Γράφει ο Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός
Μια ομάδα δυτών που εξερευνούσε ένα ναυάγιο στον βυθό της Βαλτικής, κοντά στα νησιά Άλαντ, μεταξύ Σουηδίας και Φινλανδίας ανακάλυψε έναν υγρό θησαυρό: μέσα στο κουφάρι του πλοίου κρύβονταν 30 μπουκάλια σαμπάνιας που όπως όλα δείχνουν εμφιαλώθηκαν πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Είναι η παλαιότερη και καλύτερα διατηρημένη, δηλαδή πόσιμη, σαμπάνια που έχει ανακαλυφθεί ποτέ.
Οι δύτες δεν ήξεραν ότι ήταν σαμπάνια. Νόμισαν ότι ήταν κρασί και άνοιξαν ένα μπουκάλι. Ενθουσιάστηκαν: «Είχε καταπληκτική γεύση», είπαν. «Ήταν μια πολύ γλυκιά σαμπάνια με γεύση καπνού και βελανιδιάς». Αν οι επιστημονικές αναλύσεις επιβεβαιώσουν την πολυτιμότητα του περιεχομένου, καθώς τα μπουκάλια διαφυλάχτηκαν στο σκοτάδι σε σταθερά χαμηλή θερμοκρασία, τότε το κάθε μπουκάλι μπορεί να πουληθεί και 40.000 ευρώ το καθένα! (“TA NEA” 19.07.2010)
Φίλε μου, μέσα στη ζωή μας αντιμετωπίζουμε πολλά μικρά η μεγάλα ναυάγια. Άλλοτε πάλι μπορεί να μην είναι ναυάγια αλλά μεγάλες, πολύχρονες θλίψεις μέσα στα βάθη της αβύσσου στο σκοτάδι και στο κρύο. Κοιτάζεις γύρω σου και λες πού είναι τώρα ο Θεός; Πού μπορεί να με βρει εδώ κάτω ο Θεός; Πώς μπορώ να βγω στην επιφάνεια να δω κι εγώ μιαν άσπρη μέρα… Μια περίοδος φτώχειας, που τώρα με την κρίση είναι πολύ πιθανή. Μια αρρώστια, μια περίοδος απαξίωσης γιατί το παιδί σου ή κάποιο συγγενικό σου πρόσωπο σε ντρόπιασε στην κοινωνία και δεν έχεις πρόσωπο στον κόσμο. Μια ναυαγισμένη σχέση, ένας διωγμός για χάρη του ευαγγελίου του Χριστού…
Κι όμως, μέσα στις πιο δυσμενείς και απογοητευτικές συνθήκες ο Θεός μπορεί να χτίσει μέσα σου έναν αιώνιο θησαυρό. Ο Θεός μπορεί να σμιλέψει μέσα σου έναν πολύτιμο χαρακτήρα, μπορεί να σου δείξει την απροσμέτρητη δόξα του, τη δύναμή του, τη χάρη του, που σε κανονικές συνθήκες δεν θα ήταν τόσο φανερή. Ο Χριστός είπε στη Μάρθα λίγο πριν αναστήσει τον αδελφό της τον Λάζαρο: «Δεν σου είπα πως αν πιστέψεις θα δεις τη δύναμη του Θεού;» (Κατά Ιωάννην 11:40).
Μην απογοητεύεσαι αν βρίσκεσαι στα απύθμενα βάθη μιας θλίψης. Μπορεί εκεί κάτω να σε βρει ο Θεός. Κι εδώ έρχονται να σε παρηγορήσουν τα λόγια του Ψαλμωδού καθώς προσεύχεται στον Κύριο: «Αν πω: “Ας με σκεπάσει το σκοτάδι, κι ας γίνει νύχτα γύρω μου το φως”, και το σκοτάδι ακόμα για σένανε δεν θα ’ναι σκοτεινό, κι η νύχτα σαν τη μέρα θα φωτίζει –σκοτάδι ή φως για σένα είναι παρόμοια» (Ψαλμός 139:11-12 –Νέα Μετάφραση της Βίβλου).
Δεν υπάρχει σκοτάδι για τον Θεό. Μπορεί να έρθει στην άβυσσο της θλίψης σου και να δημιουργήσει μέσα από τις δοκιμασίες σου ένα «αιώνιο βάρος δόξης» (Β΄ Κορ 4:17). Θέλεις να γεμίσει η ζωή σου με θησαυρούς; Θησαυρούς που να μένουν και που να τους βρεις κάποια μέρα στον ουρανό; Ψάξε μέσα στα βάθη των θλίψεων, εκεί που θεωρείς πως βρίσκεσαι στο απόλυτο ναυάγιο, και θα δεις ότι οι σαμπάνιες της Βαλτικής είναι πολύ φτηνό εύρημα μπροστά στους αιώνιους πνευματικούς θησαυρούς, που όλοι μαζί συμποσούνται στην απόλαυση της παρουσίας του Θεού στη ζωή σου.
Αφήστε το μήνυμα σας στο βιβλίο επισκεπτών αν σας άρεσε το μήνυμα αυτό.