Το 1962, ο Σωσθένης Χατζόπουλος από την Πτολεμαϊδα, και η Νίνα Χουσουρίδου, από την Κατερίνη, αμέσως μετά το γάμο τους μετανάστευσαν στην Γερμανία με τον οραματισμό να εργαστούν και παράλληλα να διακονήσουν τους ΄Ελληνες με το Ευαγγέλιο της σωτηρίας του Χριστού. Από την αρχή ακόμη, παράλληλα με το βιοποριστικό τους έργο, ο Σωσθένης ως επίσημος μεταφραστής και ως καθηγητής θρησκευτικών, αργότερα σε γερμανικό Γυμνάσιο και η Νίνα ως κοινωνική λειτουργός, άρχισαν μια σύναξη για ΄Ελληνες μετανάστες… Όλα πήγαιναν καλά, όταν ο Σωσθένης αρρώστησε και Âτο 1993, στην ακμή της δραστηριότητας του, εγκατέλειψε τον κόσμο της φθοράς και βρίσκεται στην παρουσία του Κυρίου του, που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε με πιστότητα για πολλά χρόνια. Τη διακονία στην εκκλησία συνεχίζουν, με τον ίδιο ζήλο, ο γιος τους ο Παύλος, που είναι διάσημος πιανίστας με διεθνή καριέρα, και η σύζυγός του Νίνα. Η Νίνα, κοντά στα καθήκοντα της ως κοινωνική λειτουργός, έχει αναπτύξει και κοινωνική δραστηριότητα, ιδιαίτερα στον μουσικό τομέα. Μάλιστα, πέρσι βραβεύτηκε για τη σημαντική πολύπλευρη κοινωνική δραστηριότητα της. Η συμβολή της ήταν μεγάλη ανάμεσα στους έλληνες μετανάστες, ιδιαίτερα τα χρόνια που υπήρξε το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα. Τη βράβευση της έκανε η σύζυγος του Υπουργού Οικονομικών Βάδης Βυτεμβέργης, παρουσία του υπουργού, άλλων επισήμων και πολύ κόσμου.
Της στείλαμε ηλεκτρονικά μερικές ερωτήσεις στις οποίες απάντησε με ευχαρίστηση.
Επιμέλεια: Γ.Σ.Κ.
ΕΡΩ: Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να πάρετε την απόφαση να πάτε στην Γερμανία για να εργαστείτε ανάμεσα στους Έλληνες μετανάστες;
Λίγες εβδομάδες πριν το γάμο μας, ο Σωσθένης, με ρώτησε αν είμαι πρόθυμη να τον ακολουθήσω στον οραματισμό του να υπηρετήσει τον Κύριο ανάμεσα στους συμπατριώτες μας στην Γερμανία. Η απάντησή μου ήταν αυθόρμητα, ΝΑΙ. Μετά που παντρευτήκαμε, ο Σωσθένης παραιτήθηκε από μια καλή δουλειά, με καλή προοπτική. Κι εγώ «έπνιξα» το όνειρό μου να σπουδάσω ως Κοινωνική Λειτουργός… Και βρεθήκαμε στη Γερμανία το 1962 όπου, στην αρχή, αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες. Πάντα όμως με χαρά εκτελούσαμε το έργο που μας εμπιστεύτηκε ο Θεός. Με τη Χάρη του Θεού δημιουργήθηκε μια Ευαγγελική Εκκλησία από ΄Ελληνες μετανάστες, στην Στουτγάρδη. Υπήρχαν και πολλές άλλες μικρές συναθροίσεις σε άλλες πόλεις στην περιοχή Βάδης-Βυρτεμβέργης. Η δική μου διακονία ήταν η μουσική, με χορωδίες, καθώς και οι γυναίκες και τα παιδιά.
