Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός
Ξύπνησε πολύ πρωί σήμερα ο Χουάν. Βιαζόταν σαν να ήθελε κάτι να προλάβει. Σήμερα έπρεπε οπωσδήποτε να παραδώσει το μυθιστόρημά του στον εκδοτικό οίκο. Λογάριαζε ότι ο «θάνατος στη Μαδρίτη» θα βρισκόταν στα ράφια των βιβλιοπωλείων στα μέσα του Ιούνη. Αλλά καθώς ετοιμαζόταν, μια σκέψη τρύπωσε στο μυαλό του. «Θα προσθέσω κάτι ακόμα στη σελίδα με το αφιέρωμα», είπε μέσα του και κατευθύνθηκε στο γραφείο. Βρήκε τη σελίδα με το αφιέρωμα και διάβασε. «Στη γυναίκα μου Μανολίτα και στα παιδιά μου Χούλιο και Κάρλος». Πήρε ένα μολύβι και πρόσθεσε. «Αλλά και σε όλους τους όπου γης ειρηνοποιούς». Ύστερα, έβαλε ό,τι έπρεπε στο χαρτοφύλακά του και πήγε να αποχαιρετίσει τη γυναίκα του. «Μη με περιμένετε για το μεσημεριανό Μανολίτα. Δεν ξέρω πότε θα γυρίσω», της είπε και την πήρε στην αγκαλιά του αποχαιρετώντας την με ένα φιλί. «Εις το επανιδείν Χουάν», του είπε αυτή και πρόσθεσε. «Είμαι σίγουρη ότι ο «θάνατος στη Μαδρίτη» θα αφυπνίσει την Ισπανία και όλο τον κόσμο».
Σε λίγο βρισκόταν μέσα στο τρένο ο Χουάν. Από το παράθυρο, τα μάτια του χάιδευαν τους καταπράσινους αγρούς με τα ανθισμένα αγριολούλουδα, ενώ στην καρδιά του βασίλευε μια απέραντη γαλήνη. «Ω, τι υπέροχο θαύμα που είναι η ζωή! Σε ευχαριστώ Θεέ μου, γιατί ύστερα από τόσες περιπλανήσεις με έφερες στο Χριστό». Έβαλε το χέρι στο εσωτερικό του παλτού του και έβγαλε μια μικρή Καινή Διαθήκη που συνήθιζε να τη διαβάζει στο τρένο, για να αξιοποιεί το χρόνο του. Την άνοιξε στην τύχη και διάβασε: Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Εκείνος που πιστεύει σ’ εμένα κι αν πεθάνει θα ζήσει. Και καθένας που ζει κι εμπιστεύεται σ’ εμένα δε θα πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό; (Ιω.11/25,26). Ναι Κύριε, είπε μέσα του ο Χουάν και την ίδια στιγμή ένιωσε, πως βούλιαζε στο παράξενο φως ενός υπέρλαμπρου Ήλιου.
Ξύπνησε πολύ πρωί σήμερα η Μανολίτα. Έξη μήνες από το χαμό του Χουάν στην ανατίναξη των τρένων, έπρεπε να παραδώσει στον εκδοτικό οίκο το μυθιστόρημά της που είχε τον τίτλο, «κι αν πεθάνει θα ζήσει (Ιω.11/25)». Λογάριαζε ότι θα βρισκόταν στα ράφια των βιβλιοπωλείων σε δυο μήνες. Βιαζόταν να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών της τον πόθο για το Χριστό, ο οποίος είναι η Αιώνια Ζωή. Πίστευε ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο μνημόσυνο για τον αγαπημένο της Χουάν.