του Συμεών Α. Ιωαννίδη
Η ανάσταση του Χριστού είναι το ελπιδοφόρο γεγονός της Βίβλου και το μέγιστο γνωστό θαύμα του σύμπαντος. Ήταν κάτι που το είχε υποσχεθεί ο Θεός, μέσω των προφητών και που πραγματοποιήθηκε από το Χριστό, διακηρύχτηκε από την αποστολική εκκλησία σαν το κεντρικό θέμα του ευαγγελίου και καταγράφτηκε στα θεόπνευστα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Και όπως ήταν το κύριο θέμα της αποστολικής μαρτυρίας, έτσι ήταν αντίθετα και το κύριο αντικείμενο του μίσους και της πολεμικής των Ιουδαίων. Αυτή ήταν και εξακολουθεί να είναι και σήμερα το σημαντικότερο γεγονός και το βασικότερο στοιχείο της λύτρωσης.
Το γεγονός της ανάστασης του Ιησού Χριστού
Στο ευαγγέλιο του Λουκά (24:1-8), έχουμε μία από τις πιο ξεκάθαρες αφηγήσεις για την ανάσταση του Χριστού. Στα εδάφια 5 και 6 διαβάζουμε για τους δύο αγγέλους που υποβάλλουν τη σπουδαιότερη ερώτηση: «Γιατί αναζητάτε το ζωντανό ανάμεσα στους πεθαμένους;». Και κατόπιν συνεχίζουν: «Δεν είναι εδώ, αλλά αναστήθηκε».
Στον πρόλογο των Πράξεων των Αποστόλων ο Λουκάς λέει ότι «στους αποστόλους ο Ιησούς παρουσιάστηκε ζωντανός μετά το θάνατό Του με πολλές αναμφισβήτητες αποδείξεις, εμφανιζόμενος σ’ αυτούς για σαράντα μέρες και μιλώντας τους για τη βασιλεία του Θεού» (Πράξ. 1:3). Ποιες είναι αυτές οι αποδείξεις για την ανάσταση του Χριστού στις οποίες αναφέρεται ο Λουκάς;
Η θεότητα του Χριστού
Πρώτη και κύρια ανάμεσα στις αποδείξεις της ανάστασης του Χριστού είναι η θεότητά Του. Ο απόστολος Πέτρος τη διατύπωσε πολύ καλά αυτήν την αρχή όταν στο έξοχο κήρυγμά του την ημέρα της Πεντηκοστής διακήρυξε την ανάσταση του Χριστού με τα λόγια: «Αυτόν ο Θεός τον ανέστησε καταργώντας έτσι τους πόνους του θανάτου καθ’ όσον δεν ήταν δυνατόν να κατακρατείται αυτός από το θάνατο» (Πράξ. 2:24).
Η θεότητα του Χριστού ήταν η εγγύηση της ανάστασής Του από τους νεκρούς. Αν ήταν Θεός τότε δεν μπορούσε παρά να νικήσει το θάνατο. Αν δεν ήταν Θεός, τότε δεν μπορούσε να υπάρξει ανάσταση. Αλλά ήταν Θεός και αναστήθηκε. Ο ίδιος είπε: «Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή» (Ιωάν. 11:25).
Η ίδια πρόρρηση του Χριστού
Μια δεύτερη επιβεβαίωση της ανάστασης του Χριστού ήταν η πρόρρηση που έκανε ο ίδιος σχετικά με το ένδοξο αυτό γεγονός. Είπε: «Ο Γιος του Ανθρώπου πρέπει να πάθει πολλά και να αποδοκιμαστεί από τους πρεσβύτερους και από τους αρχιερείς και από τους νομοδιδάσκαλους και να θανατωθεί και την Τρίτη μέρα ν’ αναστηθεί» (Λουκ. 9:22). Στο ευαγγέλιο του Ιωάννη διαβάζουμε τη δήλωση του Χριστού: «Γι’ αυτό με αγαπάει ο Πατέρας, επειδή εγώ θυσιάζω τη ζωή μου για να την ξαναπάρω. Κανένας δεν την αφαιρεί από μένα αλλά εγώ τη θυσιάζω με τη δική μου θέληση. Έχω την εξουσία να την προσφέρω και έχω την εξουσία να την ξαναπάρω. Αυτή είναι η εντολή που πήρα από τον Πατέρα μου» (Ιωάν. 10:17-18).
