του Πάνου Ν. Χατζή

Μπορείτε να διαβάσετε και άλλα άρθρα του Πάνου Χατζή στο link  http://nikites.eu/synergates/34-panosxatzis

Πίστη: το μονοπάτι που μπορείς  να δεις με  τα  μάτια  σου και  να  ψηλαφήσεις

 με  τα  χέρια  σου  την  δόξα  του  Θεού στη ζωή σου.

Μια ζωτική λέξη διατρέχει τις σελίδες της Βίβλου ,  πίστη, μια λέξη που το περιεχόμενο και το νόημά  της σημάδεψε τη ζωή των ανθρώπων του Θεού.  Μια λέξη,  μια θέση ψυχής, που  ξεδιπλώνει τη δύναμη του Θεού και κλείνει μέσα της τη δόξα του Θεού στον καθένα που εμπιστεύεται τον Θεό.

Η πίστη, είναι  εκείνο  που  ζητά  ο Θεός από τον άνθρωπο, πίστη στο πρόσωπό Του, πίστη στο λόγο Του, πίστη σε εκείνο που θέλει κάθε φορά από σένα ο Θεός.

Η πίστη, δεν  είναι  προνόμιο  κάποιων προνομιούχων, αλλά  πλησίον  στον καθένα, που  θέλει  να δει τη δόξα και τη δύναμη του Θεού στη ζωή του, είναι  κοντά  σου,  δίπλα  σου, στη δική σου καρδιά  και μέσα από το δικαίωμα που σου δίνει ο σταυρός του Χριστού.

Η πίστη, δεν  είναι  πήδημα  στο  κενό, όπως νομίζουν μερικοί, αλλά βήματα ΄επί τον λόγο΄ που εκείνος δεσμεύτηκε, στο ΄πάντα δυνατά εις τον πιστεύοντα΄, υπόσχεση  που  ανοίγει  απέραντες δυνατότητες  και ταυτόχρονα  νέους  ορίζοντες  στις  σχέσεις του ανθρώπου με τον Θεό.

Η πίστη, δεν είναι μια πράξη του νου, με τον οποίον τις περισσότερες φορές συγκρούεται και  αυτό  όσο  η ψυχή  σου είναι αγρός που βόσκει λαίμαργα το πνεύμα της αμαρτίας και του κόσμου.

Η πίστη, δεν είναι συλλογισμός που στοιχειοθετείται από την σοφία των ανθρώπων, σοφία, που για τον Θεό  είναι μωρία   και  που  κατά   κανόνα  χρησιμοποιείται  από τους ανθρώπους για  να βρουν επιχειρήματα εναντίωσης στο πρόσωπο του Θεού και κατ’ επέκταση στο θέλημά Του.

Η πίστη δεν έχει σχέση με το I.Q., την  νοημοσύνη  του  ανθρώπου, που συνήθως δέχεται μόνο ό,τι μπορεί να καταλάβει, να ερμηνεύσει και γι’ αυτό το λόγο δεν δέχονται όλοι τα ίδια, δεν  καταλαβαίνουν όλοι το ίδιο.  Αλλά  και δεν μπορεί αυτό που αποκαλύπτει ή ζητά ο Θεός από τον κάθε άνθρωπο, να περάσει μέσα από το I.Q., η την σαρκολογική του και να κριθεί από αυτή. Η πίστη που ζητά  ο  Ιησούς,  έχει  λογική,  άλλά  έχει τη  δική  της λογική, την λογική της πίστης.

Η πίστη δεν είναι ξένη από τα δρώμενα της καθημερινής μας ζωής, από αυτή ξεκινά ό,τι απορρίπτουμε ή δεχόμεθα, όλη  η  ζωή  του  ανθρώπου  στηρίζεται  όχι στη λογική ή την έρευνά  μας, αλλά στην πίστη που δείχνουμε, σε ό,τι μας λέγεται ή μας προσφέρεται.

Η πίστη της Βίβλου, η πίστη που ζητά ο Θεός, είναι μια πράξη της καρδιάς, της θέλησης, είναι το θέλω της επιλογής του ανθρώπου στο  κάλεσμα  του  Ιησού, είναι  η αποδοχή εκείνου που προσφέρει η χάρη του Θεού, είναι  το < ναί> του ανθρώπου στο σωτήριο κάλεσμα του Θεού, είναι  η  ελευθερία  του  Εγώ,  η  απελευθέρωση του Εγώ, από την ΄εν αυτώ΄ καταστροφική δύναμη της αμαρτίας.

