Η Δεκαετία του Μηδέν

Γράφει ο Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός

Όχι δεν είμαστε μηδενιστές! Απλά, κοιτώντας πίσω την πρώτη δεκαετία του αιώνα που μας αποχαιρετάει την παραμονή της φετινής πρωτοχρονιάς, διαπιστώνουμε πως από δω και πέρα δεν θα γράφουμε τις ημερομηνίες βάζοντας «0» και κάτι στη θέση του έτους (’01, ’02 κλπ.) αλλά το 1! Σχηματικά όμως μπορούμε να πούμε πως αυτή ήταν η δεκαετία του μηδέν. Κυρίως όμως πολύ σωστά ειπώθηκε πως η δεκαετία που μας πέρασε ήταν μια δεκαετία φόβων (βλ. «Ταχυδρόμος» 24.12.09 – 513).

    Η δεκαετία που φεύγει άρχισε με τον φόβο του ιού των χοίρων, συνέχισε με τον φόβο του (ηλεκτρονικού) ιού της χιλιετίας που θα νέκρωνε τα πάντα, από υπολογιστές μέχρι τα αεροπλάνα και τα ΑΤΜ των τραπεζών, και τελειώνει με τον φόβο του ιού της γρίπης των χοίρων και της οικονομικής χρεωκοπίας…

Το καπιταλιστικό μοντέλο της δυτικής οικονομίας κατέρρευσε.

    Ενδιάμεσα βιώσαμε και άλλους φόβους, ιδιαίτερα εδώ στην πατρίδα μας: τον φόβο των νέων ταυτοτήτων, όπου ο ορθολογισμός θα κατέλυε τα πάντα! Μετά ήρθε ο (παρόμοιος) φόβος του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, οι απανωτές πολιτικές αλλαγές του 2004, 2007 και 2009, τι μας επιφύλασσε άραγε το πολιτικό μας μέλλον; Για να φτάσουμε στον φόβο της οικονομικής πτώχευσης, κάτι που άλλωστε χτύπησε και όλο τον κόσμο.
    Στον υπόλοιπο κόσμο οι άνθρωποι είχαν να διαχειριστούν τον φόβο των Δίδυμων Πύργων και κατ’ επέκταση τη γενικότερη τρομοκρατία, τον ιό του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης και της κατάρρευσης της «Λίμαν Μπράδερς» το 2008, τον φόβο του τυφώνα Κατρίνα και το τσουνάμι της ΝΑ Ασίας, τον φόβο του «μαύρου» προέδρου των ΗΠΑ.
    Φόβοι, φόβοι, φόβοι. Κανένας δεν θα μπορούσε να μας εγγυηθεί ότι και η επόμενη δεκαετία δεν θα είναι γεμάτη φόβους. Ήδη ξεκινήσαμε με τον φόβο της κλιματικής καταστροφής –με τις υγείες μας!
    Ποιος θα μας ελευθερώσει απ’ όλους αυτούς τους φόβους;
    Στην Αγία Γραφή ένας άνθρωπος του Θεού, ο βασιλιάς Δαβίδ, αφηγείται την πείρα του με τον Θεό και λέει (Ψαλμός 34,5 στη Νέα Μετάφραση της Βίβλου):

Τον Κύριο αποζήτησα και μου αποκρίθηκε,
με λύτρωσε απ’ όλους μου τους φόβους.

    Εκείνη την εποχή τον άνθρωπο που τα λέει αυτά τον κατέτρεχαν εχθροί κάθε είδους μέσα στο κράτος του αλλά και έξω απ’ αυτό. Είχε όμως την εύνοια του Θεού, και πάνω σ’ αυτήν στηριζόταν.
    Στην ταραγμένη εποχή μας μπορούμε κι εμείς ν’ ακολουθήσουμε το ίδιο μονοπάτι και να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα, γιατί ο Θεός δεν άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα. «Είναι καλός κι επιεικής και πολυεύσπλαχνος σε όσους τον επικαλούνται» (Ψαλ. 86,5).
    Ίσως πολλοί να σκέφτονται ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες επειδή η νέα τεχνολογία κατέκλυσε τα πάντα. Όταν ξεκινούσε η δεκαετία που τώρα φεύγει, κι ακόμα το 2005, κανένας δεν ήξερε τι σημαίνει ipod, YouTube ή Twitter, και δεν υπήρχαν τα blogs και το Facebook για τους δημόσιους σχολιασμούς της καθημερινότητας. Τώρα που τα ξέρουμε όμως; Μήπως αυτά μας σώσουν από τους φόβους μας; Το πιθανότερο είναι να δημιουργήσουν περισσότερους φόβους (αύξηση ηλεκτρονικών εγκλημάτων κλπ.)
    Υπάρχει όμως ακόμα καιρός να επιστρέψουμε στον Θεό, που μέσα στην παραζάλη των επιτευγμάτων μας τον έχουμε ξεχάσει. Αυτός θα μας ελευθερώσει απ’ όλους τους φόβους μας. Θ’ ανοίξει την αγκαλιά του να μας δεχτεί, να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, να μας ηρεμήσει στην παρουσία του και να μας χαρίσει την ελπίδα, μια βάσιμη ελπίδα πίστεως στην αγάπη του και στη συμπαράστασή του και στη νέα δεκαετία που ανοίγει τις πύλες της μπροστά μας.

Comments are closed.