Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

«Καθώς το καράβι διασχίζει τον απέραντο ωκεανό, ο καπετάνιος αγρυπνά πάνω στο χάρτη και την πυξίδα. Η διαδρομή είναι χαραγμένη στο χάρτη. Αλλά τα θαλάσσια ρεύματα και οι τρικυμίες απομακρύνουν το καράβι από τη σωστή πορεία. Η πυξίδα όμως εξακολουθεί να δείχνει συνεχώς το Βορρά. Έτσι ο καπετάνιος επαναφέρει το καράβι στην ορθή γραμμή πλεύσεως που συστήνει ο χάρτης, γιατί τον εμπιστεύεται και γιατί ξέρει πως μ’ αυτό τον τρόπο θα φτάσει μια μέρα στο λιμάνι του προορισμού του».

Αυτή η διήγηση είναι συμβολική αγαπητέ αναγνώστη και θα την ξαναγράψω, αλλάζοντας μόνο τις λέξεις κλειδιά. Να πως νομίζω ότι πρέπει να γραφτεί. «Καθώς το καράβι της ζωής μας διασχίζει τον κόσμο, ο σωστός χριστιανός αγρυπνά πάνω στη Βίβλο και ακολουθεί τις οδηγίες του Αγίου Πνεύματος. Το ταξίδι της ζωής του, όπως το θέλει ο Θεός να είναι, βρίσκεται στην Αγία Γραφή. Αλλά το κοσμικό πνεύμα και τα καθημερινά προβλήματα της ζωής, τον απομακρύνουν από τη σωστή Βιβλική χριστιανική ζωή. Όμως το Άγιο Πνεύμα εξακολουθεί να του δείχνει συνεχώς το Χριστό. Έτσι ο χριστιανός επανευρίσκει τον ορθό δρόμο που του συστήνει η Βίβλος, γιατί την εμπιστεύεται και γιατί ξέρει πως μ’ αυτό τον τρόπο θα φτάσει μια μέρα στο λιμάνι της Νέας Ιερουσαλήμ».

Χωρίς την πυξίδα και το χάρτη, ποτέ δεν θα φθάσουμε στο «πατρικό σπίτι της Ιθάκης» αγαπητέ. Μάλλον θα ναυαγήσουμε στο νησί της Κίρκης και τότε η άκαρδη μάγισσα θα μας μετατρέψει σε χοίρους με το μαγικό της ραβδί. Ο νους μας λοιπόν ας είναι στο χάρτη και την πυξίδα, για να γλιτώσουμε από την «Κίρκη». Χωρίς αυτά είμαστε καταδικασμένοι στον αιώνιο «βούρκο» με τους «χοίρους». Ο νοών νοήτω.