανοιχτός για κάθε άνθρωπο, που νιώθει την ανάγκη να σωθεί.

 Η μετάνοια και η πίστη στη σταυρική θυσία του Χριστού οδηγούν και τον πιο αμαρτωλό άνθρωπο κοντά στον Θεό, ο οποίος δεν είναι πια κριτής αλλά γίνεται Ουράνιος Πατέρας.

Κύριέ μου, στο ταξίδι μου σ’ αυτήν τη ζωή Εσένα θέλω να έχω οδηγό. Και σήμερα, Σε παρακαλώ, δείχνε μου το δρόμο Σου μέσα από το Λόγο Σου, για να μην πλανηθώ στα μονοπάτια  του κόσμου.

****

Ο ίδιος ο Κύριος με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού θα κατεβεί από τον ουρανό και θα αναστηθούν πρώτα αυτοί που πέθαναν πιστοί στο Χριστό. (Α’ Θεσσαλ. 4:16)

 

            Πριν πολλά χρόνια στο χωριό, όπου ζούσαμε, μια γειτόνισσά μας αναστατωνόταν κάθε φορά που μιλούσαμε για τη δεύτερη έλευση του Χριστού. Θυμάμαι ακόμη την ταραχή και το φόβο στην έκφραση του προσώπου της.

Επειδή ήμουν μικρή, δεν μπορούσα να εξηγήσω την αντίδρασή της. Μεγαλώνοντας όμως συνειδητοποίησα το πρόβλημά της.

 Δεν ήταν έτοιμη να συναντήσει τον Ιησού Χριστό, παρόλο που πολλές φορές είχε ακούσει για την αγάπη του Θεού και για τη δωρεάν σωτηρία μέσω του Ιησού Χριστού. Δεν αποφάσιζε να παραδώσει τον εαυτό της στον Θεό και συνέχιζε να ζει με τους φόβους της.

Μήπως και συ που διαβάζεις αυτές τις λίγες σειρές, φοβάσαι με τη σκέψη ότι μια μέρα θα συναντήσεις το Χριστό; Τώρα είναι

η ευκαιρία να προετοιμαστείς για τη μεγαλειώδη αυτή στιγμή. Γιατί είναι σίγουρο ότι  κάποια στιγμή ο καθένας μας θα βρεθεί ενώπιόν Του είτε το θέλει είτε όχι. Μην  αναβάλεις πια. Αν πλησιάσεις το Χριστό με μετάνοια και Του ζητήσεις με πίστη να σε σώσει, είναι βέβαιο ότι Εκείνος θα το κάνει. Σ’ αγαπάει  και θυσιάστηκε για να σε ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου. Η βεβαιότητα της σωτηρίας που θα σου χαρίσει, θα γεμίσει την καρδιά σου με ειρήνη. Έτσι στο εξής η σκέψη της συνάντησης με το Χριστό θα σου δίνει χαρά και η αγάπη του Θεού θα διώξει από την καρδιά σου το φόβο.

 Κύριε Ιησού μου, Σε παρακαλώ συγχώρησέ με για τις αμαρτίες μου και ελευθέρωσέ με από τους φόβους μου. Η σκέψη της συνάντησης με Σένα  να είναι επιθυμία της καρδιάς μου και πηγή χαράς στο καθημερινό μου περπάτημα.

 

****

Ο νόμος του στόματός σου είναι καλύτερος εις εμέ υπέρ χιλιάδας χρυσίου ή αργυρίου. (Ψαλμ. 119:72)

            Πριν από λίγο καιρό ακούσαμε στις ειδήσεις ότι κάποιος συμπατριώτης μας έβαλε σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει το θησαυρό του Αλή Πασά. Ξόδεψε χρήματα και χρόνο σκάβοντας μια μεγάλη περιοχή. Τελικά δεν ανακαλύφθηκε τίποτα και ο άνθρωπος απογοητευμένος σταμάτησε την εκσκαφή.

            Πέρα όμως από τους θησαυρούς αυτού του κόσμου, υπάρχει  ένας άλλος πολύτιμος, ανεκτίμητης αξίας, που μπορεί ο καθένας να τον βρει και να τον αποκτήσει. Είναι ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή. Εκεί μαθαίνουμε ότι ο Δημιουργός του Σύμπαντος μπορεί να γίνει Πατέρας μας, αν πιστέψουμε στο Γιο Του και Του ζητήσουμε να αναλάβει τη ζωή μας. Εκεί βρίσκουμε οδηγίες πώς η καρδιά μας να είναι γεμάτη ειρήνη, ικανοποίηση, χαρά και πώς  η ζωή μας

να είναι μέσα στο θέλημα του Θεού. Η Αγία Γραφή ακόμη μας εξηγεί ποια  θα πρέπει να είναι η σχέση μας με τα πνευματικά μας αδέλφια αλλά και με τους άλλους ανθρώπους .Ποια στάση να κρατούμε απέναντι στην αμαρτία και το κακό που μας περιβάλλει. Πώς να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες που μας βρίσκουν στη ζωή. Μας βεβαιώνει ακόμη ότι ο Θεός είναι μαζί μας και ότι, όταν τελειώσει η πορεία  μας στη γη, θα είμαστε μαζί Του για πάντα.

            Οι θησαυροί του κόσμου φθείρονται, χάνονται ή κάποτε γίνονται λεία κακοποιών. Το θησαυρό όμως που βρίσκουμε μέσα στη Αγία Γραφή δεν μπορεί κανείς να μας τον αφαιρέσει. Δεν φθείρεται και δεν χάνεται, γιατί ο Λόγος του Θεού είναι αιώνιος. Η Αγία Γραφή είναι στη διάθεσή μας. Σε μας απομένει να την εκτιμήσουμε και να πλουτίσουμε τη ζωή μας μελετώντας την και εφαρμόζοντας τις αλήθειες της.

                                                           ****

Θέλεις φυλάξει εν τελεία ειρήνη το πνεύμα επί σε επιστηριζόμενον, διότι επί σε θαρρεί. (Ησ. 26:3)

Εάν περιπατήσω εν μέσω στενοχωρίας, θέλεις μας ζωοποιήσει.(Ψαλμ. 138:7)

            Καθώς στην πατρίδα μας η οικονομική κρίση βαθαίνει, το μέλλον φαίνεται αβέβαιο και οι προοπτικές δυσοίωνες.

Ακούγεται ότι το 2011 θα είναι κρίσιμο για την οικονομία μας και ίσως ζήσουμε οδυνηρές καταστάσεις. Ο νους μου γυρίζει ογδόντα πέντε περίπου χρόνια πίσω, τότε που χιλιάδες Έλληνες ήρθαν πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία.

Ανάμεσά τους ήταν και ο παππούς με τη γιαγιά μου, άνθρωποι  ευσεβείς και με απλή πίστη στο Θεό. Έχασαν όλα

τα υπάρχοντά τους. Διώχθηκαν. Πείνασαν. Κινδύνευσε η ίδια τους η ζωή. Ήρθαν στην Ελλάδα χωρίς τίποτα απολύτως.

Όμως μέσα σ’ όλην ταλαιπωρία τους διατήρησαν την πίστη στο Θεό. Βέβαια έζησαν αμέτρητες στιγμές φόβου και αγωνίας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις αντιμετώπισαν τον ίδιο το θάνατο. Παρόλ’ αυτά δεν αμφέβαλλαν για την αγαθότητα του Θεού.

Δεν αμφισβήτησαν το έλεός Του. Καμιά δυσκολία δεν μπόρεσε να επηρεάσει την ειρήνη που ο Θεός έδωσε στην καρδιά τους.

Τον εμπιστεύθηκαν ολοκληρωτικά. Είχαν τη συναίσθηση ότι ο Θεός είναι μαζί τους. Χρόνια αργότερα  η γιαγιά μου επαναλάμβανε συχνά για εκείνα τα δύσκολα χρόνια: “Ο Θεός μάς έκρυψε από τους κινδύνους.”

            Στις δύσκολες μέρες που ζούμε, εμπιστευόμαστε στο Θεό τον εαυτό μας και τα αγαθά που Αυτός μας έχει χαρίσει μέσα στο έλεός Του.

Η ειρήνη μας πηγάζει από το πρόσωπο του Κυρίου, που είναι “χορτασμός ευφροσύνης”. Είτε έχουμε υλικά αγαθά είτε στερηθούμε κάποια από αυτά ή ενδεχομένως όλα, ο Κύριος εξακολουθεί να είναι αγαθός. Η χαρά του Θεού στη ζωή των γνήσιων πιστών Του είναι πολύτιμος θησαυρός, που δεν επηρεάζεται από τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής. Ας ελπίζουμε κι ας αναπαυθούμε στον Κύριο.

Μαριάνθη Κοκτσίδου, Φιλόλογος

Κατερίνη

Comments are closed.