(Διακονία στην Αίγυπτο)
O Τιμόθεος Βαρδαλάς (Τ.Β.) είναι για πολλά χρόνια συνεργάτης της AMG International. Τον συνέδεε προσωπική φιλία με τον Σπύρο Ζωδιάτη, που πηγαίνει πίσω στα χρόνια της νιότης.
Ο Τ.Β. ξεκίνησε και υπηρέτησε με πιστότητα διακονίες στην Αλβανία και στις φυλακές στην Ελλάδα. Εργάστηκε ακόμη και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων αλλά και στο Πακιστάν. Τα τελευταία χρόνια ο Θεός του έδωσε ιδιαίτερο βάρος για τη γενέτειρά του, την Αίγυπτο, όπου και επικέντρωσε τις δραστηριότητες του. Ο Θεός τον χρησιμοποιεί για την επέκταση της βασιλείας του στην απέραντη αυτή χώρα. Πρωτοποριακή είναι η συμμετοχή του επίσης στο έργο ανάμεσα στους Πομάκους της Θράκης τα τελευταία δύο χρόνια.
Με τη σύζυγό του Ελένη έχουν μετατρέψει το σπίτι τους, εδώ πολλά χρόνια, σε κατ’ οίκον εκκλησία στην Ανάβυσσο Αττικής. Μέσω της διακονίας αυτής ο Θεός τους χάρισε πολλά πνευματικά παιδιά που τα μαθήτευσαν στη χριστιανική ζωή. Πολλά απ’ αυτά υπηρετούν ως στελέχη των εκκλησιών της κοινότητάς μας.
Υποβάλαμε στον Τ.Β. μερικές ερωτήσεις, ιδιαίτερα σχετικά με τη διακονία του στην Αίγυπτο. ΄Ετσι θα έχουμε καλύτερη ενημέρωση και θα προσευχηθούμε πιο συγκεκριμένα για το σημαντικό έργο που γίνεται στην Αίγυπτο.
ΕΡΩ: Πότε και πώς γνώρισες προσωπικά τον Ιησού Χριστό ως σωτήρα σου;
> Μεγάλωσα σε μια πιστή οικογένεια όπου ο Λόγος του Θεού είχε την πρώτη θέση. Η μητέρα μου οργάνωνε συμμελέτες γυναικών κάθε βδομάδα. Και ο πατέρας μου ήταν δραστήριο μέλος στην εκκλησία. Η οικογένεια της μητέρας μου είναι Παπαντωνάκη και στο σπίτι της μητέρας μου ξεκίνησε η εκκλησία των Αδελφών Ελλήνων στην Αλεξάνδρεια το 1920. Είχαμε στενούς δεσμούς και με τους αδελφούς Κόπτες. Γνώρισα το Χριστό σε μικρή ηλικία. Η δασκάλα του Κυριακού σχολείου, η Άννα Ορφανού, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πνευματική ζωή μου. ΄Ηταν το παράδειγμά μου. Τις Κυριακές τα απογεύματα με έπαιρνε και πηγαίναμε σε νοσοκομεία και γηροκομεία, όπου μοιράζαμε γλυκά και φυλλάδια. Από μικρός είχα μάθει να υπηρετώ.
ΕΡΩ: Πότε ήρθες στην Ελλάδα;
> Μετά την αποδημία πατέρα μου, όταν ήμουν 17 χρονών, εγκατασταθήκαμε στην Ελλάδα. Εδώ πέρασα μια περίοδο πνευματικής ξηρασίας και απομάκρυνσης από τον Κύριο. Σ’ αυτήν την περίοδο ήταν που γνώρισα την Ελένη και παντρευτήκαμε. Μετά από 2 χρόνια γάμου ο Κύριος με επανέφερε στην οικογένεια Του. Τότε και η Ελένη γνώρισε τον Χριστό ως Σωτήρα της. Η σύζυγός μου, επειδή ήταν από τις ΗΠΑ αποφασίσαμε να πάμε εκεί. Πριν αναχωρήσουμε, ο Άγγελος Δαμασκηνίδης μού έδωσε τη διεύθυνση μίας καλής Βιβλικής εκκλησίας στη Νέα Υόρκη. Μία Κυριακή απόγευμα, περνώντας έξω απ’ αυτήν την εκκλησία, με την Ελένη, θυμήθηκα την προτροπή του Δαμασκηνίδη. ΄Ετσι μπήκαμε μέσα. Ήταν η ώρα της λατρείας. Το Πνεύμα το Άγιο μού φανέρωσε αμέσως ότι αυτή θα πρέπει να είναι η εκκλησία που θα πρέπει να εκκλησιάζομαι. Και είναι αλήθεια και οι δυο μας ευλογηθήκαμε και αυξηθήκαμε πνευματικά στην εκκλησία αυτή.
