του Κυριάκου Κυριακού, Μαθηματικού
“Mακάριοι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη” (β’)
Στο προηγούμενο άρθρο είδαμε ότι όταν Χριστός μίλησε για πραότητα, δεν εννοούσε την πραότητα που οφείλεται σε χαρακτήρα που είναι εκ φύσεως ήπιος, αλλά στην πραότητα που είναι το προϊόν της συνειδητοποίησης ότι δεν έχεις δικαιώματα απέναντι του Θεού. ΄Οπως λένε οι πρώτοι δύο μακαρισμοί, είσαι «φτωχός στο πνεύμα», και «πενθείς» για την αμαρτωλή σου φύση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αν είσαι χριστιανός πρέπει να συμπεριφέρεσαι με ένα «αθώο» και «αγαθό» τρόπο, που επιτρέπει στους άλλους να κάνουν κατάχρηση της πραότητάς σου.
Η Αγία Γραφή έχει πολλά παραδείγματα πιστών που ήταν πράοι, αλλά και δυνατοί. Στο άρθρο μας θα περιοριστούμε σε ένα παράδειγμα μόνο, τον Αβραάμ. Η ιστορία του βρίσκεται στο βιβλίο της Γενέσεως. Ο Αβραάμ ήταν βαθύπλουτος, και είχε πολλά κοπάδια προβάτων και βοδιών, και μαζί του ζούσε και ο ανιψιός του, ο Λώτ, που κι αυτός είχε πολλά κοπάδια. Στο κεφάλαιο 13 της Γενέσεως, διαβάζουμε ότι κάποτε έγινε καυγάς μεταξύ των βοσκών του Αβραάμ και του Λώτ, γιατί δεν υπήρχαν αρκετά λιβάδια για όλα τα ζώα. ΄Επρεπε να χωρίσουν, και κανονικά θα περίμενε κανείς ο Αβραάμ που ήταν μεγαλύτερος θα έλεγε στον Λωτ «πρέπει να χωρίσουμε, εγώ θα πάω εδώ, και εσύ θα πάς εκεί». Παρ’ όλα τα πλούτη του όμως ο Αβραάμ ήταν πράος και ταπεινός, και είπε στον Λωτ ότι έπρεπε να χωρίσουν και «αν εσύ πας στα αριστερά, εγώ πάω στα δεξιά · και αν εσύ πας στα δεξιά, εγώ πάω στα αριστερά» (εδ. 9), δίνοντας την πρωτοβουλία στον νεώτερο ανιψιό του, ο οποίος αποφάσισε να πάει κοντά στα Σόδομα και στα Γόμορρα.
Λίγο αργότερα όμως, έγινε πόλεμος (κεφ. 14), και τα Σόδομα και τα Γόμορρα νικήθηκαν, και ο Λωτ και η οικογένειά του συνελήφθηκαν αιχμάλωτοι. Τι έκανε ο Αβραάμ; Παρ’ όλον ότι ήταν πράος και ήπιος, εξόπλισε τους δούλους του, και επιτέθηκε κατά των βασιλέων που είχαν νικήσει τα Σόδομα και τα Γόμορρα, και τους νίκησε και απελευθέρωσε τον ανιψιό του. Το ότι ήταν πράος δεν σήμαινε ότι ήταν αγαθιάρης, αλλά υποστήριξε το δίκαιο, και όταν παρουσιάστηκε ανάγκη, πολέμησε. ΄Οταν ο Χριστός μιλά για πραότητα, δεν λέει κάτι να είμαστε ανόητοι, αλλά δίνει πρακτική διδασκαλία.
Ο Χριστός λοιπόν λέει ότι οι πράοι είναι μακάριοι «επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη». Τι σημαίνει αυτό;
Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να απορρίψουμε ερμηνείες που είναι λάθος. Τα λόγια αυτά δεν σημαίνουν ότι οι πράοι θα είναι πλούσιοι. Ναι, ο Αβραάμ ήταν πλούσιος, αλλά ο Χριστός ο ίδιος, ο οποίος είναι το καλύτερο παράδειγμα της πραότητας, όχι μόνο δεν ήταν πλούσιος, αλλά ήταν πολύ φτωχός. Κάποτε είπε «οι αλεπούδες έχουν κρυψώνες και τα πουλιά τ’ ουρανού έχουν φωλιές αλλά ο ίδιος δεν είχε που να βάλει το κεφάλι Του».