Οι προρρήσεις αυτές βρήκαν την ένδοξη πραγματοποίησή τους το πρωί της ανάστασης του Χριστού από τους νεκρούς.
Ο άδειος τάφος
Μια άλλη επιβεβαίωση της ανάστασης του Χριστού υπήρξε ο άδειος τάφος. Πόσο σπουδαία είναι τα λόγια του αγγέλου με τη λευκή στολή στις γυναίκες που πήγαν στον τάφο: «Μη φοβάστε, Τον Ιησού ζητάτε, τον Ναζωραίο, που έχει σταυρωθεί. Αναστήθηκε! Δεν είναι εδώ! Να κοιτάξτε τον τόπο που τον είχαν βάλει!» (Μάρκ. 16:6).
Αν είχαν κλέψει οι εχθροί του Χριστού το σώμα Του, θα το παρουσίαζαν αργότερα για ν’ αποδείξουν ότι δεν αναστήθηκε. Αν το είχαν κλέψει οι μαθητές Του δε θα ήταν πρόθυμοι αργότερα να δώσουν τη ζωή τους για κάτι που ήξεραν ότι είναι ψέματα. Είχαν ληφθεί όλα τα μέτρα από τη ρωμαϊκή κυβέρνηση για τη φύλαξη του τάφου, όμως τα αυστηρά μέτρα δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν την ανάσταση του Χριστού γιατί δεν ήταν δυνατόν. Αυτός να κρατείται από το θάνατο. Έτσι συνέβη το μεγαλύτερο θαύμα των αιώνων.
Η επιβεβαίωση του αγγέλου
Το γεγονός της ανάστασης του Χριστού επιβεβαιώθηκε από έναν άγγελο σταλμένο από το Θεό που ενθάρρυνε τις καταφοβισμένες γυναίκες, λέγοντάς τες: «Εσείς μη φοβάστε, γιατί ξέρω πως αναζητάτε τον Ιησού, που σταυρώθηκε. Δεν είναι εδώ, γιατί αναστήθηκε, όπως το είπε. Ελάτε να δείτε το μέρος όπου είχαν βάλει τον Κύριο» (Ματθ. 28:5-6).
Απ’ ότι ξέρουμε οι άγγελοι είναι οι μαντατοφόροι του Θεού. Και ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν έγινε δέκτης μεγαλύτερου και σπουδαιότερου μαντάτου απ’ αυτό που μετέφερε ο άγγελος αυτός στις πενθούσες και καταλυπημένες γυναίκες.
Η μαρτυρία των Ρωμαίων φυλάκων
Οι ίδιοι οι άθεοι ειδωλολάτρες, Ρωμαίοι φύλακες έδωσαν την μαρτυρία τους για την ανάσταση του Χριστού. Ακούμε αυτούς τους τρομοκρατημένους Ρωμαίους στρατιώτες ν’ αναφέρουν στους αρχιερείς των Ιουδαίων την απουσία του σώματος του Χριστού από τον τάφο! Αμέσως εκείνοι συγκάλεσαν συμβούλιο και αφού πήραν ένα ποσό χρημάτων το έδωσαν στους στρατιώτες λέγοντάς τους: «Να πείτε πως ήρθαν οι μαθητές Του και τον έκλεψαν την ώρα που εμείς κοιμόμασταν. Και αν αυτό φτάσει στα αυτιά του Διοικητή, εμείς θα τον πείσουμε και θα σας απαλλάξουμε από κάθε έγνοια. Κι εκείνοι αφού πήραν τα αργύρια, έκαναν όπως δασκαλεύτηκαν» (Ματθ. 28:12-15).