H πίστη είναι το δικαίωμά  σου να θέλεις, εκείνο  που  κάθε φορά θέλει ο Θεός για σένα και από σένα και να το ακολουθείς, πέρα από τη λογική και το ατομικό σου συμφέρον, ξεπερνώντας κάθε αρνητικό φαινόμενο, γιατί το θέλει ο Θεός.  

Σε αυτό  επάνω ο Κύριος Ιησούς θα πει με παράπονο βλέποντας την αρνητικότητα του λαού, στο Λουκ.ιγ.34 ΄ποσάκις ηθέλησα και δεν ηθελήσατε ΄ πόσες φορές θέλησα εγώ ο Κύριος και ο Θεός.  

 Θέλησα  να σου μιλήσω, μέσα  από τις ανησυχίες σου, μέσα από τους υπαρξιακούς σου προβληματισμούς, μέσα από τα ερωτηματικά σου,   ποιός είμαι,  γιατί ήρθα στη ζωή, υπάρχει  Θεός;  πού πάω; τί θα συναντήσω όταν κλείσω τα μάτια μου; τί θα γίνω εγώ;.

Θέλησα  να  σου μιλήσω, μέσα από τα καθημερινά  μηνύματα  που σκορπά η αρρωστημένη κοινωνία, μέσα από το αποτύπωμα που αφήνει το πνεύμα και οι πράξεις των ανθρώπων.

Θέλησα  μέσα  από τα  καθημερινά σου προβλήματα, να σου πω ότι έχω τη λύση για σένα, για τις ανάγκες σου, για την οικογένειά σου, για την ψυχή σου.

Θέλησα  να  σου δώσω ό,τι σου στέρησε αυτός ο τρόπος που ζεις, να πάρω το βάρος της ψυχής σου και να σου δώσω ανάπαυση, μέσα από την μετάνοια και την δική μου ειρήνη.

Θέλησα να σου δώσω αφθονία  στην ψυχή σου, στη ζωή σου, να  σου πάρω  κάθε μέριμνα, να ισορροπήσω την οικογένειά σου, να σου  κτίσω  μια καινούρια οικογένεια, μέσα από ένα άλλο τρόπο ζωής και…εσύ δεν θέλησες.

Ισως,  και μάλλον αυτό πρέπει να σου συμβαίνει, δεν το καταλαβαίνεις, αυτό που σου ζητά  ο  Θεός και αφού δεν το καταλαβαίνεις το απορρίπτεις.

Ίσως  ‘κολλάει’ το μυαλό σου, στο πώς μπορεί να γίνει αυτό  που σου υπόσχεται ο Ιησούς, αφού στενά σκεπτόμενος και έξω από τη λογική της πίστης, δεν  μπορείς  να  το  καταλάβεις, είναι κάτι  έξω από την πείρα σου και την πείρα των γύρω σου, μακριά από την εργαστηριακή έρευνα και τη χημεία της παραγωγής.

Είναι αυτό που ανάγκασε τον  Νικόδημο, αυτόν  τον  δάσκαλο του νόμου, να  δηλώσει στο  Ιωαν. Γ΄: 4, την αδυναμία του να καταλάβει το κάλεσμα του Ιησού και να αναρωτηθεί φωναχτά, πώς μπορεί να  γίνει αυτό που λες Κύριε… πώς; μπορώ να ξαναγεννηθώ! στην ηλικία που είμαι; ΄γέρος ων΄.

Στο ίδιο ακριβώς   κενό  έπεσε  και  η  ψυχή  της  Μαρίας, η αδελφή του Λαζάρου, όταν δήλωσε με απορία πως μπορεί να γίνει αυτό που μου λέγεις Κύριε αφού ο Λάζαρος πέθανε, τώρα  και τρεις μέρες και μάλιστα ΄όζει΄ και  η απάντηση  του  Ιησού  είναι  μονόδρομος για την Μαρία και κάθε Μαρίας, ΄πίστευε και θα δεις την δόξα του Θεού΄ θα δεις με τα μάτια σου αυτό  που  ακούν τα αυτιά σου και  δεν καταλαβαίνει το μυαλό σου  και  θα  το απολαύσεις στη ζωή σου, αυτό που δεν καταλαβαίνει τώρα ο νους σου, ναι, μόνο αν πιστεύεις.

