ΟΙ ΟΔΟΙΠΟΡΟΙ — του Δημητρίου Ι. Μωυσίδη

                         
Είμαστε εμείς οι οδοιπόροι.
Οι διαβάτες της ζωής.
Πάμε για κάποια άλλη χώρα
Που δεν υπάρχη κάτω δω στη Γη.
Είναι χώρα μακαρία Αγγέλων και Αγίων,
Στην ένδοξη αιώνια παρουσία του Αμνού.
Ω! Αιώνια ένδοξη χώρα μακαρία.
Ω! Οδοιπόρε διαβάτη της ζωής,
Μόνος σου, μην προσπαθείς
Μα μάταια και άδικα θα μοχθείς,
Στην χώρα τούτη την μακαρία να αφιχθείς.
Οδοιπόρε διαβάτη της ζωής.
Πάρε τον Ιησού Σωτήρα της ψυχής σου,
Και Κύριο για κάθε βήμα της ζωής σου,
Εως ότου φτάσεις και αφιχθείς
Στην ουράνια την πύλη τη χρυσή.
Οπου στο άνοιγμα τούτης της Πύλης,
Θα αντηχήσει γλυκά και απαλά.
Η φωνή του Σωτήρος και Κυρίου Ιησού,
Του Άρχοντα του ενδόξου Ουρανού.
Είσελθε τέκνον μου εις την χαρά του Κυρίου σου,
Και γενού ένα στολίδι, για δόξα την δική Μου,
Για πάντα, αιώνια στην χώρα τη μακαρία.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Comments are closed.