ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ — Ο Ύπουλος Πνευματικός Καρκίνος

Γράφει η Μαρία Φραγκοπούλου- Μωλιώτη, Εκπαιδευτικός-Νομικός

Μπορείτε να διαβάσετε πολλά άρθρα της αρθρογράφου μας κάνοντας κλικ στο link                               http://www.nikites.eu/synergates/45-mariamolioti

Απ’ την αλαζονεία προέρχεται η διχόνοια, ενώ η σοφία είναι μ’ εκείνους που δέχονται τις συμβουλές. (Παροιμίες 13.10)

Από μικρός ονειρευότανε να δημιουργήσει μια σωστή οικογένεια, να εξασφαλίσει στέγη κι ένα ικανοποιητικό εισόδημα. Κατάφερε να σπουδάσει και με σκληρή εργασία πραγματοποίησε το όνειρό του. Ήταν όμως ανικανοποίητος. Η συνεχής σύγκριση με τους άλλους τροφοδοτούσε τη δίψα του ν’ αποκτήσει ακόμη περισσότερα για να αισθάνεται ανώτερος. Ενάντια στις συναινέσεις των δικών του και στη κοινή λογική, παραμέλησε την οικογένειά του. Για να υπερασπίσει τα δικά του δικαιώματα δεν δίστασε να παρανομήσει και να αδικήσει τους άλλους. Σήμερα με διαλυμένη οικογένεια, οικονομικά και ηθικά κατεστραμμένος, εξακολουθεί να τυφλώνεται από τον εγωισμό του. Δικαιολογώντας την πορεία του, δεν παραδέχεται τα λάθη και τις αδυναμίες του. Η έλλειψη ταπεινοφροσύνης τον έχει καταδικάσει σε μια ζωή πόνου και μιζέριας.

«Ο εγωισμός και η υπεροψία είναι το μεγαλύτερο κακό», γράφει ο C.S. Lewis στο γνωστό του βιβλίο Mere Christianity. Είναι πνευματικός καρκίνος που καταστρέφει κάθε πιθανότητα αγάπης ή ευχαρίστησης γιατί είναι ύπουλος και επηρεάζει τη κοινή λογική. Η καταστρεπτική του δύναμη δεν συγκρίνεται με άλλες ανθρώπινες αδυναμίες όπως ο θυμός, η πλεονεξία, το μεθύσι.

Ο εγωισμός δημιουργεί μια μη υγιή ανταγωνιστικότητα. Ο υπερόπτης δεν είναι ικανοποιημένος με αυτά που έχει γιατί συνέχεια θέλει να έχει περισσότερα από τον άλλο. Η επίδειξη δύναμης είναι η κινητήρια του δύναμη γιατί τον κάνει να νιώθει ανώτερος. Έτσι συνεχίζει την προσπάθεια και όταν ακόμη έχει εξασφαλίσει περισσότερα από αυτά που χρειάζεται. Η συνεχής σύγκριση ικανοποιεί τον εγωισμό του γιατί τον κάνει να πιστεύει πως είναι πιο πλούσιος, πιο έξυπνος, πιο ευπαρουσίαστος από τους άλλους.

Η ευχαρίστηση που δημιουργεί ο έπαινος, μας λέει ο C.S. Lewis, δεν είναι εγωισμός όταν την μοιράζεσαι με κάποιον που αγαπάς. Είμαι υπερήφανος για αυτό που πέτυχες είναι μια έκφραση καλοπροαίρετου θαυμασμού. Όταν όμως δεν υπολογίζεις τους άλλους, όταν τους αντιμετωπίζεις σαν κατώτερους και ενδιαφέρεσαι μόνο για τον εαυτό σου, αυτή η υπεροψία μπορεί να σε οδηγήσει σε κάθε άλλο κακό. Είναι ένας τρόπος σκέψης σε πλήρη αντίθεση με το Θεό.

Ο εγωιστής αρκείται στον εαυτό του και πάντα δικαιολογεί τα σφάλματα και τα ελαττώματά του. Δυσκολεύεται ν’ ανεχτεί διαφορετικές απόψεις και δεν συμβιβάζεται με τη γνώμη των άλλων. Μακριά από το Θεό, ενεργεί συχνά με ύπουλο και παράνομο τρόπο. Προκειμένου να ικανοποιήσει τον εγωισμό του και να προστατέψει τα δικά του συμφέροντα δεν διστάζει να αδικήσει τους άλλους.

Η υπερηφάνεια που βασίζεται στον εγωισμό και στην αλαζονεία πάντα ζητά περισσότερα. Είναι η κυρία αιτία δυστυχίας και διαίρεσης σε κάθε οικογένεια και έθνος. O υπερήφανος θέλει να επιβάλει το δικό του τρόπο χωρίς καμιά παραχώρηση. Δεν θέλει να παραδεχτεί πως χρειάζεται το Θεό. Οι τρόποι του είναι πονηροί. Η υπεροψία τον οδηγεί να βασίζεται μόνο στον εαυτό του, να δικαιολογεί τις ατέλειές του και να μην αναγνωρίζει τα λάθη του. Ο εγωισμός του δημιουργεί αντιδικία και διαιρεί τους ανθρώπους.

Ο εγωισμός διδάσκει φόβο, ανευθυνότητα, επίθεση αλλά και άμυνα. Όταν όμως οι σκέψεις μας είναι γύρω από το Θεό, ειρήνη και αγάπη βρίσκονται στο κέντρο της καρδιάς μας. Υπάρχει πλήρης απουσία φόβου και ενοχών, πόνου και μιζέριας.

Ο C.S. Lewis τονίζει πως το πρώτο βήμα για να αποκτήσεις ταπεινοφροσύνη είναι να παραδεχτείς πως είσαι εγωιστής. Όταν είσαι ταπεινός και μετριόφρων δεν σημαίνει πως είσαι ασήμαντος, πως δεν μετράς. Απλά σημαίνει πως είσαι ένας άνθρωπος που απολαμβάνει τη ζωή, δέχεσαι την καλοπροαίρετη κριτική, είσαι δίκαιος, και ενδιαφέρεσαι όχι μόνο για τον εαυτό σου αλλά και για τους άλλους.

Ο Παύλος μας λέει πως η αγάπη δεν επιμένει στο δικό της τρόπο. Η ταπεινοφροσύνη και σεμνότητα θεραπεύει γιατί σε βοηθά να παραδέχεσαι τις αδυναμίες και τα λάθη σου, να δίνεις και όχι μόνο να παίρνεις. Ο εγωιστής ισχυρίζεται πως η ταπεινοφροσύνη είναι αδυναμία, ο Θεός όμως λέει πως είναι δύναμη.

Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι! Είμαστε έτοιμοι να δούμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας; Χρειάζεται ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα για να παραδεχτούμε πως ο εγωισμός και η υπεροψία μας ευθύνονται για τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που σήμερα αντιμετωπίζουμε. Για να ζήσουμε με ειρήνη, ομόνοια και αγάπη, ας ταπεινωθούμε μπροστά στο Θεό παραμερίζοντας τον εγωισμό μας για το κοινό συμφέρον. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να δούμε πρόοδο και ευημερία..

 

ΜΑΡΙΑ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΜΩΛΙΩΤΗ

mdmol@yahoo.com

Comments are closed.