Σύμφωνα με έρευνες, οι άνθρωποι έχουμε εμμονή για το μέλλον τους. Θέλουμε να γνωρίζουμε τι θα συμβεί τον επόμενο χρόνο, σε 10, 20, 100 … Είναι, πραγματικά απίστευτο, πόσους διαφορετικούς τρόπους έχουν δοκιμάσει οι άνθρωποι προσπαθώντας να προβλέψουν το μέλλον: αστρολογία, καφετζούδες κ.λπ. Όμως πώς ο χριστιανός βλέπει το «μέλλον»; Η Επιστολή Ιακώβου 4:13-17 μας λέει πώς να αντιμετωπίζουμε το μέλλον.
Μας λέει ότι πρέπει να προσέχουμε τρία λάθη που συχνά κάνουμε σαν άνθρωποι σχεδιάζοντας το μέλλον μας. Σύμφωνα με τον Ιάκωβο 4:13 μας διευκρινίζει το πρώτο λάθος μέσω μιας τυπικής συνομιλίας μεταξύ δύο επαγγελματιών εμπόρων: «Ελάτε τώρα κι εσείς που λέτε: «Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ εκείνην εκεί την πόλη, και θα παραμείνουμε εκεί ένα χρόνο και θα κάνουμε εμπόριο και θα κερδίσουμε». Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι το κακό υπάρχει με το να κάνουμε σχέδια για το μέλλον και για την κάθε μέρα. Το πρώτο λάθος είναι, ότι σχεδιάζουμε το μέλλον μας χωρίς το Θεό. Γνώριζε ο συγκεκριμένος έμπορος τι ήθελε, ήξερε πώς να το αποκτήσει, αλλά δεν συμβουλεύτηκε το Θεό. Είναι ωραίο να κάνουμε όνειρα, να έχουμε στόχους, αρκεί να περιλαμβάνουμε σε όλα αυτά και το Θεό. Να προσευχόμαστε σ’ Αυτόν για τα όνειρά μας. Μπορεί να λέμε ότι πιστεύουμε στο Θεό, αλλά πολλές φορές Τον ξεχνάμε στη ζωή μας.
Ποια είναι λοιπόν η λύση; Να περιλάβουμε και το Θεό στα σχέδιά μας. ο Ιάκωβος λέει: «Αντί γι’ αυτό, θα έπρεπε να λέτε: «Θα ζήσουμε αν το θελήσει ο Κύριος και θα κάνουμε αυτό ή εκείνο» (εδάφιο 15). Υπογραμμίστε το ΑΝ. Δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί αύριο. Μπορούμε να κάνουμε σχέδια. Αλλά όχι με σιγουριά. Πολλές φορές επαναλαμβάνουμε μηχανικά την φράση «Θεού θέλοντος». Δεν πρέπει να το λέμε μόνο τυπικά αλλά η όλη στάση ζωής μας να δίνει προτεραιότητα στο Θεό
Το δεύτερο λάθος είναι ότι λογαριάζουμε ως σίγουρο και δεδομένο το μέλλον μας. Συχνά σκεφτόμαστε ότι θα ζήσουμε για πάντα. Στα εδάφια 14 και 16 λέει: «ενώ δεν ξέρετε τι θα συμβεί αύριο. Γιατί, τι είναι στην πραγματικότητα η ζωή σας; Ατμός είναι, που για λίγο μόνο φαίνεται κι έπειτα εξαφανίζεται! (14) Και Μα εσείς καυχιέστε τώρα μέσα στις αλαζονικές σκέψεις σας. Κάθε παρόμοια καύχηση είναι πονηρή».
Αυτοί είναι δύο λόγοι να μην λαμβάνουμε ως δεδομένο το μέλλον μας.