Βεβαίως, τα όσα γενικά, ή προσωπικά για σένα και για τη δική σου περίπτωση αναφέρει ο λόγος της υπόσχεσης, της προτροπής, το κάλεσμα του Ιησού Χριστού τις περισσότερες φορές αντανακλούν αρνητικά στην οθόνη του μυαλού σου και είναι για τα δεδομένα σου εξωπραγματικά.  Ο λόγος του Ιησού, φαίνεται για  σένα μετέωρος, μη πραγματοποιήσιμος, με την γνώση και την πείρα σου, δεν μπορεί να γίνει κατανοητός και με ό,ποια σύγκριση, με στοιχεία που έχει να σου δώσει ο σαρκοεγκέφαλός σου.

Μοιάζουν  τα  λόγια  της  Βίβλου  που διαβάζεις η ακούγονται στα αυτιά σου, σαν λόγος αναχρονιστικός, λόγια  που ανήκουν και ταιριάζουν σε μια άλλη εποχή, εποχή του ‘αραμπά’, αφού  καθώς τα  προσεγγίζεις διαισθάνεσαι ότι τους λείπουν τα δυναμικά στοιχεία της σύγχρονης εποχής, μοιάζει σαν λόγος που δεν αγγίζει το  σήμερά σου, συμβουλές  μιας  αραχνιασμένης  ηθικής, ναί  και  όχι, διατυπωμένα  απόλυτα  και δεσμευτικά για  εκείνον που θα ήθελε να τα ακολουθήσει. Υποσχέσεις χωρίς την εικόνα του σήμερα. Λόγος  που  ασχολείται με< τα πετεινά του ουρανού και τα κρινα του αγρου> και όχι τα ‘μικρό τσιπς’ και  τα  ‘ολοκληρωμένα’, και τις δυνατότητες του Ίντερνετ. Υποδείξεις  και  συμβουλευτικός λόγος που χρειάζετaι επιείκεια για να τον ακολουθήσεις, δυστροπείς ακόμη ίσως και στο άκουσμά του, όπως συνέβη και στον Πέτρο, τον μαθητή του Ιησού.  Όταν, μετά από μια κοπιαστική νύχτα κακής ψαριάς, όταν το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας, που χτένισε σπιθαμή προς σπιθαμή τη θάλασσα, ήταν μόνο άδεια δίχτυα.  Τότε   ήλθε  ο  λόγος  του  Ιησού,  [Λουκ. ε. 4.] …ξαναρίξτε τα δίχτυα και μάλιστα στα δεξιά σας.  Λόγος που ακούστηκε αποκομμένος και αποξενωμένος από τα συναισθήματα που είχε σκορπίσει στην καρδιά η αποτυχημένη προσπάθειά τους, λόγια  που  έδειχναν σε αυτούς πόσο ‘άσχετος’ είναι Εκείνος, με  την  τέχνη  του ψαρά, προς τους  κατ’ επάγγελμα  ψαράδες. Παράλληλα ο λόγος που τους πρότεινε ο Ιησούς ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με την πείρα και τη λογική τους με τον καθημερινό τρόπο ψαρέματος.  

Η συντροφιά έδειξε μερική υπακοή στον λόγο Του, στην υπόδειξή Του, σ’ εκείνο που φαινόταν στην πείρα τους και  στην  ικανότητα  τους  μάλλον  ‘ως αστειότητα’ και ό,τι  έκαναν, το  έκαναν  κατά συγκαταβατική επιείκεια, αφού  δεν  μπήκαν  στον  κόπο  να ρίξουν ξανά στο νερό τα δίχτυα, αλλά το δίχτυ τους,  το αποτέλεσμα  τους  έκανε να σκύψουν το  κεφάλι  ντροπιασμένοι, να πετάξουν ό,τι μέχρι εκείνη την ώρα νόμιζαν ότι ήξεραν.

