Ενα ισχυρό ΄Οπλο – το Χρησιμοποιεις; του Μιλτιάδη Γιαπάνη

Η πνευματική μάχη που δίνεται, αδελφοί, είναι πολύ δυνατή, πολύ μεγάλη. Ιδιαίτερα για να σωθεί ένας άνθρωπος. Αλλά την πραγματική μάχη την έδωσε ο Κύριος. Εννοώ με τον σταυρικό Του θάνατο. Για να σωθεί ένας άνθρωπος σήμερα, αυτό γίνεται μόνο με τη χάρη του Θεού και με το έργο της εκκλησίας. Και το ευαγγέλιο που έχουμε να κηρύξουμε είναι το μεγαλύτερο όπλο που υπάρχει. Γιατί πέθανε ο Χριστός; Όπως είπαμε και την περασμένη Κυριακή, μέσα στο πνεύμα αυτού του αιώνα, μέσα στους γιους της απείθειας ενεργείται μια τεράστια ενέργεια. Είναι μια αρνητική ενέργεια. Μια δύναμη, μια τεράστια δύναμη που ενεργείται μέσα στα μικρά παιδιά, μέσα στους μεγάλους, μέσα στον κόσμο γενικά. Όλος ο κόσμος είναι μέσα στον πονηρό. Και εμείς είμαστε εδώ για να παλέψουμε. Να παλέψουμε για τι; Για να κάνουμε σπίτια, να έχουμε αυτοκίνητα, να κάνουμε περιουσίες, να περάσουμε καλά σε αυτά τα 50,60 χρόνια που έχουμε στην γη; Για ποιο λόγο αγωνιζόμαστε; Αγωνιζόμαστε για να σωθεί ένας άνθρωπος. Αυτός είναι ο αγώνας που δίνουμε. Να σωθεί ένας άνθρωπος, μπορεί και δύο. Και σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να βάλουμε όλη μας την δύναμη. Είμαστε πολύ μικροί. Όμως ο Θεός μπορεί να μας χρησιμοποιήσει για να σώσει ανθρώπους. Και αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός μας από την στιγμή που σωζόμαστε. Αυτός είναι ο σκοπός μας, ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Διαφορετικά σπαταλούμε τον χρόνο μας. Τον χρόνο που ο Θεός μας έδωσε στην ζωή αυτή. Επομένως, η καρδιά μας πρέπει να γεμίσει με πάθος, με φλόγα, με δύναμη απερίγραπτη. Υπάρχουν χίλια δυο πράγματα που πρέπει να γίνουν. Επομένως κάθε τόσο πρέπει να ετοιμαζόμαστε, να ξυπνούμε, ώστε να επενδύουμε στον σκοπό μας. Τι κάνουμε; Ποιος είναι ο σκοπός που ζούμε; Για να ζήσουν άλλοι άνθρωποι, για να μεταδώσουμε ζωή! Αυτός είναι ο σκοπός μας. Έτσι ήταν ο Παύλος. Δεν τον ενδιέφερε για την δική του ζωή, δεν τον ένοιαζε πόσα χρόνια θα ζήσει, ή αν θα ζήσει κακά ή καλά ή στην έρημο ή μέσα σε κινδύνους. Ζούσε για να σωθούν κι άλλοι άνθρωποι.

Ο σατανάς είναι δυνατός εχθρός. Κάνει δύο πράγματα: Πρώτον, τυφλώνει. Δεύτερον, δένει. Θυμάστε τον Κύριο που ελευθέρωσε εκείνη την γυναίκα που ήταν κυρτή; Της είπε:  «Αν ο σατανάς έδεσε αυτή την γυναίκα, δεν έπρεπε να ελευθερωθεί το Σάββατο;». Ο σατανάς δένει με διάφορα πράγματα και τρόπους. Δένει ανθρώπους και τους κάνει τι; Τους κάνει να είναι σκλάβοι, τους κάνει δούλους του και, όχι μόνο τους κάνει δούλους του, αλλά στέκει γύρω τους και τους προσέχει, είναι δικοί του. Τους δούλους του τους τυφλώνει για να μην ξέρουν ότι υπάρχει κάτι άλλο, ότι υπάρχει ο Θεός, ότι υπάρχει σωτηρία. Έτσι ένας άνθρωπος τυφλός, δεμένος μέσα σε ένα μπουντρούμι, χωρίς φως, χωρίς βοήθεια, με τον σατανά στην πόρτα, με αλυσίδες γύρω του. Άνθρωποι σαν εμάς, άνθρωποι με ψυχή, άνθρωποι που ο Θεός τους έκανε για την δόξα Του. Άνθρωποι υπόδουλοι του σατανά. Για να χαθούν στον αιώνα. Και εμείς παίζουμε. Οι άνθρωποι παίζουν με τις θεολογίες τους, με τα δόγματα τους, εγώ πιστεύω εκείνο, εγώ πιστεύω τούτο κτλ. Χαλαρώνουμε και οι άνθρωποι χάνονται..