- Πρώτον, η ζωή είναι απρόβλεπτη. Ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί απόψε, πόσο μάλλον του χρόνου. Μπορεί να ξεκινήσει κάποιος πόλεμος, η οικονομία να πάει από το κακό στο χειρότερο, οι φίλοι μας να μας εγκαταλείψουν κτλ.Βέβαια όλα αυτά δεν θα πρέπει να μας φοβίζουν . Απλώς ας μας κατευθύνουν στο να εμπιστευόμαστε περισσότερο το Θεό.
- Δεύτερον, η ζωή είναι σύντομη. «Η ζωή σας είναι σαν ατμός». Υπάρχει και μετά εξαφανίζεται. Ποιος μπορεί να γνωρίσει πόσα χρόνια θα ζήσει; Κανείς. Η Βίβλος χρησιμοποιεί λέξεις όπως χόρτο, σκιά, σύννεφο, καπνός και ατμός για να περιγράψει την προσωρινότητα της ζωής. Μας αρέσει να γνωστοποιούμε τα σχέδιά μας. Αυτό φανερώνει υπεροψία. Ποια είναι η διαφορά; Τα κίνητρά μας. Ο Θεός μας λέει ότι είναι σπουδαίο να θέτουμε στόχους στη ζωή μας αλλά πρώτα να συμβουλευόμαστε Αυτόν
Ποια είναι όμως η λύση; Στο Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο διαβάζουμε στο 6:34 «Μην ανησυχείτε, λοιπόν, για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα φροντίσει για τα δικά της. Αρκετό είναι για την κάθε μέρα το δικό της πρόβλημα». Το μέλλον μπορεί να φαίνεται αγχωτικό και καταπιεστικό αλλά ευτυχώς έρχεται σε «μικρές δόσεις» στο 24ώρο και όχι όλο μονομιάς. Σίγουρα δεν μπορούμε να ζήσουμε το μέλλον. Μπορούμε να χαρούμε μόνο το παρών.
Το τρίτο λάθος στο οποίο υποπίπτουμε είναι όταν αναβάλλουμε να κάνουμε το καλό: «Όποιος, λοιπόν, ξέρει να κάνει το καλό και δεν το κάνει, αυτό γι’ αυτόν είναι αμαρτία» (Ιάκ. 4:17). Μπορεί να γνωρίζουμε ποιο είναι το σωστό, αλλά τι περισσότερες φορές δεν το κάνουμε. Στο ερώτημα «Τι είναι αμαρτία», στο μυαλό μας έρχονται απαντήσεις όπως: φόνος, πορνεία, κλεψιά, ψέμα κτλ. Όλα αυτά πράγματι είναι αμαρτίες. Ωστόσο υπάρχουν και οι αμαρτίες της παράλειψης κάποιων καλώς πράξεων, όπως φαίνεται στο παραπάνω εδάφιο
Ο Χριστιανισμός, είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να αποφεύγουμε απλώς το κακό. Η λύση είναι να κάνουμε το καλό αμέσως. Στις Παροιμίες 3:27-28 διαβάζουμε: «Μην αρνηθής το καλόν προς εκείνους, εις τους οποίους πρέπει, όταν ήναι εν τη χειρί σου να κάμνης αυτό. Μη είπης προς τον πλησίον σου, Ύπαγε και επανάστρεψον και αύριον θέλω σοι δώσει· ενώ έχεις τούτο παρά σεαυτώ» Αν κάποιος έρθει και μας ζητήσει μια χάρη, μην του την αρνηθούμε, ας τον βοηθήσουμε αμέσως. Μην το αναβάλουμε για αύριο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Ας εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στο Θεό. Ας δώσουμε τη ζωή μας στον Κύριο Ιησού Χριστό που είναι η γέφυρα μας προς το Θεό και ας Του ζητήσουμε να μας βοηθά καθημερινά στη ζωή μας πώς να ζούμε αλλά και πώς να κάνουμε μελλοντικά σχέδια για τη ζωή μας με Αυτόν.
Μετάφραση: Νίκος Χ. Παπαδόπουλος, Μηχανικός Η/Υ Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων.