«Όποιος θέλει να μ’ ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί» (Λουκάς 23:1).
Έχεις ποτέ ακολουθήσει στην πολιτική, στα σπορ ή στην καριέρα σου, κάποιον αρχηγό; Αν ναι, τότε γνωρίζεις πως υπάρχουν κανονισμοί που κάθε πιστός οπαδός πρέπει ν’ αποδεχτεί και να εφαρμόσει. Σαν οπαδός πρέπει ν’ ακολουθείς το παράδειγμα του αρχηγού, να υπομένεις μαζί του και να υποστηρίζεις ανοιχτά αυτά που λέει.
Εσύ ποιόν αρχηγό έχεις διαλέξει ν’ ακο0λουθήσεις στη ζωή σου; Σήμερα υπάρχουν πολλοί αρχηγοί με παραπλανητικά μηνύματα, φαινομενική δύναμη και αμφίβολες υποσχέσεις. Μη ματαιοπονείς άλλο! Ένας είναι ο αληθινός, ο τέλειος αρχηγός: Ο Ιησούς Χριστός.
«Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή» μας λέει. «Κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα» (Ιωάν. 14:6). Το μήνυμα του Χριστού είναι ξεκάθαρο: Ο δρόμος που οδηγεί στον Πατέρα – στην αιώνια ζωή – είναι δύσκολος και στενός, ενώ ο δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή είναι φαρδύς και εύκολος.
«Σηκώνω στο σταυρό» σημαίνει να περπατώ τους πιο δύσκολους δρόμους της ζωής με θάρρος, αυταπάρνηση, υπομονή, πίστη και αγάπη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τον σημερινό Χριστιανό.
Ίσως πιστεύεις πως αν ακολουθήσεις τον Χριστό τα προβλήματά σου θα λυθούν αυτόματα, οι σχέσεις σου θ’ αποκατασταθούν, τα οικονομικά σου θα τακτοποιηθούν και η ζωή σου θ’ απλοποιηθεί. Εκείνος όμως μας λέει: Βαδίζω προς τη σταύρωση. Θα συναντήσω δυσκολίες, διωγμούς, άρνηση, μοναξιά, προδοσία. Αν μ’ ακολουθήσεις πρέπει να είσαι έτοιμος να υποστείς τα ίδια. Θα πρέπει να κλείσεις κάποιες παλιές πόρτες και ν’ ανοίξεις κάποιες καινούριες. «Δεν ήρθα να φέρω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων αλλά διαίρεση», μας προειδοποιεί ο Χριστός. «Ο ερχομός μου έφερε το διχασμό του ανθρώπου με τον πατέρα του, της θυγατέρας με τη μάνα της, της νύφης με την πεθερά της» (Ματθαίος 10:34,55).
Η αγάπη του Χριστού φέρνει κρίση. Οποιαδήποτε πράγματα ή πρόσωπα στα οποία μέχρι σήμερα βασίζαμε την ελπίδα μας για εσωτερική ικανοποίηση, οποιοσδήποτε στόχος ή φιλοδοξία που είχαν γίνει για μας πιο σημαντικοί από τον ίδιο τον Χριστό, αυτοί οι «μικροί Θεοί» που μέχρι σήμερα φώλιαζαν στην καρδιά μας και είχαν τον έλεγχο της ζωής μας θα πρέπει να παραμεριστούν. «Όποιος δεν παίρνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί», μας λέει ο Ιησούς, «δεν είναι άξιος για μαθητής μου (Ματθαίος 10:30).
Κοστίζει το να λες πως ανήκεις στον Κύριο και πως Τον ακολουθείς. Ο Χριστός απαιτεί από τους πιστούς μαθητές Του ολοκληρωτική και ανεπιφύλακτη αφοσίωση. Αυτό σημαίνει πως πρέπει ν’ αποδεσμεύσουμε τον εαυτό μας από κάθε τι που θα σταθεί εμπόδιο στη νέα μας πορεία.
Είσαι προετοιμασμένος για μια τέτοια μεγάλη και δύσκολη αλλαγή; Ίσως δικαιολογημένα αναρωτιέσαι. Μα πώς μπορώ ν’ ακολουθήσω έναν αρχηγό που δεν γνωρίζω;
Μπορεί να μην Τον βλέπεις με τα φυσικά σου μάτια ή δεν τον ακούς με ίδια σου τα’ αυτιά ή δεν έχεις την ευκαιρία μιας ζωντανής συζήτησης μαζί Του, όπως έκαναν οι οπαδοί Του πριν 2.000 χρόνια. Ο Χριστός όμως είναι κοντά σου όπου κι αν βρίσκεσαι. Θέλει να σ’ επισκεφτεί και ν’ αλλάξει τη ζωή σου. Περιμένει όμως πρώτα τη δική σου πρόσκληση.
«Δες με», σου λέει. «Στέκομαι μπροστά στην πόρτα σου και κτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και μου ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου» (Αποκάλυψη 3:20). Αν λοιπόν ανταποκριθείς στο κάλεσμά Του, θα έχεις την ευκαιρία να Τον γνωρίσεις. Πόσοι όμως ανταποκρίνονται στην πρόσκληση;
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων, εξηγεί ο ιερέας Νικήτας Σπαθάτος: Ο σαρκικός άνθρωπος που θέλει να ζήσει μόνο για την προσωπική του ευχαρίστηση, κι αν ακόμα βλάπτει τους άλλους. Ο φυσιολογικός άνθρωπος που θέλει να ικανοποιήσει τον εαυτό του αλλά και τους άλλους. Τέλος, ο πνευματικός άνθρωπος που θέλει να ευχαριστήσει μόνο το Θεό ακόμη κι όταν είναι ενάντια στο προσωπικό του συμφέρον. Ο πνευματικός άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά και η ικανοποίησή του είναι να ζει μια ζωή που δοξάζει το Θεό.
Στην παραβολή του ασώτου, σε κάποια φάση της ζωής του, θ’ αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας. Είναι τότε που άσκοπα, τρελά και χωρίς συναίσθηση των συνεπειών της συμπεριφοράς μας αναζητήσαμε μάταια τη χαρά, την αναγνώριση, τη δύναμη έχοντας ακολουθήσει λάθος πρότυπα, λάθος αρχηγό. Αν έχουμε αντιληφθεί την πλάνη μας, είναι καιρός να πάρουμε το δρόμο του γυρισμού. Γιατί όπως είπε ο Χριστός: «Τι ωφελείται ο άνθρωπος άμα κερδίσει όλον τον κόσμο, χάσει όμως τον εαυτό του ή καταστραφεί;» (Λουκά 9:25).
Ο Χριστός υπόσχεται ότι θα δεχτεί όλους εκείνους που θα έλθουν κοντά Του. Ανεξάρτητα από τα λάθη που έχεις κάνει, το κακό που έχεις προκαλέσει, τα πάθη που σ’ έχουν καταδυναστεύσει. Εκείνος είναι έτοιμος να σε δεχτεί και να σε συγχωρήσει. Υπάρχει όμως μια προϋπόθεση: Χρειάζεται πρώτα να γίνει μια εσωτερική μεταστροφή.
Στο βιβλίο του «Ειρήνη με το Θεό», ο γνωστός Ευαγγελιστής Μπίλυ Γκρόχομ εξηγεί πως «μεταστροφή σημαίνει ευσυνείδητη αλλαγή στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. Συνήθως προηγείται ένας έντονος προβληματισμός, μια βαθιά δυσαρέσκεια για την συμπεριφορά μας. Ακολουθεί η αφύπνιση και αναζωογόνηση της πίστης που προοδευτικά οδηγεί στην έμπρακτη μετάνοια.
Πολλοί πιστεύουν πως μια τέτοια μεταστροφή είναι αδύνατον να συμβεί στα άτομα εκείνα που η ζωή τους έχει σκληρύνει πολύ. Η Βίβλος όμως μας λέει πως κανείς δεν εξαιρείται από τη Θεϊκή χάρη και τη δύναμη της πλήρους μεταμορφώσεως που μόνο ο Χριστός μπορεί να επιτύχει. Η Αγία Γραφή είναι ο αλάνθαστος οδηγός για τη συμπεριφορά που πρέπει να έχουν οι πιστοί οπαδοί του Χριστού.
Ο Παύλος μας παρακινεί να μη προσαρμοζόμαστε στη νοοτροπία αυτού του κόσμου αλλά να μεταμορφωνόμαστε συνεχώς προς το καλό. (Ρωμαίους 12:1). Στη Β’ προς Τιμόθεο επιστολή του μας συμβουλεύει ν’ αποφεύγουμε ανθρώπους με διεφθαρμένο μυαλό, με κίβδηλη πίστη, φουσκωμένους από εγωισμό, αυθάδεις, απεχθείς στους γονείς τους, αδιάλλακτους, συκοφάντες και φίλαυτους, αυτούς που αγαπάνε πιο πολύ την ηδονή παρά τον Θεό και παρασύρονται από κάθε λογής επιθυμία.
Ο Παύλος μας παρακινεί ν’ αποφεύγουμε τις ανόητες συζητήσεις, τις φιλονικίες και τις διαμάχες, και να πρωτοστατούμε σε καλά και χρήσιμα έργα. Μας προτρέπει επίσης να ελέγχουμε, να επιπλήττουμε και να συμβουλεύουμε αυτούς που αντιστέκονται στην αλήθεια.
«Κανείς στρατευμένος», λέει ο Παύλος, «δεν μπλέκεται στις υποθέσεις της καθημερινής ζωής αν θέλει να είναι συνεπής απέναντι σ’ εκείνον που τον στρατολόγησε… κι όταν κάποιος μετέχει σε αθλητικούς αγώνες, δεν παίρνει το στεφάνι της νίκης αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους κανόνες».
Είσαι έτοιμος να βαδίσεις με τον Χριστό; Ανυπομονείς να διαθέσεις χρόνο για να μελετήσεις το Λόγο Του, ν’ ακούσεις τη φωνή Του και να εμπιστευτείς τον εαυτό σου στο Θεϊκό σχέδιο; Μη λυγίσεις, μην αμφιβάλλεις. Αν ανταποκριθείς στο κάλεσμά Του τότε θα διαπιστώσεις – όπως κι’ εγώ – πως όσο περισσότερο χρόνο διαθέτεις στη δική Του παρουσία τόσο λιγότερη επιθυμία θα έχεις για πολλά από τα εφήμερα εκείνα πράγματα που κάποτε θεωρούσες τόσο σημαντικά. Εκατομμύρια άνθρωποι άκουσαν το κάλεσμα του Σωτήρα μας και τον δέχτηκαν σαν αρχηγό τους. Γι’ Αυτόν εγκατέλειψαν ό,τι πολύτιμο είχαν στη ζωή, υπέφεραν αλλά δικαιώθηκαν.
Δέξου Τον ΤΩΡΑ.
Βασίσου στον τέλειο αρχηγό, τον Ιησού Χριστό, που σ’ αγάπησε και θυσιάστηκε για τη δική σου σωτηρία. Θα σου δώσει ό,τι χρειάζεσαι. Η ζωή σου δίπλα Του θα έχει νόημα, θα έχει φως και στις πιο σκοτεινές στιγμές σου. Η δική Του παρουσία θα είναι το ασφαλές σου καταφύγιο σε κάθε καταιγίδα, μια ανεπανάληπτη πηγή θάρρους, αγάπης, ενέργειας και εσωτερικής γαλήνης. Έτσι θα μπορέσεις να ζήσεις απαλλαγμένος από φόβο, ενοχές, προκαταλήψεις, ανασφάλεια και άγχος.
Και όταν φτάσεις στο τέλος του ωραίου αγώνα, το στεφάνι της νίκης σε περιμένει: η αιώνια ζωή στη δική Του παρουσία. Εκεί θα είσαι πρώτος γιατί όπως μας υποσχέθηκε ο Χριστός, «αυτός που τώρα είναι τελευταίος τότε θα είναι πρώτος και πρώτος θα είναι τελευταίος» (Λουκά 13:30).
Μαρία Μολιώτη
Μαρία