Ο σατανάς είναι πραγματικός. Δεν είναι κάτι που δημιουργήσαμε μέσα στην φαντασία μας. Είναι ένα τεράστιο δυνατό πνεύμα που ονομάζεται «ο άρχοντας της εξουσίας του σκότους». Ισχυρότατος άγγελος, Χερουβείμ, με υπηρέτες, με δαιμόνια, δυνατά δαιμόνια, που κρατούν ανθρώπους, δαιμόνια που μιλούν συνέχεια, που μιλούν στους ανθρώπους ψέματα, πλάνες. Και οι άνθρωποι εύκολα τα δέχονται και τα πιστεύουν. Και ήρθε ο Κύριος για να σώσει. Ήρθε ο Κύριος στην γη για να σώσει. Και λέει ο Κύριος: Δεν μπορείς να αρπάξεις πρώτα τα υπάρχοντα κάποιου αν δεν δέσεις πρώτα τον ισχυρό. Να του πάρεις τα όπλα του. Το λέει στο κεφάλαιο 12 του Ματθαίου. Και αυτός ο ισχυρός εχθρός που κρατά τους ανθρώπους δεμένους, έπρεπε να νικηθεί. Και ο Κύριος το έκανε. Τον νίκησε, και θριάμβευσε εναντίον του. Έσπασε την δύναμη του, του πήρε τα όπλα του. Και ξέρετε ποιο είναι ένα από τα πιο ισχυρά όπλα του σατανά που κρατά ανθρώπους, ξέρετε ποιο είναι; Η κατηγορία μέσα στην καρδιά σου. «Δεν είσαι άξιος, είσαι αμαρτωλός, δεν αξίζεις, είσαι ένοχος, δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό … ». Ας κοιτάξουμε για μια στιγμή μόνο τον εαυτό μας. Μια στιγμή μόνο. Αν κοιτάξουμε παραπάνω θα χαθούμε μέσα στην απελπισία. Κοιτάζουμε τον εαυτό μας. Τι είμαι; Τίποτε. Είμαι ένας κόκκος άμμου μέσα σε μια ακρογιαλιά. Υπάρχουν χίλια δυο πράγματα μέσα μου που λένε «δεν αξίζεις». Έτσι δεν είναι;  Κοιτάξετε τον εαυτό σας. Χίλια δυο πράγματα μέσα μας λένε «δεν αξίζεις». «Δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό. Ο Θεός είναι άγιος, εσύ δεν μπορείς». Χίλιοι δυο κατήγοροι μέσα στην καρδιά μας ψιθυρίζουν. Χίλιοι δυο εχθροί μέσα μας, μας λένε δεν μπορείς. Δεν μπορείς να σωθείς, δεν μπορείς να είσαι άγιος, δεν μπορείς να πλησιάζεις τον Θεό, δεν μπορείς να σωθείς. Και πάνω σε αυτήν την άποψη έρχεται ο σατανάς και λέει. “Όχι. Κοίταξε, δοκίμασε την θρησκεία, δοκίμασε να πηγαίνεις εκκλησία, προσευχήσου στην παναγία, στους αγίους, κάνε τάματα …». Αλλά η παναγία δεν σώζει, ούτε οι άγιοι σώζουν, ούτε οι απόστολοι, ούτε κανένας άλλος σώζει. Όλοι αυτοί χρειάζονταν σωτηρία και την έλαβαν διά της πίστεως στο απολυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού. « Δεν υπάρχει μέσω κανενός άλλου η σωτηρία,  ούτε Όνομα άλλο είναι δοσμένο από τον ουρανό διά του οποίου πρέπει να σωθούμε …» (Πράξεις 4/12). Και έτσι υπάρχουν όλα τα πράγματα ενάντια. Τώρα όμως σηκώνουμε το μάτι μας σε αυτό που λέει το Ευαγγέλιο, και κοιτάζουμε στον Θεό, και βλέπουμε την αγάπη Του, και βλέπουμε ότι μας αγάπησε, βλέπουμε ότι έδωσε τον Υιό Του. Και μέσα σε όλες αυτές τις φωνές υπάρχει μια άλλη φωνή που ακούγεται και είναι η φωνή του Ευαγγελίου που λέει: «Με το αίμα του Ιησού Χριστού δικαιώθηκε ο αμαρτωλός, το αίμα του Ιησού Χριστού είναι αυτό που ανοίγει τον δρόμο για να πλησιάζουμε τον Κύριο, το αίμα του Ιησού Χριστού, η θυσία Του στον σταυρό, είναι αυτό που άνοιξε τον δρόμο για μας για να πλησιάσουμε τον Θεό». Υπάρχει αυτή η φωνή που ακούγεται, η φωνή του αίματος του Ιησού Χριστού που μιλά πιο δυνατά από την φωνή του αίματος του Άβελ. Λέει: «Συγχωρούνται οι αμαρτίες σου, η καρδιά μου είναι ανοιχτή για σένα». Αυτό είναι το Ευαγγέλιο. Και μακάριοι οι άνθρωποι που ακούνε το Ευαγγέλιο. Αυτός είναι ο σκοπός μας πάνω σε αυτή την γη, να μιλήσουμε το Ευαγγέλιο! Να μιλήσουμε το Ευαγγέλιο σε ανθρώπους που είναι μέσα στο σκοτάδι, που είναι μέσα στα μπουντρούμια, που είναι μέσα στις αλυσίδες. Βλέπουν οι τυφλοί; Δεν ξέρουν καν ότι δεν βλέπουν, και αυτό είναι το χειρότερο. Διότι πώς ξέρει κάποιος ότι δεν βλέπει; Υπάρχουν άνθρωποι μεταξύ μας που είναι απολλυμένοι, χαμένοι. Ποίοι είναι αυτοί; Αυτοί που ο σατανάς τύφλωσε, τύφλωσε όχι τα μάτια, τύφλωσε τον νου. «Αν, όμως, τώρα είναι σκεπασμένο το ευαγγέλιό μας, είναι σκεπασμένο σ’ αυτούς που χάνονται· στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου της δόξας τού Χριστού, που είναι εικόνα τού Θεού». (Β’ Κορινθίους 4/4,5). Ο σατανάς έχει την δυνατότητα να τυφλώνει τον νου μας, να μην βλέπουμε, να μην βλέπει ο άνθρωπος, να μην αντιλαμβάνεται, να μην καταλαβαίνει, να μην ξέρει πού πάει, τι τον περιμένει μετά τον θάνατο, τι θα γίνει, πώς θα είναι τα πράγματα μετά. Κρατιέται ο άνθρωπος σε σκοτεινό μπουντρούμι χωρίς να βλέπει, μέχρι που ο Κύριος Ιησούς να λάμψει το φως μέσα στις καρδιές μας. Και αυτό είναι που κάνουμε όταν ερχόμαστε στο μέρος εκείνο της προσευχής. Και προσευχόμαστε. Προσευχόμαστε για ανθρώπους, προσευχόμαστε να λάμψει το φως, προσευχόμαστε ένθερμα. Επειδή ο σατανάς έχει νικηθεί, έχει δεθεί από τον Κύριο. Στον ουρανό για τον Θεό ο σατανάς είναι δεμένος. Αυτό που έχει γίνει στους ουρανούς, αυτό το κάνουμε εμείς τώρα με την προσευχή μας στην γη. Τον δένουμε. Ό,τι είναι δεμένο στον ουρανό, ό,τι έχει δεθεί στον ουρανό, μπορούμε να το δέσουμε εδώ κάτω στη γη.

