Λαϊκή αγορά

 Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης

Η Κατερίνη έχει τη μεγαλύτερη και πιο πλούσια λαϊκή αγορά σε όλη την Ελλάδα. Δυο φορές την εβδομάδα, Τετάρτη (κοντά στη Mητρόπολη και το πάρκο) και Σάββατο (στον εσωτερικό περιφερειακό) μπορείς να βρεις φρεσκότατα και λαχταριστά όλα τα αγαθά του Θεού, τη μεγαλύτερη ποικιλία. Ακόμα κι από άλλες πόλεις έρχονται να ψωνίσουν, κι από το εξωτερικό, πούλμαν ολόκληρα με τουρίστες.

Αυτοί που πάνε στη λαϊκή αγορά ανήκουν σε 5 κατηγορίες:

1)     Οι ξένοι τουρίστες.

Έρχονται για να χορτάσει το μάτι τους, γιατί στη χώρα τους δεν έχουν τέτοια προϊόντα και τέτοια ποικιλία. Συνήθως ψωνίζουν μόνο 1 αγγουράκι 2 ντομάτες και 2 ροδάκινα – αν είναι Βαλκάνιοι – ή περισσότερα αν είναι από Γερμανία και άλλες εύρωστες οικονομικά χώρες.

2) Οι «πρωϊνοί».

Αυτοί ξυπνάνε πολύ νωρίς και πηγαίνουν πρώτοι για να διαλέξουν και να πάρουν «τα καλύτερα», τη μόστρα. Μερικοί θέλουν να είναι αυτοί που θα πιάσουν και θα διαλέξουν πρώτοι τα προϊόντα, επειδή φοβούνται όσους τα πιάνουν πριν από αυτούς μήπως δεν έχουν καθαρά χέρια και μολύνουν τα προϊόντα.

3)     Ο πολύς κόσμος.

Αυτοί πλακώνουν όλοι μαζί κατά τις 9 και δημιουργούν το αδιαχώρητο, σε σπρώχνουν, σε πατούν, σε παρασέρνουν με το καροτσάκι τους. Πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους και με τους πωλητές, διαλέγουν, ξαναδιαλέγουν, παζαρεύουν την τιμή, και μέχρι το μεσημέρι κάνουν το γύρο της λαϊκής 3-4 φορές.

4)     Οι «μεσημεριανοί».

Αυτοί πηγαίνουν τελευταίοι, κατά τις 1 – 2, λίγο πριν κλείσει η αγορά, για να αγοράσουν φτηνά, τότε που οι παραγωγοί ξεπουλάνε μισή τιμή – για παράδειγμα ψάρια, που δεν θα κρατήσουν φρέσκα μέχρι τη Δευτέρα.

5)     Τέλος, είναι και οι περίεργοι και μυστήριοι.

Στην κατηγορία αυτή ανήκω κι εγώ.

  • Δεν μπορώ να κάνω παζάρια. Αντίθετα, πληρώνω

περισσότερο από όσο είναι η τιμή.

  • Ψωνίζω περισσότερα από όσα χρειάζομαι.
  • Μ’ αρέσει να γυρνάω και να χαζεύω,
  • Να παρατηρώ τους ανθρώπους, τις φωνές

και τα σλόγκαν που επινοούν και διαλαλούν οι πωλητές

  • μη σπρώχνεστε, όλοι θα πάρετε…
  • να τρώει η μάνα και να μη δίνει στο παιδί…
  • αυγά από κόκορα…
  • εδώ τα μήλα που έφαγε η Εύα και αμάρτησε…
  • ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα…
  • αφήστε τα σαφρίδια, και πάρτε τα κρεμμύδια…
  • κρεμμύδια για να κλάψουν μανούλες…
  • πατάτες με πτυχίο…
  • από αυτά τρώει ο Μητσοτάκης και είναι αθάνατος…
  • αυγά για μωρά…
  • γλώσσες χωρίς κόκκαλα για τον παππού με τη μασέλα…
  • καυτερά πιπέρια για την πεθερά…
  • παλιά εργαλεία, νομίσματα, γραμματόσημα, φωτογραφίες, κ.ά.
  • σουβενίρ που φέρνουν καμιά φορά οι πρόσφυγες
  • Να ψάχνω για περίεργα προϊόντα, όπως λ.χ.

από την πρώην Σοβιετική Ένωση,

  • παλιές ταινίες και δίσκους γραμμοφώνου,
    • ποντιακά σπιτικά τρόφιμα   (όπως λ.χ. καλαμποκίσιο αλεύρι «φούρνικο», «κορκότο», πασκιτάν, μαυρολάχανα, τσουκνίδες «κιντέατα», ξινό τραχανά, γαϊς, κ.ά.),
    • «τσατσιμπέλι», σπιτικό λικέρ από κράνα, κ.ά.
    • αυγά από χήνα,
    • ζωντανές κότες, κοκόρια και κουνέλια,
    • ζωντανά σαλιγκάρια.
  • Πιο πολύ απ’ όλα μ’ αρέσει να ψωνίζω από κάτι γιαγιάδες Πόντιες στην άκρη της λαϊκής, που πουλάνε

Είναι και μια ευκαιρία να εξασκήσω τα λίγα Ποντιακά που έμαθα από τη γιαγιά μου.

Comments are closed.