ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ

 

«…Ο Κύριος τον οποίον σεις ζητείτε, εξαίφνης θέλει ελθεί…» (Μαλαχ. 3/1).

 

Μερικές φορές ο Θεός εμφανίζεται με δραματικό τρόπο, σαν μια μη αναμενόμενη επιταγή στο ταχυδρομείο σου, σαν μια πόρτα που ξαφνικά ανοίγει ή όταν ο Κύριος σε προστατεύει από μια συκγυρία η οποία θα σε κατέστρεφε (Ψαλ. 91/11) και αντικαθιστά το άγχος σου με την εμπιστοσύνη ψιθυρίζοντάς σου παρηγορητικά : «Μη φοβού, διότι εγώ είμαι μετά σου» (Ησα. 41/10). Κι όταν οι γύρω σου λένε: «Μα, είσαι διαφορετικός σήμερα. Τι σου συνέβη;», εσύ απαντάς: «Δεν ξέρω, απλά έχω ειρήνη». Αυτό συμβαίνει διότι ο Κύριος τον οποίο εκζητείς, ξάφνου ήρθε.

Υπάρχουν δύο ιστορίες στην Αγία Γραφή που το δείχνουν ολοφάνερα αυτό. Η πρώτη δείχνει πώς παρεμβαίνει ο Θεός όταν μας παρεξηγούν και κακομεταχειρίζονται. Στις Πράξεις των Αποστόλων (16/23-26) διαβάζουμε για την περίπτωση που, αφού τα πλήθη όρμησαν κατά του Παύλου και του Σίλα, τους ράβδισαν άγρια και ξέσκισαν τα ρούχα τους, μετά τους έριξαν στη φυλακή. Εκεί, στην εσωτερική φυλακή, που ήταν η ασφαλέστερη, και με τα πόδια τους δεμένα σε ξύλο για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια, κατά τα μεσάνυχτα οι δύο φυλακισμένοι άρχισαν να προσεύχονται και να υμνούν το Θεό. «Και εξαίφνης έγινε σεισμός μέγας, ώστε εσαλεύθησαν τα θεμέλια του δεσμωτηρίου. Και παρευθύς ηνοίχθησαν πάσαι αι θύραι, και ελύθησαν πάντων τα δεσμά…». Προσευχή μες στη νύχτα και ύμνοι προς το Θεό βοηθούν να δει κανείς πέρα από το πρόβλημα και να εστιαστεί στο Θεό, το μεγάλο επιλυτή κάθε προβλήματος. Με το να αποσύρει κανείς την προσοχή του απ’ το άτομό του και να την εστιάζει στο Θεό το όλο σκηνικό αρχίζει να αλλάζει.

Η δεύτερη ιστορία δείχνει πώς επεμβαίνει ο Θεός όταν είμαστε κάτω από μεγάλη πίεση εξαιτίας του είδους της πρόκλησης που συναντήσαμε στο δρόμο μας. Έχοντας να οδηγήσει δύο εκατομύρια Ισραηλιτών στη Γη της Επαγγελίας ο Μωυσής προσευχήθηκε: «[Τ]ώρα λοιπόν, εάν εύρηκα χάριν έμπροσθέν σου, δείξον μοι, δέομαι την οδόν σου…» (Έξ. 33/13). Και ο Θεός τού απάντησε «Ιδού τόπος πλησίον μου… θέλω σε βάλει επί το σχίσμα της πέτρας, και θέλω σε σκεπάσει με την χείρα μου» (Έξ. 33/21-23). Όταν ο Θεός σού λέει ‘Δες, υπάρχει τόπος πλησίον μου’, μείνε εκεί! Έστω κι αν δεν μπορείς να Τον δεις ξεκάθαρα, θα νιώσεις την παρουσία Του, θα πειραματιστείς την καλοσύνη Του και θα γνωρίσεις βαθιά μέσα σου ότι όλα θα πάνε καλά…

 

(UCB THE WORD FOR TODAY, 28 Δεκ. 2010, μετάφραση: Γιούλικα Κ. Masry)

Comments are closed.