ΕΡΩ: Τι ήταν αυτό που σ’ έκανε να αφιερώσεις τη ζωή σου στη διακονία του Ευαγγελίου και να πάρετε την απόφαση να επιστρέψετε πάλι στην Ελλάδα;
> Στην εκκλησία που συχνάζαμε βοηθηθήκαμε πολύ, μεγαλώσαμε πνευματικά και ο Θεός μας έδωσε ένα νέο οραματισμό για το έργο Του. Ο πόθος και η λαχτάρα της καρδιάς μου, ακόμη και από την νεανική μου ηλικία ήταν να εργαστώ στη διακονία του Ευαγγελίου. Σ’ αυτό με βοήθησε πολύ η δασκάλα μου στο Κυριακό Σχολείο. ΄Οσο ήμασταν σ’ αυτή την εκκλησία ξόδευα πολύ χρόνο σε διάφορες ευαγγελιστικές και άλλες δραστηριότητες. Στις αρχές του 1980 ο Κώστας Μακρής που συνεργαζόταν με την AMG και ο Σπύρος Ζωδιατης, που τον γνώριζα καλά και τον εκτιμούσα πολύ, με κάλεσαν να συνεργαστώ μαζί τους στην Ελλάδα. Εγώ αμέσως ανταποκρίθηκα, γιατί ήξερα και εκτιμούσα το έργο που τόσα χρόνια κάνει η AMG σε διάφορες χώρες. ΄Ετσι για χρόνια πρόσφερα τις υπηρεσίες μου σε διάφορες ευαγγελιστικές και άλλες πνευματικές δραστηριότητες.
ΕΡΩ: Τελικά, τι ήταν αυτό πού σε οδήγησε, τα τελευταία χρόνια, να «επιστρέψεις» στην Αίγυπτο;
> Τα τελευταία 7 χρόνια, πιστοί αδελφοί από την Αίγυπτο επανειλημμένως με πρότρεψαν να γυρίσω στην Αίγυπτο και να βοηθήσω στο εκεί έργο. Είχα συχνές συναντήσεις μαζί τους. Πολλούς απ’ αυτούς τους γνώριζα καλά γιατί μεγάλωσα μαζί τους. Και σήμερα είναι ηγέτες σε διάφορες διακονίες. ΄Ετσι, για μένα ήταν εύκολο να προσαρμοστώ και να αναπτύξω δραστηριότητες σε διάφορες διακονίες. Μια τις αρχές της AMG σε κάθε χώρα είναι, οι ντόπιοι να διακονούν το ευαγγέλιο και όχι οι ξένοι. ΄Αρχισα να υπηρετώ όπου υπήρχε ανάγκη. Η πρώτη διακονία μου ήταν στις φυλακές, γιατί έχω μεγάλη εμπειρία για το έργο ανάμεσα σε φυλακισμένους. Παράλληλα αρχίσαμε παιδικά προγράμματα καθώς και παιδικές ευαγγελιστικές εκστρατείες. Δώσαμε έμφαση και στη διακονία με τα «Δέματα Αγάπης»- τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Με τον τρόπο αυτό άνοιξαν σπίτια της Άνω Αιγύπτου. ΄Όλα αυτά τα προγραμμάτιζαν ποιμένες διαφόρων εκκλησιών, ακόμα και ιερείς. Συνεργάζομαι και με μια ευαγγελιστική ομάδα. Στις συνάξεις αυτοί προετοιμάζουν το έδαφος με ύμνους, προτού εγώ φέρω το μήνυμα από το Λόγο του Θεού. Υπάρχουν πολλές ανάγκες και προσπαθώ να βρω λύσεις. Ο Θεός ανοίγει συνεχώς δρόμους για νέες διακονίες. Στα σπίτια που πηγαίνω δεν είναι μόνο χριστιανοί αλλά και μουσουλμάνοι.
Συνεργάστηκα και με τη διακονία του Βασίλη Κωνσταντινίδη, της «Χριστιανικής Διαπαιδαγώγησης του Παιδιού». Του σύστησα δύο άτομα, τα όποια έστειλε στη Βραζιλία για εκπαίδευση. Σήμερα, με τα άτομα αυτά διοργανώνουμε ευαγγελιστικές εκδηλώσεις για τα παιδιά, που τα μαζεύουμε από διάφορα χωριά σε ένα συνεδριακό χριστιανικό κέντρο και εκεί έχουμε τα προγράμματα. Το Σεπτέμβριο του 2012 είχαμε 1.000 παιδιά. Το Μάρτιο του 2013 είχαμε 400. Κι ελπίζουμε το Σεπτέμβριο να έχουμε 2.000 παιδιά. Και πιστεύουμε, ο Θεός θα καλύψει τα μεγάλα έξοδα. ΄Εχουμε ξεκινήσει ευαγγελιστικά προγράμματα και για ανάπηρους σε χωριά, στην Άνω Αίγυπτο.
Τα τελευταία 3 χρόνια διοργανώσαμε τριήμερα σεμινάρια για ποιμένες και εργάτες του ευαγγελίου, καθώς και βιβλικά σχολεία με καθηγητές βιβλικών σχολείων που τους φέρνουμε από τον Καναδά.
Φέτος ξεκίνησα ευαγγελιστικά προγράμματα με νεολαίες διαφόρων εκκλησιών, σε ένα χριστιανικό αθλητικό κέντρο. Όλ’ αυτά γίνονται με πολλούς συνεργάτες. Σ’ όλα αυτά με βοηθά και με αντικαθιστά, όταν δεν μπορώ, ο Hani Zaki . Ο στόχος μας είναι ο ευαγγελισμός των των κατ’ όνομα χριστιανών και μουσουλμάνων.
Σχεδιάζουμε μεγάλης έκτασης προγράμματα το Σεπτέμβριο στην Αίγυπτο. Για να γίνουν όμως όλα αυτά χρειαζόμαστε 8.000 δολάρια. Πέρσι στα προγράμματα μας ξοδέψαμε 12.000 δολάρια. Φέτος, εκτός από την Αίγυπτο, έχουμε και το πρόγραμμα με τους Πομάκους στη Θράκη, που ξεκίνησε από πέρσι. Για να γίνουν όλα αυτά ζητούμε τους πιστούς του Κυρίου να προσεύχονται. Πιστεύω ότι ο Θεός θα φροντίσει να καλυφτούν τα έξοδα που χρειάζονται.
Η επιθυμία της καρδιάς μου για όλους αυτούς που ευαγγελίζουμε και διακονούμε είναι, να προχωρούν στον αγιασμό με τον Κύριο. Σας αφήνω με το εδάφιο, Α΄ Πέτρου 4:11: «Όταν κανείς κηρύττει, ας έχει τη συναίσθηση πως κηρύττει το λόγο του Θεού. Όταν κανείς προσφέρει μια υπηρεσία, ας έχει τη συναίσθηση ότι το κάνει με τη δύναμη που του χορηγεί ο Θεός, έτσι ώστε με το καθετί να δοξάζεται ο Θεός μέσω του Ιησού Xριστού, στον οποίο ανήκει η δόξα και η κυριαρχική δύναμη στους αιώνες των αιώνων».
Επιμέλεια: Γ.Σ.Κ.