Όταν μεγάλωσαν τα παιδιά μας, ξαναθυμήθηκα το όνειρό μου να σπουδάσω. Αντί, όμως, γι αυτό ο Θεός είχε ετοιμάσει κάτι άλλο. Παρότι δεν είχα πτυχίο Κοινωνικής Λειτουργού, και χωρίς να κάνω αίτηση, μου έγινε πρόταση από την Κοινωνική Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας ν’ αναλάβω εργασία. Ο Θεός αντάμειψε την απόφαση μου που είπα «ΝΑΙ» στο κάλεσμα Του!… Παράλληλα με την εργασία μου, άρχισα να σπουδάζω, μουσική-φωνητική. ΄Ημουνα συμφοιτήτρια με τον Παύλο, το μεγάλο γιο μας.
Το 1993, ο Κύριος πήρε τον Σωσθένη στην παρουσία Του. Ο οραματισμός του που ήταν και δικός μου οραματισμός, συνεχίζεται. Ευχαριστώ τον Κύριο που μου δίνει την τιμή να είμαι χρήσιμη στο έργο Του, στον τομέα της μουσικής.
ΕΡΩ: Σε ποιους τομείς δραστηριοποιηθήκατε και τι τρόπους χρησιμοποιήσατε για να πετύχετε τον σκοπό σας;
Ο Σωσθένης ήταν και επίσημος ορκωτός διερμηνέας για δικαστήρια στην Γερμανία. Μ’ αυτήν την ιδιότητα εξυπηρετούσε πολλούς ΄Ελληνες. Αυτό το έφερνε σε επαφή με πολλούς ΄Ελληνες. ΄Ετσι είχε την ευκαιρία να τους μιλά και για τη σωτηρία του Χριστού… Κάθε Κυριακή μετά τη λατρεία μας, από την αρχή των συναθροίσεων μας, έχουμε συναναστροφή, στη διάρκεια της οποίας εξυπηρετούμε τους συμπατριώτες μας σε κοινωνικές υποθέσεις, σε μεταφράσεις, συμβουλές και άλλες ανάγκες.
ΕΡΩ: Ποιες είναι μερικές από τις πιο μεγάλες ανάγκες των Ελλήνων μεταναστών;
Οι ανάγκες των Ελλήνων σήμερα είναι διαφορετικές από αυτές που είχαν πριν από 50 χρόνια. Αυτοί που είναι από δεκαετίες εγκατεστημένοι πρέπει να αποφασίσουν πού τελικά θα μείνουν. Μερικοί μοιράζουν τον χρόνο τους ανάμεσα στην Γερμανία και την Ελλάδα. Οι περισσότεροι νέοι μετανάστες σήμερα, έχουν άλλες ανάγκες. Επιθυμούν να κρατήσουν το επίπεδο ζωής των τελευταίων 20 ετών που συνήθισαν στην Ελλάδα.
ΕΡΩ: Πώς σας αντιμετώπιζαν οι Γερμανοί ως μετανάστες και ποια ήταν η ανταπόκριση των Ελλήνων στη διακονία σας
Οι εκκλησιαστικοί και κρατικοί φορείς της Γερμανίας, λόγω της Κατοχής, νιώθουν ενοχή και γι αυτό η στάση τους έναντι των αλλοδαπών, είναι πολύ καλή. Η Ευαγγελική και Καθολική Εκκλησία δημιούργησαν μεγάλους σταθμούς εξυπηρέτησης με κοινωνικούς λειτουργούς, το Diakonisches Werk και το Charitas Verband. Απ’ αυτούς εξυπηρετούνται αλλοδαποί Χριστιανοί: Ορθόδοξοι, Ευαγγελικοί και Καθολικοί. Για την εξυπηρέτηση των μη-χριστιανών (Μωαμεθανών, Βουδιστών κ.ά.) υπάρχει άλλος κρατικός φορέας (Arbeiterwohlfahrt).
