Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός
Μπορεί να είμαστε επιδέξιοι στην κατασκευή θαυμάσιων χαρταετών, αλλά αυτό που προέχει είναι το πέταγμά τους. Πέρασαν τόσα χρόνια κι ακόμα αναλογίζομαι τη θλίψη που μας έπνιγε, όταν μικρά παιδιά τότε, δεν καταφέρναμε να ανυψώσουμε τους χαρταετούς μας, παρόλη την τρεχάλα που κάναμε στα χωράφια με την κλωστή στο χέρι. Απ’ την αθώα παιδική μας καρδιά έβγαινε βαθύς ο στεναγμός και μια θερμή ικεσία απευθυνόταν στον Κύριο. «Φύσα Θεέ μου, φύσα».
Αυτές οι εικόνες μου φέρνουν στο νου αντίστοιχες της πνευματικής μας ζωής. Οι χαρταετοί είναι τα έργα μας, οι κόποι μας, οι προσδοκίες μας, οι προσπάθειές μας, για να επιτύχουμε κάποιο στόχο. Αλλά όπως ο χαρταετός είναι αδύνατο να πετάξει χωρίς τη βοηθητική πνοή του ανέμου, άσχετα αν είναι ωραίος και καλοφτιαγμένος, έτσι και τα έργα μας όσο ωραία και αν φαίνονται, πρέπει να υποστηρίζονται από τη θεϊκή πνοή του Αγίου Πνεύματος. Οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή μας, αν δεν τυγχάνει της επιδοκιμασίας του Θεού, θα παραμείνει καταγής, ανίκανο να ξεφύγει απ’ το χώμα και να υψωθεί στον ουρανό. Τα οποιαδήποτε έργα μας, οι «χαρταετοί» μας, πρέπει να έχουν πάνω τους εμφανές και εγχάρακτο το όνομα του Ιησού Χριστού, για να τα υψώσει ο Θεός μέσα στον κόσμο, ώστε να δουν οι άνθρωποι τα καλά μας έργα και να δοξολογήσουν τον Ουράνιο Πατέρα μας (Ματ.5/16). Ένας χαρταετός δε μπορεί να πετάξει επειδή τρέχουμε σύροντάς τον. Ο άνεμος, μόνον αυτός μπορεί να τον ανεβάσει στα ύψη. Το ίδιο συμβαίνει και με τα έργα μας. Μόνον ο Θεός μπορεί να τα ευλογήσει ώστε να καρποφορήσουν, αν βέβαια με αυτά επιδιώκουμε να προβληθεί στον κόσμο το όνομα του Χριστού. Ας μην παρασυρόμαστε από τις φαινομενικές επιτυχίες των ά – Χριστων ανθρώπων. Θα έλθει στιγμή που θα καταντήσουν ένας άχρηστος σωρός ερειπίων. Τα ματαιόδοξα έργα, μοιάζουν με την ανύψωση ενός πολύχρωμου χαρταετού, που ξαφνικά συντρίβεται στη γη σε μια δυνατή ριπή του ανέμου (αποδοκιμασία του Θεού).
Οι άνθρωποι σαν άπειρα παιδάκια προσπαθούν να υψώσουν χαρταετούς μέσα στην άπνοια του κόσμου. Αλλ’ εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, αν πιστεύεις στο Χριστό, ζήτα από το Θεό να υψώσει το δικό σου χαρταετό (τα έργα σου), όχι για να φανείς εσύ, αλλά για να δουν οι άνθρωποι το Χριστό μέσα σ’ αυτά. Ικέτευσε τον Κύριο όπως τότε που ήσουν παιδάκι και πάσχιζες να υψώσεις το χαρταετό σου. « Φύσα Θεέ μου, φύσα».