Μπορούμε να το φέρουμε στην πρακτική του εφαρμογή. Και τότε με την έντευξη, την προσευχή εκ μέρους μας δεν είμαστε αδύνατοι, μπορούμε να επηρεάζουμε τα πράγματα, μπορούμε να αλλάξουμε τις καταστάσεις, μπορούμε να αλλάξουμε τέτοιους ανθρώπους, με την έντευξη. Ο Ιησούς Χριστός, λέει ο Ιωάννης, φανερώθηκε για να δέσει τα έργα του σκότους. Τι δύναμη, τι Ευαγγέλιο, τι ένδοξος που είναι ο Κύριος μας! Έκανε αυτό το θαυμάσιο έργο για μας. Εμείς τώρα χρειάζεται να το λάβουμε. Αυτά που ο Κύριος έκανε, τα φέρνουμε σε εφαρμογή στην δική μας ζωή. «Κύριε, αν απέθαντες για μένα, αν με δικαίωσες ενώπιον Θεού, αν επλήρωσες για μένα, το δέχομαι αυτό το γεγονός, το λαμβάνω με πίστη». Με την πίστη λαμβάνουμε τα πράγματα που Θεός έκανε για μας. Λαμβάνουμε τα πράγματα που έδωσε ο Κύριος σε μας, και γίνεται προσωπική εφαρμογή στην ζωή μας. «Κύριε, Σε ευχαριστώ που Εσύ νίκησες τον σατανά για μένα». Και μπορούμε να τα πούμε και για άλλους: «Σε ευχαριστούμε, Κύριε, επειδή Συ νίκησες τον σατανά και τον έδεσες, ώστε αυτή η ζωή να ελευθερωθεί. Να ελευθερωθεί, να σωθεί». Αυτή είναι η έντευξη μας. Και έρχεται ο σατανάς και μας ξεγελά. Μας στέλνει περίπατο την στιγμή που το σπίτι μας είναι σε φωτιά. Και εμείς πάμε περίπατο. Ενώ η ζωή μας, η ζωή του χριστιανού νικά μέσα σε αυτό το μέρος της προσευχής, της έντευξης, της εκζήτησης του Θεού για ψυχές που είναι χαμένες. Αυτή είναι η ζωή μας σήμερα, να σωθούν άνθρωποι, επειδή ο Θεός τους αγαπά, αγαπά τις ψυχές τους. Ο Θεός ελευθερώνει, ο σατανάς δένει. Ο Θεός δίνει φως, ο σατανάς δίνει τύφλωση και σκοτάδι. Ο Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι η Αλήθεια». Ο σατανάς, είπε ο Ιησούς, είναι ο πατέρας του ψεύδους. Ο Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι η Ζωή» . Ο σατανάς είναι ανθρωποκτόνος και σκοτώνει. Δύο αντίθετα πράγματα, μέρα και νύχτα. Δυο πράγματα υπάρχουν. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσα πράγματα. Το ένα είναι το σκοτάδι, το άλλο είναι το φως. Ο ένας είναι ο εχθρός της ψυχής, ο άλλος είναι ο σωτήρας της ψυχής. Δυο, ο σατανάς και ο Χριστός. Και η εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού. Αυτός είναι η Κεφαλή. Και σε συνεργασία μαζί, εργαζόμαστε μαζί με τον Κύριο, για να γίνει το έργο Του και το θέλημα Του, για να έρθει η βασιλεία Του μέσα σε ανθρώπους. Τι σημαίνει να έρθει η βασιλεία Του; Σημαίνει να απελευθερωθούν άνθρωποι από την καταδυνάστευση του σατανά. Να έρθει η δόξα, η θεότητα, η δικαιοσύνη της βασιλείας του Θεού μέσα σε καρδιές ανθρώπων. Ο σατανάς τι κάνει; Κρατά τους ανθρώπους, όπως κρατούσε εκείνη την γυναίκα σκυφτή για 18 χρόνια, δεν μπορούσε να σηκώσει το ανάστημα της πάνω για 18 ολόκληρα χρόνια! Και ήρθε ο Κύριος και της είπε: Είσαι ελεύθερη. Και σηκώθηκε πάνω. Αυτό έγινε και με μας. Μας ελευθέρωσε, μας σήκωσε πάνω. Και τώρα μας λέει να δουλέψουμε μαζί Του. Ελάτε όλοι μαζί για να ελευθερωθούν και άλλοι, να σωθούν και άλλοι. Ελάτε να δουλέψουμε μαζί.

