«Κύριε, πιστεύω. Βοήθα με στην απιστία μου»

           

«Ο οποίος, καίτοι μη έχοντας ελπίδα, πίστεψε με την ελπίδα, ότι επρόκειτο να γίνει πατέρας πολλών εθνών, σύμφωνα με εκείνο που είχε ειπωθεί… Ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία, αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό, και έχοντας την πεποίθηση ότι εκείνο που υποσχέθηκε, είναι δυνατός και να το εκτελέσει» (Ρωμαίους 4:18-21).

            Αν ήσουν πρόθυμος να μου προσφέρεις κάτι δωρεάν από καλοσύνη και αγάπη, ίσως μερικά λαχανικά από τον κήπο σου, ή μερικά αυγά από τις κότες σου, ή οτιδήποτε άλλο… κι εγώ σου έλεγα ευθέως, «Δεν σε πιστεύω!» «Δεν πιστεύω ότι θα το κάνεις πραγματικά αυτό!». Αυτό θα ήταν μεγάλη προσβολή για σένα, δεν είναι; Και με το δίκιο σου…

            Δυστυχώς, έτσι συμπεριφερόμαστε κι εμείς στον Θεό. Ο Θεός λέει, «Ιδού η Βίβλος Μου, περιέχει δώρα, υποσχέσεις από Μένα για σένα». Προσφέρει αιώνια ζωή σε όποιον πιστέψει, «…το χάρισμα του Θεού είναι αιώνια ζωή διαμέσου του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας» (Ρωμαίους 6:23).

            Ο Θεός προσφέρει το δώρο της οδηγίας Του, «Σε όλους τους δρόμους σου να γνωρίζεις Αυτόν, κι αυτός θα διευθύνει τα διαβήματά σου» (Παροιμίες 3:6).

            Ο Θεός προσφέρει το δώρο της ανάπαυσης και της ειρήνης στην καρδιά σου, «Ειρήνη σας αφήνω, ειρήνη τη δική μου σας δίνω. Όχι όπως δίνει ο κόσμος, σας δίνω εγώ. Ας μη ταράσσεται η καρδιά σας ούτε να δειλιάζει» (Ιωάννης 14:27).

            Ο Θεός προσφέρει το δώρο της καθημερινής πρόνοιάς Του, «Αλλά, αν το χορτάρι του χωραφιού, που σήμερα υπάρχει, και αύριο ρίχνεται σε κλίβανο, ο Θεός το ντύνει με τέτοιο τρόπο, δεν θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; Αλλά, να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού, και τη δικαιοσύνη Του, και όλα αυτά θα σας προστεθούν» (Ματθαίος 6:30-33).

            Εμείς όμως, προσβάλλουμε τον Θεό! «Όχι, δεν Σε πιστεύω. Δεν πιστεύω ότι θα το κάνεις αυτό στην πραγματικότητα…»

            Ο Αβραάμ πίστευε και έλπιζε! Ενάντια σε κάθε ελπίδα, ενάντια σε κάθε λογική, πίστευε έχοντας ελπίδα. Δεν υπήρχε καμιά ελπίδα για το γιο του τον Ισαάκ όταν τον πήγαινε στο θυσιαστήριο για να τον προσφέρει θυσία. Ο Αβραάμ όμως πίστεψε στην υπόσχεση του Θεού, ότι διαμέσου της οικογένειάς του θα γεννιόταν το έθνος του Ισραήλ. Παρόλο που δεν υπήρχε ελπίδα, εκείνος πίστευε έχοντας ελπίδα, και τελικά έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό του Ισαάκ, «Κάνοντας το συλλογισμό ότι ο Θεός μπορεί και από τους νεκρούς να σηκώσει…» (Εβραίους 11:19).

            Εσύ κι εγώ θα πρέπει να πιστεύουμε και να έχουμε Ελπίδα! Ελπίδα για τα προβλήματα αρρώστιας που αντιμετωπίζουμε. Ελπίδα για τις διαλυμένες οικογένειες. Ελπίδα για τα επαναστατημένα παιδιά. Ελπίδα για τα οικονομικά προβλήματά μας.

            Ίσως να πεις, «Μα… εσύ δεν ξέρεις καλά την κατάστασή μου… Δεν ξέρεις καλά την κατάσταση της υγείας μου… ή, Δεν ξέρεις το σύζυγο ή τη σύζυγό μου!»

            Κι εγώ σου λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό του Αβραάμ! «Και ο Ιησούς, απαντώντας, τους είπε: Βρίσκεστε σε πλάνη, επειδή δεν γνωρίζετε τις γραφές ούτε τη δύναμη του Θεού… Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ, και ο Θεός του Ισαάκ, και ο Θεός του Ιακώβ. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών» (Ματθαίος 22:29,32). Μπορούμε να προσευχόμαστε και να πιστεύουμε σ’ έναν Παντοδύναμο Θεό που μπορεί να κάνει τα πάντα.

            Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο εννέα, βρίσκουμε ένα κοινό άνθρωπο μ’ ένα τρομερό πρόβλημα. Ο γιος του δεν μπορούσε να θεραπευθεί από τους ανθρώπους και ο πατέρας ήρθε στον Ιησού παρακαλώντας Τον να τον βοηθήσει. «Αλλά, αν μπορείς κάτι, βοήθησέ μας, δείχνοντας σπλάγχνα επάνω μας. Και ο Ιησούς τού είπε, το: Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σ’ αυτόν που πιστεύει. Κι αμέσως ο πατέρας του παιδιού, αφού έκραξε με δάκρυα, έλεγε: Πιστεύω, Κύριε. Βοήθα με στην απιστία μου» (Μάρκος 9:22-24).

            Να, ποια είναι η αληθινή προσευχή του Χριστιανού την ώρα της δυσκολίας, «Πιστεύω, Κύριε. Βοήθα με στην απιστία μου». Αυτή ήταν η στάση του Αβραάμ, «Ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία, αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό» (Ρωμαίους 4:20).

            Μήπως εσύ μοιάζεις με τον Θωμά που αμφέβαλλε, «…Αν δεν δω στα χέρια του το σημάδι των καρφιών, και δεν βάλω το δάχτυλό μου στο σημάδι των καρφιών, και δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δεν θα πιστέψω» (Ιωάννης 20:25).

            «Ο Ιησούς τού λέει: Θωμά, επειδή με είδες, πίστεψες. Μακάριοι όσοι δεν με είδαν, και πίστεψαν. Και πολλά άλλα θαύματα έκανε ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές Του, που δεν  είναι γραμμένα σε τούτο το βιβλίο. Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά Του» (Ιωάννης 20:29-31).

            Πιστεύεις εσύ σ’ αυτή τη μεγάλη ελπίδα;  «Με ελπίδα της αιώνιας ζωής, που ο αψευδής Θεός υποσχέθηκε πριν από αιώνιους χρόνους» (Τίτον 1:2). Μην προσβάλεις τον Θεό με το να μην πιστεύεις σ’ Αυτόν. Πίστεψε σ’ Αυτόν σήμερα, αυτή τη στιγμή με προσευχή!

 

Θωμάς Μέντορας

 

 

Comments are closed.