Το παρακάτω είναι ένα από τα πιο γνωστά εδάφια της Αγίας Γραφής:
«Για τίποτε να μη σας πιάνει άγχος, αλλά σε κάθε περίσταση τα αιτήματά σας να τα απευθύνετε στο Θεό με προσευχή και δέηση, που θα συνοδεύονται από ευχαριστία. Και η ειρήνη του Θεού, που είναι ασύλληπτη στο ανθρώπινο μυαλό, θα διαφυλάξει τις καρδιές και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό.» Προς Φιλιππησίους 4:6-7
Ακούγεται αρκετά εύκολο: προσευχή + ευχαριστία = ειρήνη. Ακολουθείς τα βήματα και έχεις ειρήνη. Τότε γιατί η εξίσωση δεν είναι πάντα ισοδύναμη; Όταν είμαι αναστατωμένος, προσεύχομαι, αλλά το μυαλό μου γυρνάει πάντα σ` αυτό που με στενοχωρεί και πριν το καταλάβω, αρχίζω να ασχολούμαι ξανά με το πρόβλημα, προσπαθώντας να δώσω λύση. Αφού παραδεχτώ ότι πάλι αποσπάστηκα, ξαναγυρνώ στην προσευχή για να συνεχιστεί ο ίδιος κύκλος. Συνεχίζω ευχαριστώντας τον Θεό, κάνω μια λίστα αλλά μάταια, γιατί σπάνια με αποσπά από το άγχος μου. Όσο μεγάλη κι αν είναι η λίστα, δεν μου εγγυάται ότι θα ξεχάσω το πρόβλημά μου.
Και τώρα; Τι γίνεται; Έχω χρησιμοποιήσει ένα από τα πιο γνωστά εδάφια που αναφέρονται στην ανησυχία και δεν πέτυχε.
Αχά, να γιατί! Αυτό που έψαχνα ήταν μια άμεση λύση, ένα χάπι. Πήγα στο Θεό, τον φαρμακοποιό μου και τον συμβουλεύτηκα τι να πάρω για την ανησυχία. Δε λειτουργεί όμως έτσι ο Λόγος του Θεού. Έπρεπε να το ξέρω όταν έφτιαχνα την εξίσωση. Η Αγία Γραφή μιλά για τον τριαδικό Θεό. Να γνωρίσουμε και να εμπιστευθούμε ένα πρόσωπο και οι εξισώσεις που φτιάχνουμε εμείς οι άνθρωποι, μας απομακρύνουν από το πρόσωπο αυτό αναγκάζοντάς μας να στηριζόμαστε σε μια σειρά βημάτων.
Διαβάστε ξανά το παραπάνω απόσπασμα από το Λόγο του Θεού και αναζητήστε την ουσία, τον Άρχοντα της Ειρήνης (Ησ. 9:6).
Ο Θεός είναι κοντά μας
Πριν από εντολές όπως «να μη σας πιάνει άγχος» συνήθως προηγείται ο λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να έχουμε άγχος. Εδώ ο λόγος δίνεται στο προηγούμενο εδάφιο: “Ο Κύριος έρχεται σύντομα.”[1] (Φιλ. 4:5)
Αυτό είναι που τα αλλάζει όλα. Η έμφαση δεν τοποθετείται στον τρόπο που προσευχόμαστε αλλά στο ότι ο Θεός θέλει να μας πλησιάσει, μας ακούει και θέλει να είναι κοντά μας. Το μόνο που μπορεί να μας απομακρύνει από την παρουσία και την αγάπη Του είναι οι αμαρτίες μας, οι οποίες έχουν συγχωρηθεί με το αίμα του Ιησού Χριστού.