Η ανταπόκριση των Ελλήνων στη διακονία μας, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, ήταν πολύ καλή. Ήταν συνδεδεμένη και με την υποχρέωση που ένιωθαν στην κοινωνική-μεταφραστική εξυπηρέτηση που είχαν κυρίως από τον Σωσθένη.
ΕΡΩ: Εκτός από το πνευματικό έργο στην Εκκλησία που διακονείτε και αλλού, έχετε εμπλακεί και σε άλλες δραστηριότητες;
Οι πιο σημαντικές είναι οι κοινωνικές εξυπηρετήσεις κυρίως στον μεταφραστικό τομέα. Εγώ, ως κοινωνική λειτουργός και με τη μουσική. Τα πρώτα χρόνια δημιούργησα μια παιδική ελληνική ορχήστρα και χορωδία. Κατόπιν δημιούργησα την Ελληνογερμανική Γυναικεία Χορωδία που έχει εξελιχθεί σήμερα σε Διεθνή Γυναικεία Χορωδία. Επισκεπτόμαστε ευαγή ιδρύματα, γηροκομεία, συνέδρια, νοσοκομεία, άτομα με ειδικές ανάγκες. Ο Θεός μου δίνει ευκαιρίες να μοιράζομαι το Ευαγγέλιο με τα μέλη της χορωδίας, και με άτομα από τα ακροατήρια μας.
ΕΡΩ: Κάνοντας μια ανασκόπηση, θεωρείτε ότι η επένδυση του χρόνου και της ζωής σας σε μια τέτοια διακονία άξιζε τον κόπο;
Βεβαίως. Δεν υπάρχει καλύτερη επένδυση από το να είσαι στην υπηρεσία του Θεού και των συνανθρώπων σου.
ΕΡΩ: Πώς είναι η ζωή των Ελλήνων στη Γερμανία σήμερα, ύστερα από τόσες δεκαετίες; Έχουν πνευματικές αναζητήσεις;
Ύστερα από τόσες δεκαετίες το πνευματικό ενδιαφέρον είναι μειωμένο. Οι Έλληνες διατηρούν την κουλτούρα τους και τους θρησκευτικούς τύπους. Οι κρατικοί φορείς διαφόρων πόλεων υποστηρίζουν τις ορθόδοξες εκκλησίες.
ΕΡΩ: Υπάρχει ένα νέο κύμα μεταναστών στην Γερμανία, λόγω της κατάστασης στην Ελλάδα. Υπάρχει κάποια διακονική δράση ανάμεσα σ’ αυτούς;
Το νέο κύμα μεταναστών διαφέρει από το κύμα της δεκαετίας του 1960. Τότε ερχόταν αγρότες και εργάτες, που είχαν οικονομικά προβλήματα και υπήρχε ζήτηση εργατικών χεριών στην Γερμανία, χωρίς η γνώση της γερμανικής γλώσσας να είναι απαραίτητη (σήμερα και για την πιο απλή εργασία προϋποτίθεται η γερμανική γλώσσα).
Υπάρχει μια λανθασμένη εντύπωση από την «καλομαθημένη», ας πω, νεολαία μας σχετικά με τη ζωή στην Γερμανία. Οι περισσότεροι έρχονται εδώ γιατί επιζητούν να συνεχίσουν την άνετη ζωή που συνήθισαν στην Ελλάδα. Η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, έδωσε στους περισσότερους μια εντύπωση πλαστής ευημερίας. Βεβαίως, δεν είναι έτσι η πραγματικότητα. Γι’ αυτό και παρατηρείται το γεγονός ότι τα τελευταία δύο χρόνια έρχονται νέοι που πολύ γρήγορα απογοητεύονται και επιστρέφουν στην Ελλάδα, επειδή δεν μπορούν να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής των Γερμανών σε θέματα οικονομίας και πειθαρχίας. Βεβαίως, υπάρχουν διακονικές δράσεις γι αυτούς τους συμπατριώτες μας και από ελληνικές αλλά και από γερμανικές εκκλησίες.