ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΙΣΤΗΣ; του C.H. Spurgeon

«Φανέρωσόν με, παρακαλώ, εις τι ίσταται η δύναμίς σου η μεγάλη;»

          (Κριταί ιστ΄/6)

 Πού βρίσκεται το μυστικό της μεγάλης πίστης; Στην πηγή από την οποία τρέφεται. Διότι η πίστη μελετά τι λέει η υπόσχεση –ότι θα αναβλύσει Χάρη Θεϊκή, ένα ξεχείλισμα της καρδιάς του Θεού– και απαντά: «Ο Θεός μου δεν θα έδινε ποτέ αυτή την υπόσχεση, παρά από αγάπη και Χάρη. Γιαυτό είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα κρατήσει το λόγο Του». Έπειτα η πίστη σκέφτεται και λέει: «Ποιος έδωσε αυτή την υπόσχεση;» Δεν επικεντρώνεται τόσο στο μεγαλειώδες αυτής της υπόσχεσης, όσο στο «Ποιος ήταν Εκείνος που την έδωσε». Τότε θυμάται ότι είναι ο Άψευστος Θεός, ο Παντοδύναμος Θεός, ο Αμετάβλητος Θεός και συμπεραίνει ότι η υπόσχεση θα εκπληρωθεί απαραιτήτως. Η πίστη λοιπον προχωρεί επάνω σ’ αυτή τη σταθερή πεποίθηση. Θυμάται για ποιο λόγο δόθηκε η υπόσχεση –για τη δόξα του Θεού– και νιώθει εξαιρετικά βέβαιη ότι η δόξα του Θεού είναι ασφαλής, ότι Εκείνος δεν θα αμαυρώσει ποτέ το θηρεό Του ούτε θα θαμπώσει τη λάμψη του δικού Του στέμματος. Γιαυτό η υπόσχεση πρέπει να εκπληρωθεί και θα εκπληρωθεί. Τέλος η πίστη αναλογίζεται το εκπληκτικό έργο σωτηρίας του Ιησού Χριστού που αποτελεί μια ξακάθαρη απόδειξη της πρόθεσης του Θεού να εκπληρώσει την υπόσχεσή Του. «Επειδή όστις τον ίδιον εαυτού Υιόν δεν εφείσθη, αλλά παρέδωκεν αυτόν υπέρ πάντων ημών, πώς και μετ’ αυτού δεν θέλει χαρίσει εις ημάς τα πάντα;» (Ρωμ. η΄/32) Εξάλλου η πίστη κοιτάει και πίσω, προς το παρελθόν, διότι οι αγώνες της τη δυνάμωσαν και οι νίκες της την ενθάρρυναν. Θυμάται ότι ο Θεός ποτέ δεν την απογοήτευσε. Πράγματι, ουδέποτε απογοήτευσε κανένα από τα παιδιά Του. Φέρνει στη μνήμη της καιρούς μεγάλου κινδύνου που όμως η λύτρωση ήρθε· περιπτώσεις αδίρητης ανάγκης που όμως η δύναμή της ήρθε, όπως έρχεται η μέρα, και αναφωνεί: «Όχι, δεν θ’ αφήσω να με κυριέψει ο φόβος ότι ο Θεός μπορεί ν’ αλλάξει και στην παρούσα περίπτωση ν’ αφήσει το παιδί Του αβοήθητο. Ως τώρα ο Θεός με έχει βοηθήσει και θα με βοηθήσει και τώρα». Έτσι, η πίστη βλέπει την κάθε υπόσχεση σε σχέση με τον υποσχόμενο και, επειδή ενεργεί μ’ αυτό τον τρόπο, μπορεί να πει με βεβαιότητα: «Βεβαίως χάρις και έλεος θέλουσι με ακολουθεί πάσας τας ημέρας της ζωής μου· και θέλω κατοικεί εν τω οίκω του Κυρίου εις μακρότητα ημερών» (Ψαλ. κγ΄/6).

 

(http://bible.christiansuntite.com/devotionals.shtml) 18 Iουλίου 2008

 

Μετάφραση: Dr. Γιούλικα Κ. Masry

Comments are closed.