Δεν ισχύει ότι η παρουσία ενός ανθρώπου στη ζωή μας όταν περνάμε μια δύσκολη κατάσταση μειώνει το φόβο μας; Για να τον ξεπεράσουμε δε θα προχωρήσουμε σε μια σειρά απρόσωπων βημάτων, αλλά θα χρειαστούμε την παρουσία κάποιου προσώπου. Περπάτησε σ` ένα κατασκότεινο μέρος μόνος σου και θα φοβηθείς. Κράτα το χέρι του συνοδοιπόρου σου στο ίδιο μέρος και ο φόβος μειώνεται. Αν ανακουφιζόμαστε από την παρουσία ενός ανθρώπου που μπορεί να μην είναι τόσο γενναίος και δυνατός όσο εμείς, πόσο περισσότερο θα ανακουφιστούμε από την παντοτινή παρουσία του Θεού;
Αυτό είναι το μονοπάτι που μας οδηγεί στην ειρήνη και μας παρηγορεί. Σκεφτείτε ότι «Εμμανουήλ» σημαίνει «Ο Θεός είναι μαζί μας». Θυμηθείτε πώς δόθηκε σε μας το Πνεύμα του Θεού (Ιωάννης 14:26). Δεν περιορίζεται στο φυσικό σώμα που Του επιτρέπει να βρίσκεται σε ένα μόνο μέρος κάθε φορά αλλά μπορεί να είναι με όλα τα παιδιά Του κάθε στιγμή.
Ο Εμμανουήλ θα μας δώσει μάννα
Τι θα κάνει, όμως, όταν είναι μαζί μας; Θα μας δώσει όσα χρήματα χρειαζόμαστε; Θα καταστρέψει τον άνθρωπο που θέλει να μας κάνει κακό; Θα προστατεύσει τα παιδιά μας από ατυχήματα; Γνωρίζουμε καλά ότι η απάντηση είναι “όχι πάντα”. Γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν άσχημα πράγματα στους ανθρώπους του Θεού. Τι σημαίνει, λοιπόν, για μας η παρουσία του Παντοδύναμου Θεού όταν η δύναμή Του δεν ενεργεί με τρόπο που θα θέλαμε; Νιώθουμε ότι βρισκόμαστε εκεί απ` όπου ξεκινήσαμε: να ακολουθούμε μια σειρά βημάτων που πιθανόν θα φέρουν ειρήνη στην καρδιά μας. Σίγουρα όμως ο Θεός έχει κι άλλα να μας πει.
Πρώτον, όταν ο Θεός λέει ότι είναι παρών (ή ότι ακούει, βλέπει ή θυμάται), όλα αυτά υποδηλώνουν πράξεις. Δεν είναι ένας παθητικός ούτε αδρανής. Δεύτερον, μας δίνει ό,τι χρειαζόμαστε τη στιγμή που το χρειαζόμαστε (Ματθαίος 6:19-34). Στην Καινή Διαθήκη λέει ότι θα μας δώσει χάρη. Η χάρη είναι μέρος της παράδοσης που άρχισε με το μάννα που έδωσε ο Θεός στους πεινασμένους Ισραηλίτες. Στις δύσκολες στιγμές μας ο Θεός υπόσχεται να μας δώσει το «μάννα» που έχουμε ανάγκη.
Μας αναφέρει στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Εξόδου, κεφάλαιο 16 πώς θα το πραγματοποιήσει. Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε σαν περιπλανώμενοι στην έρημο με ελάχιστο φαγητό και νερό. Τότε είναι που ο Θεός θα μας δώσει το μάννα, τη στιγμή που το χρειαζόμαστε. Δε θα μας δώσει μεγάλη ποσότητα ώστε να έχουμε και την επόμενη ημέρα γιατί τότε υπάρχει κίνδυνος να εμπιστευτούμε το μάννα και όχι τον Εμμανουήλ.
Ο Θεός υπόσχεται ότι θα μας δώσει μάννα -ή χάρη- όταν τη χρειαζόμαστε, αλλά όχι πιο πριν. Αυτό σημαίνει ότι θα σας κυριεύσει το άγχος αν προβλέπετε το μέλλον γιατί η πρόβλεψή σας βασίζεται στο μάννα που σας περίσσεψε σήμερα και αύριο μπορεί να μην υπάρχει. Αυτό που δεν υπολογίζετε στην πρόβλεψή σας είναι ότι θα σας δοθεί χάρη εκ νέου όταν τη χρειαστείτε.