«Προσευχόμαστε, Κύριε, για όλα αυτά τα πράγματα τούτο το πρωινό. Σε πλησιάζουμε. Σ’ ευχαριστούμε για την δύναμη που μας δίνεις, για το ισχυρό όπλο που μας έδωσες. Μείνε κοντά μας. Κάνε κοφτερό αυτό το όπλο μέσα στην προσευχή ώστε όταν μιλούμε να είναι μέσα στην δύναμη του Πνεύματος του Θεού. Να περνά, να σχίζει, να αγγίζει, γιατί η καρδιά του λαού αυτού είναι παχιά. Και εμείς σαν εκκλησία προσευχόμαστε σήμερα, είμαστε λίγοι, αλλά μας έδωσες φως. Προσευχόμαστε μαζί για την δική μας σωτηρία, αλλά και για την σωτηρία των δικών μας ανθρώπων, των μικρών μας που μεγαλώνουν σε ένα σύστημα γεμάτο ασέβεια, σε ένα σύστημα αντίχριστου. Προσευχόμαστε, Κύριε, είσαι δυνατός Θεός. Δεν ξέρω τι χρειάζεται εκ μέρους μας, επειδή πολλές φορές είμαστε χονδροί, δεν έχουμε μέσα μας το πάθος, την φλόγα. Ξέρουμε ότι πλησιάζουν μέρες κακές, πιο δύσκολες απ’ αυτές που σήμερα ζούμε. Και η νύχτα γίνεται πιο σκοτεινή, ώστε να έρθεις στο μέσο της νύχτας. Δώσε μας χάρη έτσι ώστε όλων οι καρδιές να χτυπούν με τον ίδιο ρυθμό. Αμήν.»

Μ. Γιαπάνης,  Κυριακή,  13/1/2013

Comments are closed.