Εκείνο  που  λέγει  ο  Ιησούς, δεν  είναι απλά  λόγια, είναι λόγια Θεού, είναι λόγια που κρύβουν μια δύναμη, την δύναμη του Ιησού  ‘εν τω ποιείσαι’, μια δύναμη που σου προσφέρεται, γίνεται δική σου όταν αγγίξει η πίστη σου , η υπακοή σου. Ή όπως αναφέρεται στο Λουκ. ιζ. 11 – 19 ,στην περίπτωση των δέκα λεπρών, ο καθαρισμός <εγένετο εν τω υπάγειν>, όταν η πίστη τους έκανε δικό της τον λόγο Του,’δείξατε τους εαυτούς σας στους ιερείς’ και ‘ξεκίνησαν  προς τους ιερείς’,  … καθώς πήγαιναν  έγινε ο καθαρισμός τους. 

Η δύναμη βρισκόταν στο λόγο Του, δύναμη που ενεργοποίησε η πίστη των λεπρών αυτών ανθρώπων, δύναμη ευλογίας που το  αποτέλεσμα φανέρωνε κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση, ότι ο λόγος του Ιησού είναι λόγος επαναστατικός για  κάθε εποχή, λόγος που  ανατρέπει κάθε φορά τα δεδομένα της προσωπικής ζωής, λόγος που φέρνει έναν άλλο τρόπο σκέψης και ‘τεχνική’ ζωής, είναι λόγος ανανεωτικός και επαναστατικός που αχρηστεύει την  ανθρώπινη  λογική  όταν  συγκρούεται  μαζί  της  ή την υποτάσσει, μέσα από το αποτέλεσμα του, είναι λόγος υπέρλογος που  η  λογική  του  ανθρώπου  που  του  δόθηκε  για να βάλει τάξη στα γήινα, στα του οίκου του, να μπορεί να βάζει το σανό στο άλογο και όχι στην κότα, δεν μπορεί να παρακολουθήσει τον ουράνιο λόγο, τον άλλο τρόπο σκέψης και τον αληθινό τρόπο ζωής.

Είναι εκείνο, που ζητάει και θέλει η νέα  και ο νέος, όταν απορρίπτει, όταν συγκρούεται, όταν παθιάζεται για την ιδέα,  ή όταν  καταφεύγει  σε  ακρότητες.  Αυτό  που  θέλει  βρίσκεται στο λόγο της πίστης, το ακούμπηγμα στη λογική του Θεϊκού  θελήματος. 

Είναι αυτό που ψάχνει ο φτασμένος, ο επιτυχημένος , όταν στο τέλος της ζωής του βλέπει καθώς γυρίζει  προς  τα  πίσω, την ματαιότητα της προσπάθειας και καθώς κοιτά εμπρός του, το συνεχόμενο κενό της ψυχής του.

Είναι αυτό που ψάχνουμε όλοι, είναι αυτό που ψάχνεις και συ, σε λάθος δρόμο και περιοχή, αυτόν τον λόγο γυρεύει η ψυχή μας, τον λόγο Του.  Όχι τον καλό λόγο, γιατί πολλοί έχουν να δώσουν καλό λόγο  και  φιλοσοφικό, είναι όμως μόνο λόγια ,  λόγια χωρίς δύναμη, λόγια φούσκιες, νεκρά.

Η πίστη,  είναι ο δρόμος  που  έταξε  ο  Θεός, για να κινεί ο πιστεύων τον βραχίονα  της  δύναμής  Του,  Εκείνος είπε ‘πάντα δυνατά σε όποιον πιστεύει’

Η πίστη , στο λόγο του Ιησού, είναι  ένα  άγγιγμα  στη  δύναμη  που κρύβεται μέσα στo λόγο, στο θέλημά Του, ενεργοποιεί  τη δύναμη που εμπεριέχεται στο θέλημα του Θεού και που έρχεται σ’ εμάς μέσα από τον γραπτό  λόγο Του  , ξεδιπλώνει το θαύμα Του στη ζωή σου.

Γίνεται  δικό σου εκείνο που θέλει ο Θεός για σένα, μόνο όταν η πίστη σου το κλείσει στην υπακοή της και το περπατήσει η καρδιά  σου. Εμπιστεύσου  τον  Κύριό  σου  Χριστιανέ ακόμη και όταν δεν τον καταλαβαίνεις.   Όταν όλα σου είναι ξένα και αρνητικά, τότε  πίστευε και θα δεις την δόξα του Θεού στη ζωή σου.