Σκεφτείτε πόσες φορές φοβηθήκατε για κάτι που έχετε να κάνετε και τελικά δεν πήγε τόσο άσχημα όσο νομίζατε. Σας δόθηκε «μάννα» τη στιγμή της ανάγκης σας. Σκεφτείτε τις φορές που περάσατε πολύ δύσκολες στιγμές και παρά τον πόνο, σας δόθηκε χάρη για να βγείτε νικητές μέσω της πίστης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα περάσουμε δυσκολίες στη ζωή. Η Αγία Γραφή δεν παρουσιάζει μια ζωή χωρίς πόνο. Ο Βασιλιάς, όμως, μας υπόσχεται ότι θα είναι μαζί μας σε κάθε δοκιμασία και θα μας δώσει όσο μάννα χρειαζόμαστε για να Τον γνωρίσουμε καλύτερα, να Τον εμπιστευτούμε περισσότερο, να ζούμε για Αυτόν και να μεταμορφωνόμαστε καθημερινά τόσο ώστε να μοιάσουμε στον Ιησού Χριστό, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις της ζωής μας. Θα μας δώσει το καλύτερο των δώρων τη στιγμή που θα το έχουμε ανάγκη. Το μάννα μας παραπέμπει σε κάτι ακόμα πιο υπέροχο (Δευτερονόμιο 8:2-3):στον Άρτο της Ζωής που θα ικανοποιήσει την πείνα μας και θα μας γεμίσει τόσο ώστε να μην πεινάσουμε. Παραπέμπει στον Ιησού Χριστό και σε ό,τι Αυτός μας προσέφερε με το θάνατο και την Ανάστασή Του.
Νιώθετε ότι έχετε περισσότερη ελπίδα από πριν; Το αντίθετο της ανησυχίας είναι η ελπίδα. Όταν είμαστε αγχωμένοι προβλέπουμε ότι το μάννα δεν θα έρθει. Η ελπίδα προβλέπει ότι ο Θεός θα είναι μαζί μας και θα μας δώσει κάτι καλύτερο από το μάννα. Και πού έχει τη θέση της η ειρήνη; Η ειρήνη πάει πάντα μαζί με την ελπίδα.
Η ταπεινοφροσύνη είναι ο δρόμος
Δεν θα έχουμε ελπίδα και ειρήνη μένοντας αδρανής. Απαιτούνται πράξεις. Ο Θεός χαίρεται όταν αναζητούμε την ελπίδα και την ειρήνη Του αλλά είναι κάτι που θα βάλει μέσα μας σταδιακά. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά θα μείνουν μέσα μας αν διαβάζουμε τον Λόγο του Θεού, σκεφτόμαστε βαθιά, ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού και ζητάμε το μάννα και τη χάρη Του. Η Βασιλεία του Θεού φαίνεται μέσα μας όταν είμαστε αδύναμοι και στηριζόμαστε στο Θεό, όχι μέσα από γρήγορες διαδικασίες. Αν νιώθεις αδύναμος, τότε είσαι μάλλον στο σωστό δρόμο.
Σημαντικό στοιχείο στη μάχη μας με τον φόβο και το άγχος είναι το δώρο της ταπεινοφροσύνης. Είναι ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε, δε νομίζετε; Μέσα στο άγχος μας ανησυχούμε κυρίως για ανθρώπους που αγαπάμε. Θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο, να προστατεύσουμε το μέλλον μας αλλά μας φαίνεται αδύνατο να διαχειριστούμε όλα όσα πιθανόν να συμβούν. Θέλουμε να προστατεύσουμε το βασίλειό μας. Αν ανησυχείτε διαρκώς, τότε φαίνεται ότι το πρόγραμμά σας είναι πιο σημαντικό από το πρόγραμμα του Θεού. Ίσως ανακαλύψετε ότι υιοθετήσατε δική σας ερμηνεία του Λόγου του Θεού αντί να διαβάζετε και να κατανοείτε ξεκάθαρα τα λόγια του που μας αποκαλύπτουν την αγάπη, την δύναμη και τη φροντίδα Του για εμάς.