Από το γεγονός αυτό φαίνεται καθαρά ότι οι Ιουδαίοι είχαν πειστεί για την ειλικρίνεια και την εγκυρότητα της μαρτυρίας των στρατιωτών για την ανάσταση του Χριστού. Το ότι δωροδόκησαν τους στρατιώτες για να πουν ψέματα, τονίζει ακριβώς το γεγονός της βεβαιότητάς τους ότι ο Χριστός είχε πράγματι αναστηθεί.
Οι εμφανίσεις του Χριστού μετά την ανάστασή Του
Ανάμεσα στις πιο αναμφισβήτητες αποδείξεις της ανάστασης του Χριστού συγκαταλέγονται οι πολλές Του εμφανίσεις μετά την ανάστασή Του. Ο Λουκάς συνοψίζοντας τις εμφανίσεις αυτές λέει: «Αναλήφθηκε, αφού πρώτα έδωσε εντολές με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος στους αποστόλους που είχε διαλέξει. Σ’ αυτούς παρουσιάστηκε ζωντανός μετά το θάνατό Του, με πολλές αναμφισβήτητες αποδείξεις, εμφανιζόμενος σ’ αυτούς για 40 μέρες και μιλώντας τους για τη βασιλεία του Θεού» (Πράξ. 1:2-3).
Οι αφηγητές των ευαγγελίων μάς μιλούν για έντεκα απ’ αυτές τις εμφανίσεις του, στη Μαρία τη Μαγδαληνή, στις «άλλες γυναίκες», στους δύο μαθητές στο δρόμο προς την Εμμαούς, στο Σίμωνα Πέτρο, στους κατάπληκτους αποστόλους, σε απουσία του Θωμά, ξανά στους αποστόλους με τη παρουσία του Θωμά, στους επτά αποστόλους στη λίμνη της Γαλιλαίας, σε πάνω από 500 πιστούς, σ’ ένα βουνό της Γαλιλαίας, στον Ιάκωβο τον αδελφό του Κυρίου, στους μαθητές Του, όταν τους ανέθεσε τη μεγάλη αποστολή και τέλος στους μαθητές Του στο Όρος των Ελαιών, μόλις λίγο πριν από την ανάστασή Του.
Έτσι, πολλοί αυτόπτες μάρτυρες της ζωντανής παρουσίας Του μετά τη σταύρωση, το θάνατο και την ταφή Του, μας δίνουν μια ισχυρή μαρτυρία για την εγκυρότητα της νίκης του Χριστούς επί του θανάτου.
Η Πεντηκοστή
Η χριστιανική Πεντηκοστή ήταν κι αυτή μια σπουδαία επιβεβαίωση της ανάστασης του Χριστού από τους νεκρούς. Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του πριν από τη σταύρωσή Του: «Εγώ όμως σας λέω την αλήθεια, ότι σας συμφέρει να αναχωρήσω εγώ. Γιατί αν δεν αναχωρήσω δε θα έρθει σε σας ο Παράκλητος, αν όμως αναχωρήσω θα τον στείλω σε σας» (Ιωάν. 16:7).
Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε για την εκπλήρωση αυτής της πρόρρησης του Χριστού: «Και καθώς ο καθορισμένος καιρός συμπληρωνόταν πια την ημέρα της Πεντηκοστής ήταν όλοι μαζί συγκεντρωμένοι στο ίδιο μέρος… Γέμισαν τότε όλοι από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να μιλούν σε διάφορες γλώσσες, όπως τους φώτιζε το Πνεύμα να εκφράζονται» (Πράξ. 2:1-4). Η ανάληψη του Χριστού ήταν μία ιδιαίτερη προϋπόθεση για την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, αλλά χωρίς την ανάστασή Του από τους νεκρούς δεν μπορούσε να υπάρξει ανάληψή Του προς τον Πατέρα. Ανάσταση, ανάληψη και κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής, σε εκπλήρωση της υπόσχεσης του Χριστού, είναι μία από τις πιο πειστικές αποδείξεις της ανάστασης του Χριστού από τους νεκρούς.
