Καθώς βρισκόμαστε στην αρχή ενός νέου χρόνου, αντί να ασχοληθούμε με κάποιο θέμα της άμεσης επικαιρότητας, ως συνήθως, μεταφράσαμε ένα ενδιαφέρον κείμενο γνωστού ιεροκήρυκα, που το θέμα του, πιστεύουμε, πάντα διατηρεί την επικαιρότητά του. Είναι το σημαντικό θέμα της συγχώρησης, που ο συγγραφέας το εξετάζει από μια σπουδαία οπτική γωνία. Ας ζητήσουμε χάρη και δύναμη από τον Θεό τη χρονιά αυτή, από το ξεκίνημά της ακόμη, να τακτοποιήσουμε χαλασμένες σχέσεις με όλους.
«Μπορώ να συγχωρέσω αυτούς που με πλήγωσαν και πρόδωσαν, χωρίς να μετανοήσουν;»
Του R.T. Kendall *
Αν περιμένουμε αυτούς που μας πλήγωσαν να μετανοήσουν πρώτα, τότε θα έπρεπε να περιμένουμε για πολύ καιρό! Κι εμείς θα δικαιολογούσαμε την πικρία που υπάρχει μέσα μας, στην υπόλοιπη ζωή μας.
Αυτή η στάση δεν είναι σωστή. Ακόμη και μη χριστιανικοί οργανισμοί τονίζουν την αξία της συγχώρεσης. Ο συλλογισμός είναι ότι το μεγαλύτερο όφελος στη συγχώρεση κερδίζει όχι αυτός που συγχωρείται αλλά εκείνος που συγχωρεί.
Μια κεντρική διδασκαλία του Χριστού είναι να αγαπούμε και να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας και να κάνουμε καλό σ’ εκείνους που μας έβλαψαν. Και είναι περίεργο, πως πολλοί από μας διαβάζουμε τα Ευαγγέλια αλλά χάνουμε αυτό το σημείο. Μπορεί να μάθουμε τη θεολογία, αλλά όχι τη χάρη που ο Ιησούς δίδαξε και έζησε.
Πόση μετάνοια, υποθέτετε είδε ο Χριστός, από τους σταυρωτές Του, όταν ήταν κρεμασμένος στο Σταυρό; Δεν υπήρχε μόνο παντελής απουσία μετάνοιας, αλλά υπήρχε και μεγάλη περιφρόνηση. Ποια ήταν η απάντηση του Ιησού: . «Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λουκάς 23/34).
Αν ο Χριστός υιοθετούσε την άποψη ότι θα έπρεπε να περιμένει ως ότου μετανοήσουν οι σταυρωτές Του, τότε θα έδειχνε ότι ήταν χαμένος κι Αυτός όπως αυτοί για τους οποίους πέθαινε. Ούτε και φώναξε σ’ αυτούς, «σας συγχωρώ». Προσευχήθηκε, «Πατέρα, συγχώρησέ τους».
Οι περισσότεροι, εννιά στους δέκα, που μας έβλαψαν, ούτε καν σκέφτονται ότι έκαναν κάτι λάθος. ΄Οταν ήμουνα ποιμένας στο Westminster Chapel του Λονδίνου, εκείνοι που με πλήγωσαν δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι μου έκαναν κάτι κακό. Ο φίλος μου Josif Tson, από τη Ρουμανία που είχε φυλακιστεί και βασανιστεί για την πίστη του, μου είπε τα εξής σοβαρά λόγια: «Πρέπει ολότελα να τους συγχωρέσεις, γιατί αν ολότελα δεν τους συγχωρήσεις, θα είσαι αλυσοδεμένος».
Ποτέ δεν πήγα σ’ αυτούς που μ’ έβλαψαν και να τους πω ότι τους συγχώρεσα (αυτό θα τους πρόσβαλε). Αλλά το έκανα μέσα στην καρδιά μου. Μια και συγχωρέσεις στην καρδιά σου, τότε το πρόβλημα λύνεται, άσχετα αν μετανοούν ή όχι οι άλλοι. Η ευλογία που πήρα προσωπικά είναι ανυπολόγιστη.
Όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του να αγαπούν ο ένας το άλλον, όπως Αυτός τους αγάπησε (Ιωάν. 3/34), γνώριζε ότι ο Πέτρος θα Τον απαρνιόταν. Τότε, όμως, ήταν που είπε σε όλους τους μαθητές: «Ας μην ταράζεται η καρδιά σας. Πιστεύετε στο Θεό και σ’ εμένα πιστεύετε» (Ιωαν. 14/1). Μη ξεχνούμε ότι μιλούσε σ’ εκείνους που ήξερε ότι θα Τον εγκατέλειπαν σε λίγο.
Όταν φανερώθηκε σ’ αυτούς, που ήταν πίσω από τις κλειστές πόρτες, μετά την ανάσταση Του, δεν τους είπε: «Πώς το κάνατε αυτό σε Μένα;». Απλώς τους είπε: «Ειρήνη σε σας! Όπως με έχει αποστείλει ο Πατέρας, το ίδιο κι εγώ αποστέλλω εσάς» (Ιωάν. 20/21). Τους βεβαίωσε με τα λόγια Του, σαν μη να είχε συμβεί κάτι.
«ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΩ;».
Απάντησα στο ερώτημα: «Πρέπει να τους συγχωρώ;». Ας δούμε τώρα το ερώτημα: «Πώς μπορώ να τους συγχωρέσω;». Η απλή απάντηση: επειδή ο Θεός συγχώρησε εσένα. Εσύ, είσαι τέλειος; Αν πεις, «δεν έχω κάνει αυτό που έκαναν αυτοί», θα σου απαντήσω «ναι, σε πιστεύω, αλλά κι εσύ έκανες άλλα πράγματα, που στα μάτια του Θεού, είναι προφανώς εξίσου τόσο σοβαρά. Κι όχι μόνο αυτό, εσύ έχεις και το ΄Αγιο Πνεύμα και ο καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη (Γαλάτας 5/22). ΄Αρα μπορείς κι εσύ να το κάνεις. Στην περίπτωση μου, νόμιζα δεν μπορούσα. Αλλά το έκανα και ήταν το καλύτερο που έκανα ποτέ, αν και δεν ήταν εύκολο.
Τα σημάδια να γνωρίζεις ότι ολότελα συγχώρεσες περιληπτικά είναι: α) Δεν λες σε κανέναν τους τι έκανε σε σένα (αυτό θα φανεί ότι προσπαθείς να τιμωρήσεις εκείνον που σε έβλαψε). β) Μην προσπαθήσεις να τους εκφοβίσεις. γ) Μην τους κάνεις να νιώθουν ένοχοι. δ) Μην προσπαθήσεις να σώσεις την αξιοπρέπειά σου. ε) Συγχώρεσε και ξέχασε το μια για πάντα. στ) Προσευχήσου ο Θεός να τους ευλογήσει.
Όταν τα κάνεις αυτά, τότε εκπληρώνεις αυτό που ο Ιησούς είχε στο νου Του για σένα. Δεν θα είσαι ποτέ πια λυπημένος. Η ευλογία του Αγίου Πνεύματος θα σε περιστοιχίζει και θα πολλαπλασιάσει τις ευλογίες σου. Τελικά, όσο μεγαλύτερη και βαθύτερη είναι η πληγή, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ευλογία σε σένα.
*Ο R.T. Kendall ήταν ποιμένας για πολλά χρόνια μεγάλη εκκλησία Westminster Chapel, στο κέντρο του Λονδίνου όπου ποιμένας ήταν για πολλά χρόνια ο γνωστός Martυyn Lloyd Jones. Το άρθρο αυτό είναι από το βιβλίο του «Total Forgiveness» (Ολοκληρωτική συγχώρεση)
Μετάφραση από τα αγγλικά Γ.Σ.Κ.