Δείτε πώς συνδέει ο Απόστολος Πέτρος την ανησυχία με την ταπεινοφροσύνη:
Ταπεινώστε, λοιπόν, τους εαυτούς σας κάτω από τη δύναμη του Θεού, για να σας εξυψώσει την ώρα της κρίσεως. Αφήστε όλες σας τις φροντίδες σ` αυτόν, γιατί αυτός φροντίζει για σας.
(Α` Πέτρου 5:6-7)
Ζητάει από εμάς μόνο ένα πράγμα: να ταπεινώσουμε τον εαυτό μας μπροστά στη δύναμή Του. Η ταπεινοφροσύνη αποκαλύπτεται όταν αφήνουμε τις έγνοιές μας να τις φροντίσει Αυτός που έχει τη δύναμη.
Όταν ο φόβος ενός παιδιού δεν κατευνάζεται από την καθησύχαση των γονέων, τότε το παιδί πιστεύει ότι το τέρας κάτω από το κρεβάτι του είναι πιο δυνατό από τους γονείς του ή ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται για αυτό. Ο φόβος του δείχνει την έλλειψη εμπιστοσύνης και σιγουριάς προς τους γονείς. Η ταπεινοφροσύνη, όμως, δείχνει ότι ακούει τη φωνή των γονέων και πιστεύει ότι μπορεί να τους εμπιστευθεί ακόμα κι αν τα πράγματα φαίνονται ότι έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο. Η ταπεινοφροσύνη λέει “Εμπιστεύομαι πιο πολύ εσένα παρά αυτά που βλέπω ή φαντάζομαι”. Η ταπεινοφροσύνη απαιτεί την εμπιστοσύνη μας σ` ένα πρόσωπο.
Από όλα όσα διαβάσαμε καταλαβαίνουμε ότι οι απλές πληροφορίες και οι γνώσεις δε θα μας γεμίσουν ειρήνη. Πρέπει να λειτουργούμε πάντα με ταπεινοφροσύνη και εμπιστοσύνη.
Αναζητήστε την ειρήνη για τη δόξα του Θεού
Υπάρχουν βήματα για να φτάσουμε στην ειρήνη, αλλά είναι διαφορετικά απ` αυτά που ακολουθούμε σε μια συνταγή. Αυτά τα βήματα είναι προσωπικά. Γνώρισε το Θεό που είναι κοντά Σου, περίμενε το καλύτερο μάννα που έρχεται και δείξε ταπεινοφροσύνη. Μην εγκαταλείπεις την αναζήτηση της ειρήνης. Έχοντας ειρήνη, θα νιώσεις καλύτερα, πράγμα που είναι υπέροχο αλλά υπάρχει κάτι ακόμα καλύτερο. Σ` έναν κόσμο όπου μόνο ειρήνη δεν επικρατεί, θέλουμε να είμαστε οι εκπρόσωποι που θα ανακηρύσσουν ότι η πραγματική ειρήνη μάς παρέχεται μόνο μέσω του Βασιλιά της Ειρήνης. Και αυτό είναι που θα φέρει δόξα στον Κύριο.
Τα εδάφια είναι παρμένα από την μετάφραση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας του έτους 1997
- ↑ Στο αρχαίο κείμενο «Ο Κύριος είναι πλησίον».
By Edward T. Welch About Fear & Anxiety
Ligonier Ministries (http://www.ligonier.org/)
Translation by Haroula Konstantinidou
Αναδημοσιεύτηκε, ύστερα από άδεια, από την ιστοσελίδα http://el.gospeltranslations.org/