Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Κατά θεία πρόνοια, ο ψαλμός 22 του Δαβίδ αρχίζει ως εξής. «Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειπες»; Έτσι ο νους μας στρέφεται αμέσως στο Χριστό. Ολόκληρος ο ψαλμός μιλά για ένα πάσχον πρόσωπο. Σήμερα είμαστε σίγουροι ότι η προφητεία αναφέρεται στο Χριστό και στα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την εξάωρη παραμονή του στο σταυρό. Παρ’ όλο που ο Δαβίδ έζησε δέκα αιώνες πριν από τη σταύρωση, εντούτοις περιγράφει τα γεγονότα με τόσες πολλές λεπτομέρειες ώστε μόνον ένας αυτόπτης μάρτυρας θα μπορούσε να το κάνει. Ας δούμε μερικά. «Με εμυκτήρισαν πάντες οι βλέποντές με. Ανοίγουσι τα χείλη, κινούσι την κεφαλήν λέγοντες. Ήλπισεν επί τον Κύριον, ας ελευθερώσει αυτόν. Ας σώσει αυτόν επειδή θέλει αυτόν». Ο Ματθαίος που έζησε τα γεγονότα, περιγράφει τη συμπεριφορά του πλήθους προς το Χριστό ως εξής. «Οι δε διαβαίνοντες εβλασφήμουν αυτόν κινούντες τας κεφαλάς αυτών…ομοίως και οι αρχιερείς εμπαίζοντες…έλεγον…ας καταβεί τώρα από του σταυρού…Πέποιθεν επί τον Θεόν, ας σώσει τώρα αυτόν»(27/39-43). Τα εδάφια 13-16 του ψαλμού περιγράφουν την κατάσταση του πάσχοντα ως εξής. «Εξεχύθην ως ύδωρ και εξηρθρώθησαν πάντα τα οστά μου. Η καρδία μου έγινεν ως κηρίον, κατατήκεται εν μέσω των εντοσθίων μου. Η δύναμις μου εξηράνθη ως όστρακον και η γλώσσα μου εκολλήθη εις τον λάρυγγα μου». Αυτή η περιγραφή καταγράφει τα χαρακτηριστικά συμπτώματα που εκδηλώνουν οι κατάδικοι κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο σταυρό. Ιδού μερικά ακόμα εδάφια. «Ετρύπησαν τας χείρας μου και τους πόδας μου…ούτοι με ενατενίζουσι και με παρατηρούσι. Διεμοιράσθησαν τα ιμάτια μου εις εαυτούς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον». Η περιγραφή των γεγονότων της σταύρωσης από τον Λουκά, 1000 χρόνια μετά, συμπίπτει με εκείνην του Δαβίδ. Γράφει ο ευαγγελιστής: «Διαμεριζόμενοι δε τα ιμάτια αυτού έβαλον κλήρον. Και ίστατο ο λαός θεωρών…” (23/35). Είναι άξιο προσοχής γιατί ο Δαβίδ γράφει σε πρώτο πρόσωπο, παρόλο που ο πάσχων δεν είναι ο ίδιος, διότι ουδέποτε τρυπήθηκαν τα χέρια και τα πόδια του, ούτε τα ρούχα του μπήκαν σε κλήρωση. Πώς μπόρεσε ο Δαβίδ να περιγράψει με τόση λεπτομέρεια τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Γολγοθά, μετά από 10 αιώνες; Ο Απ. Παύλος μας δίνει την απάντηση. «Ό, τι βρίσκεται στη Γραφή είναι εμπνευσμένο από το Πνεύμα του Θεού (Β Τιμ.3/16). Όποιος ενδιατρίψει με σοβαρότητα στις προφητείες της Αγίας Γραφής, θα καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα για το Χριστό, όπως και ο εκατόνταρχος κάτω από το σταυρό. «Αληθώς ο άνθρωπος ούτος Υιός ην Θεού» (Μαρ.15/39).

Λεμεσός-Κύπρος
stavrinoup@hotmail.com