Μήπως είμαστε Χριστιανοί απόχρωσης Γκρι; — της Χριστίνας Μηλιώτη


«Ο Ηλίας πλησίασε το λαό και τους είπε “Ως πότε εσείς θα αμφιταλαντεύεστε? Αν ο Κύριος είναι Θεός, ακολουθήστε τον’ κι αν είναι ο Βάαλ, ακολουθήστε εκείνον»

(Α’ Βασιλέων 18:21)

«Επειδή όμως δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός αλλά χλιαρός , γι’ αυτό θα σε ξεράσω από το στόμα μου» (Αποκάλυψη 3:16).

Γκρι: To νούμερο ένα χρώμα της μόδας για φέτος το χειμώνα. Μοστράρει σε όλες τις βιτρίνες και σε όλες τις collections κάθε γνωστού οίκου του πλανήτη μας. Ακόμα και την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κατάσταση του πλανήτη μας, αν προσπαθούσε κανείς να την περιγράψει με ένα χρώμα, δε θα ήταν άλλο από το γκρι. Μια μίξη λευκού και μαύρου. Πόσο γκρι είμαστε όμως μέσα μας σαν χριστιανοί; Μήπως βολευόμαστε σε μια ρουτίνα συνάξεων και σε μια ανάλατη συμμετοχή σε συμπροσευχές, συμμελέτες, λατρείες και στην πραγματικότητα έχουμε χάσει το πραγματικό νόημα; Πόση, αλήθεια, είναι η δίψα μας για καθημερινή μελέτη και επικοινωνία με το Θεό; Πόσο Τον έχουμε νούμερο ένα στη ζωή μας, σε ό,τι κάνουμε, λέμε, νιώθουμε ή σκεφτόμαστε; Μήπως πολλές φορές μας παρασέρνει ο ρυθμός και οι υποχρεώσεις της ζωής μας τόσο πολύ, που τελικά καταλήγουμε να γινόμαστε σαν τους χαμαιλέοντες; Μαύροι στην καθημερινότητά μας, λευκοί εξωτερικά αλλά γκρι εσωτερικά όταν έρχεται η στιγμή να λατρεύσουμε το Θεό μας την Κυριακή;

Ας μας σκεφτούμε με σοβαρότητα αυτό το θέμα και ας ζητήσουμε από το Θεό να διώξει κάθε απόχρωση του γκρι από τις καρδιές μας. Ας διψάσουμε για το Λόγο Του και για μια πιο στενή και πιο ουσιώδη επικοινωνία μαζί του.

Comments are closed.