του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Ο αθλητισμός είναι μια θαυμάσια ενασχόληση και μακάρι περισσότεροι νέοι αλλά και μεγαλύτεροι να ασχολούνταν με κάποιο σπορ, παρά να γεμίζουν τις καφετέριες και να συνωστίζονται στις ντισκοτέκς και στα καφενεία. Βέβαια, στην εποχή μας, που όλα έχουν εμπορικοποιηθεί, ο αθλητισμός δεν έμεινε ανέπαφος. Τον κότινο, το στεφάνι της ελιάς, που ήταν το έπαθλο των αθλητών, αντικαταστάθηκε με τα εκατομμύρια των ευρώ και με αξιώματα στο στρατό και αλλού! Η αθλητική ιδέα έχει ξεφύγει από τον προορισμό της κι έχει γίνει προσοδοφόρο επάγγελμα και επιχείρηση, ιδίως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Τα γήπεδα μας έχουν γεμίσει από χρυσοφόρους ποδοσφαιριστές και προπονητές ντόπιους και εισαγόμενους. Βέβαια, εκτός από τα έκτροπα με τους βανδαλισμούς που συχνά συμβαίνουν στα γήπεδα, υπάρχουν και τα σκάνδαλα με τα στημένα παιχνίδια και τη σωρεία άλλων αδικημάτων… τα οποία εξαγγέλλονται μεν αλλά σπάνια κάποιοι οδηγούνται στα δικαστήρια.
Απ’ όλες τις αθλητικές δραστηριότητες, αυτή που ξεχωρίζει είναι ασφαλώς ο κλασικός αθλητισμός. Δυστυχώς, κι αυτός μολύνθηκε τα τελευταία χρόνια, με τις διάφορες ουσίες που παίρνουν αρκετοί αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό. Και η Ελλάδα έχει πικρή εμπειρία απ’ αυτά. Στο σημείωμά μας δεν θα ασχοληθούμε γενικά για τα αθλητικά δρώμενα. Θα εστιάσουμε κυρίως στην τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων (Ο.Α.), που γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και αναβίωσαν στα τέλη του 19ου αιώνα από το Γάλλο βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν. Οι αγώνες που διεξάγονται κάθε 4 χρόνια προκαλούν παγκόσμιο ενδιαφέρον, γιατί χιλιάδες αθλητές από πολλά έθνη του κόσμου συγκεντρώνονται και ρίχνονται στην «ευγενή άμιλλα», μέσα σε ατμόσφαιρα ειρηνική για την κατάκτηση της νίκης. Επικροτούμε και χειροκροτούμε τη διεξαγωγή των Ο.Α. που φέρνουν κοντά τους λαούς.
Κάθε φορά όμως που γίνονται οι Ο.Α., άσχετα σε ποια χώρα λαμβάνουν χώρα τα αγωνίσματα, η αφετηρία της τελετής τους πάντα είναι η Ελλάδα, όπου ξεκίνησαν οι αγώνες αυτοί. Τα μάτια όλης της υφηλίου είναι στραμμένα στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Ολυμπία, όπου λαμβάνει χώρα η λεγόμενη «αφή της φλόγας» από την ιέρεια. Αυτό όμως που πρέπει να προβληματίζει και να αναστατώνει κάθε συνειδητό χριστιανό είναι ότι η τελετή αναβιώνει, εν γνώσει ή άγνοια, και την ειδωλολατρία. Κι αυτό γιατί γίνεται με τη συμμετοχή ιερειών που αναπέμπουν έναν ύμνο – προσευχή στους θεούς του Ολύμπου και συγκεκριμένα στο Δία και τον Απόλλωνα. Οι Ο.Α. στην αρχαιότητα δεν ήταν απλώς μια αθλητική γιορτή, αλλά είχαν έντονο και θρησκευτικό χαρακτήρα με τις τελετουργίες με ιερείς και θυσίες σε ειδωλολατρικούς ναούς. Μήπως κι αυτή η τελετή της αφής που γίνεται στην Ολυμπία έχει σχέση με τις παγανιστικές τελετές της αρχαιότητας με τους ιερείς (τώρα έχουμε ιέρειες); Αν δε το προσέξατε, σας παραθέτουμε όλη την ειδωλολατρική προσευχή, για να δείτε το πώς ξανάρχεται η ειδωλολατρία σ’ όλο το μεγαλείο της στη χριστιανική μας χώρα!
Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ: «Ιερά σιωπή! Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων. Όρη και Τέμπη σιγήστε. Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.
Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,
στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
για τη φιλόξενη πόλη της … (αναφέρεται το όνομα της διοργανώτριας πόλης). Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ’ όλους τους λαούς της Γης
και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα».
Είναι αλήθεια, εδώ κι εκεί ακούγονται μερικές άχρωμες διαμαρτυρίες, κυρίως από μερικά έντυπα. Μήπως όμως η εκκλησία πρέπει να εξετάσει το όλο θέμα με νηφαλιότητα και υπευθυνότητα και σε συνεννόηση με τους αρμόδιους των Ο.Α. να προχωρήσουν στην κατάργηση αυτού του ύμνου. Κι αν όχι, τουλάχιστον, παίρνοντας αφορμή από την αφή της φλόγας να διακηρύξει με στεντόρεια φωνή για τον ΄Ηλιο της Δικαιοσύνης, τον Ιησού Χριστό, που είναι, «η πηγή της Ζωής και η Ζωή αυτή ήταν το Φως των ανθρώπων» (Ιωάν. 1 /4), που ήρθε στο γη και τα σκοτάδια της ειδωλολατρίας και του δωδεκαθεϊσμού σκορπίστηκαν. Η Ελλάδα μας που έγινε η πύλη απ’ όπου το Ευαγγέλιο μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και σ’ όλον τον κόσμο, δεν μπορεί να ξαναεπιστρέψει στη λατρεία του Δία και του Απόλλωνα, με τις ειδωλολατρικές τελετές.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
«Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ»