του Συμεών Α. Ιωαννίδη
«Και πάνω απ’ όλα τη μεταξύ σας αγάπη να τη διατηρείτε αμείωτη, καθότι η αγάπη θα καλύψει πλήθος αμαρτιών» (Α΄ Πέτρου 4:8).
«Πάνω απ’ όλα…»!
Ο Πέτρος θυμόταν. Κι επειδή θυμόταν μίλησε για την προτεραιότητα της αγάπης με την ίδια έμφαση που είχε μιλήσει ο Κύριος.
«Ποια από τις εντολές είναι η σπουδαιότερη;», είχε ρωτήσει στον Κύριο ένας από τους νομοδιδασκάλους. Ο Κύριος απάντησε: «Η πρώτη εντολή είναι τούτη: Άκου Ισραήλ, ο Κύριος ο Θεός μας είναι ο μόνος Κύριος. Και θ’ αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου και με όλη τη δύναμή σου. Αυτή είναι η πρώτη εντολή. Και δεύτερη όμοια μ’ αυτή είναι: Θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Μεγαλύτερη απ’ αυτές δεν υπάρχει άλλη εντολή» (Μάρκ. 12:28-31). Πάνω απ’ όλα είναι αυτή η εντολή μεγαλύτερη απ’ αυτήν.
Ο Κύριος μίλησε για αγάπη «με όλη την καρδιά…». Ο Πέτρος μίλησε για την αγάπη που πρέπει «να διατηρείται αμείωτη». Η αγάπη με όλη την καρδιά και το να διατηρούμε την αγάπη αυτή αμείωτη, είναι η μεγαλύτερη ανάγκη μας. Πηγάζει από μέσα, αντανακλά τον πραγματικό εαυτό μας, ρυθμίζει την εξωτερική μας συμπεριφορά, συντελεί στη μετάδοση της ευτυχίας στους άλλους και δείχνει ότι μέσα μας κατοικεί ο Κύριος και Θεός, διότι «ο Θεός είναι αγάπη» (Α΄ Ιωάν. 4:8). Χωρίς μια τέτοια αγάπη «θα ήμουν ένα τίποτα… δε θα κέρδιζα τίποτα» (Α΄ Κορ. κεφ. 13). Τι άλλο είναι ένα σώμα χωρίς καρδιά, παρά ένα πτώμα; «Ο καθένας που αγαπάει έχει γεννηθεί από το Θεό και γνωρίζει το Θεό» (Α΄ Ιωάν. 4:7).
Τη σπουδαιότητα μιας τέτοιας αγάπης, που πρέπει να διατηρείται αμείωτη την έχει αντιληφθεί πολύ καλά ο Γαλιλαίος ψαράς. Γι’ αυτό είπε: «διότι η αγάπη αυτή θα καλύψει πλήθος αμαρτιών». Ο Πέτρος παραδέχτηκε πόσο άσχημα ένιωθε όταν τον αδικούσε κάποιος και ρώτησε τον Κύριο: «Κύριε, πόσες φορές θα με αδικήσει ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω;» (Ματθ. 18:21). Πριν γελάσουμε με του Πέτρου το φαινομενικό τοπικισμό, σκεφτείτε αν ποτέ χρειάστηκε να συγχωρήσουμε κάποιον εφτά φορές για λόγια ή πράξεις του εναντίον μας! Χρειάστηκε ποτέ κάτι τέτοιο; Σίγουρα όχι.
Μια τέτοια αγάπη χρειάζεται η οικογένεια, ένας τομέας όπου η πρακτική αξία της αγάπης γίνεται τόσο αισθητή. Η ειλικρινής και βαθιά αγάπη «καλύπτει πλήθος αμαρτιών». Και στην καθημερινή οικογενειακή ζωή, ο καθένας μας συχνά στεναχωρεί τους άλλους: τη γυναίκα, τον άντρα, το παιδί, το γονιό, τον αδελφό. Το ίδιο αληθεύει μέσα στην εκκλησία μεταξύ των μελών, όπως επίσης και μεταξύ φίλων γειτόνων κ.λπ. Αναφύονται παρεξηγήσεις, αμφισβητούνται κίνητρα, ανταλλάσσονται λόγια πικρά, πληγώνονται καρδιές. Αλλά η αγάπη λύνει τις διαφορές, επουλώνει τις πληγές, θεραπεύει. Τα καλύπτει όλα. «Η αγάπη καλύπτει, μη κρατώντας λογαριασμό για το κακό που της κάνουν», λέει ο απόστολος Παύλος (Α΄ Κορ. 13:5). Και ο Ιωάννης ο απόστολος αυτής «της αγάπης» συμφωνεί: Αγαπητοί, αφού μ’ έναν τέτοιο τρόπο μας αγάπησε ο Θεός, οφείλουμε κι εμείς ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλο» (Α΄ Ιωάν. 4:11).
Απόδοση: Συμεών Α. Ιωαννίδη