Η εμφάνιση του Χριστού στο Σαύλο
Η εμφάνιση του αναληφθέντος Χριστού στο Σαύλο έδωσε την τελειωτική μαρτυρία για την ανάσταση και τη νίκη Του επί του θανάτου. Η εμφάνιση του Χριστού στον Παύλο, το σκληρό αυτό διώχτη Του, στο δρόμο της Δαμασκού, έπεισε εκείνον το φανατικό Ιουδαίο για το γεγονός της ανάστασής Του. Στην πραγματικότητα ακριβώς η απόλυτη πεποίθησή του ότι ο Χριστός ήταν ζωντανός, ήταν εκείνο που μεταμόρφωσε τελείως το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του διώκτη Σαύλου και τον μετέτρεψε σε Παύλο, το μεγαλύτερο κήρυκα του Χριστού όλων των εποχών. «Εγώ είμαι ο Ιησούς που εσύ διώκεις», ήταν η απάντηση του Χριστού στο γεμάτο απορία ερώτημα του Σαύλου: «Ποιος είσαι, Κύριε;». Και αυτή η απάντηση έπεισε μια για πάντα το μεγάλο απόστολο ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς και ότι Αυτός είναι ο Κύριος.
Στη μοναξιά της εξορίας του στην Πάτμο, ο απόστολος Ιωάννης «είδε τον Ιησού Χριστό», τον αναστημένο και ζωντανό Κύριο, που του έδωσε τη μεγαλύτερη απ’ όλες τις αποκαλύψεις. Την Αποκάλυψη εκείνη κατέγραψε ο Ιωάννης που αποτελεί σήμερα το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης.
Οι μεταμορφωμένες ζωές, μια άλλη ατράνταχτη απόδειξη
Πρόσθετες στις «πολλές αποδείξεις» της ανάστασης, όπως καταγράφονται στα Ιερά Κείμενα, είναι οι αποδείξεις της μεταμορφωτικής δύναμης του ζωντανού Χριστού στη ζωή αναρίθμητων εκατομμυρίων ανθρώπων όλων των εθνικοτήτων σε όλη τη διάρκεια των περασμένων 2.000 σχεδόν χρόνων της χριστιανικής περιόδου, οι οποίοι είναι οι αδιαμφισβήτητοι μάρτυρες του γεγονότος της ανάστασης του Χριστού, που έγινε ο νικητής της αμαρτίας και του θανάτου.
Εκατομμύρια άνθρωποι ομολογούν σήμερα ότι ο Χριστός ζει και ότι τους έχει μεταμορφώσει από ανθρώπους του κόστους και της απελπισίας σε ανθρώπους του φωτός και της ελπίδας. Κι εμείς παιδιά πια του Θεού, χάρη στη λυτρωτική θυσία του Χριστού υψώνουμε μαζί τις φωνές μας και ψάλλουμε τα λόγια:
Με ρωτάς; Πώς ξέρω ότι ζει; Το ξέρω γιατί ζει μες στην καρδιά μου
Δεν υπάρχει καλύτερα τεκμηριωμένο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία από το γεγονός της ανάστασης του Χριστού. Τον νιώθω εγώ ζωντανό στην καρδιά μου. Τον νιώθουν όλοι οι πιστοί Του. Θα Τον νιώσεις κι εσύ αν Τον καλέσεις να έρθει και στη δική σου καρδιά και γίνει ο Κύριος της ζωής σου.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ‘ Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ. ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