Στα χνάρια μιας υπάκουης πίστης

 

Για κάποιους ανθρώπους η πίστη είναι κάτι μυστηριώδες. Παρόλα αυτά,  η Αγία Γραφή μας πληροφορεί ότι, χωρίς πίστη, είναι αδύνατο να ευαρεστήσει κανείς τον Θεό. Και ακόμη, ότι είναι διά της πίστεως που στεκόμαστε και ότι πρέπει να περπατάμε, όχι διά της όψεως αλλά διά της πίστεως.

Είναι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο που νιώθω τόσο πολύ ευγνώμων στο Θεό, που έδωσε σε σας και σε μένα ένα μέντορα,  έναν καθοδηγητή της πίστης. Το όνομά του είναι Αβραάμ. Από την αρχή μέχρι το τέλος μέσα στις Άγιες Γραφές, ο Θεός μάς δείχνει τον Αβραάμ, και μας λέγει:  « Αν θέλετε να μάθετε τι σημαίνει πίστη, αν θέλετε να δείτε την πίστη να παίρνει σάρκα και οστά,  κοιτάξτε τον Αβραάμ …».

Ένα έξοχο παράδειγμα αυτής της πίστης βρίσκουμε στο εδάφιο Εβραίους 11:8. «Με την πίστη ο Αβραάμ υπάκουσε, όταν καλέστηκε για να εξέλθει σε τόπο που έμελλε να λαβαίνει κληρονομιά, και εξήλθε μη γνωρίζοντας καλά πού πηγαίνει».

Προτού πάμε παρακάτω,  θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο Αβραάμ ήταν άνθρωπος όπως όλοι εμείς. Είχε και τις άσχημες μέρες του … Γνώρισε ήττες και αποτυχίες … Ορισμένες φορές δεν ήταν ειλικρινής και είπε ψέματα,  για ν’ αποφύγει κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις. Παρόλα αυτά,  ένα πράγμα ήταν πέρα για πέρα αληθινό για τον Αβραάμ. Εμπιστευόταν με συνέπεια τον Θεό. Και η εμπιστοσύνη του αυτή αποδείχθηκε περίτρανα με την αδιακύμαντη υπακοή του σ’  Αυτόν.

 Θα ήθελα, λοιπόν, να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σ’ αυτήν ακριβώς την άποψη της πίστης του Αβραάμ και έπειτα να σας προκαλέσω να ακολουθήσουμε τα χνάρια της υπάκουης πίστης που μας άφησε ο άνθρωπος αυτός σαν φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση.

Το εδάφιο, λοιπόν,  που είδαμε προηγουμένως από την επιστολή προς Εβραίους, αναφέρεται σε μια συνάντηση που είχε ο Αβραάμ με τον Θεό, όπως περιγράφεται στο κεφ.  12 της Γένεσης. Εκεί διαβάζουμε τα εξής: «Και ο Κύριος είπε στον Άβραμ: Βγες έξω από τη γη σου, και από τη συγγένειά σου, και από την οικογένεια του πατέρα σου, στη γη που θα σου δείξω·  και θα σε κάνω να γίνεις ένα μεγάλο έθνος· και θα σε ευλογήσω, και θα μεγαλύνω το όνομά σου· και θα είσαι για ευλογία· και θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν, και θα καταραστώ εκείνους που σε καταριούνται· και μέσα από σένα θα ευλογηθούν όλες οι φυλές τής γης. Και ο Άβραμ πήγε, καθώς του είπε ο Κύριος· και μαζί του πήγε και ο Λωτ· και ο Άβραμ ήταν ηλικίας 75 χρόνων, όταν βγήκε από τη Χαρράν»  (εδ.  1-4).

Εάν το καλοσκεφθούμε, το κάλεσμα αυτό του Θεού στη ζωή του Αβραάμ ήταν κάτι τρομακτικό! Γνωρίζετε πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι, στην ηλικία των 75 χρόνων, ξεσήκωσαν την οικογένειά τους, μάζεψαν όλα τα υπάρχοντά τους και πήγαν να κατοικήσουν σε μια άγνωστη γι’  αυτούς χώρα; Παρόλα αυτά,  κοιτάξτε ποια ήταν η αντίδραση του Αβραάμ: « … και εξήλθε μη γνωρίζοντας καλά πού πηγαίνει».  Το μόνο που γνώριζε καλά ήταν ότι υπάκουσε στη φωνή του Θεού. Αυτό είναι που η Βίβλος αποκαλεί πίστη. Έχω ένα φίλο που του αρέσουν πολύ οι χάρτες,  τους οποίους χρησιμοποιεί για να σχεδιάζει κάθε χιλιόμετρο ταξιδιού που κάνει με την οικογένειά του. Ο Θεός όμως δεν είχε δώσει στον Αβραάμ ένα χάρτη με προσχεδιασμένη την πορεία που έπρεπε να ακολουθήσει. Του είπε απλώς: «Ξεκίνα και εγώ θα σε οδηγήσω …».

 Εδώ είναι που πολλοί Χριστιανοί σκοντάφτουν, επειδή, το να ξεκινήσεις ένα ταξίδι με μόνο μια κατευθυντήρια οδηγία και όχι έναν προορισμό,  σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθείς από τον έλεγχο. Σημαίνει να γίνεις ευάλωτος, τρωτός. Και δεν νομίζω αυτό να αρέσει σε πολλούς από εμάς! Τι έκανε όμως ο Αβραάμ; Όταν ο Θεός τον κάλεσε,  υπάκουσε. Και το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς.

 Επιτρέψτε μου να ρωτήσω το εξής: Μήπως ο Θεός σε καλεί να κάνεις κάτι και δεν Τον έχεις υπακούσει μέχρι τώρα; Ίσως αυτό το κάλεσμα να είναι απλώς να δημιουργήσεις μια φιλική σχέση με τους γείτονές σου με σκοπό να βρεις κάποτε την ευκαιρία να μοιραστείς μαζί τους τα Καλά Νέα. Ίσως πάλι να σε καλεί ο Θεός να βοηθήσεις σε κάποια διακονία στην εκκλησία. Μπορεί ακόμη να σε καλεί να πας σε κάποια άλλη πόλη ή χώρα για να Τον υπηρετήσεις. Οτιδήποτε και αν είναι,  όταν ο Θεός σε καλεί να κάνεις κάτι θα πρέπει να αναλάβεις δράση. Το να παραμένεις αδρανής, περιμένοντας περισσότερες λεπτομέρειες, ίσως αποδειχθεί στο τέλος ότι ήταν ματαιοπονία και έλλειψη πίστης.

Δεν μπορείς με κανένα τρόπο να οδηγήσεις ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Κι όμως, πολλοί Χριστιανοί επιμένουν να παραμένουν αδρανείς, μέχρι να μάθουν ακριβώς πού θα πάνε και πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να φτάσουν στο προορισμό τους.

Ας δεχτούμε την πρόκληση,  αδελφοί μου! Ας ακολουθήσουμε τα ίχνη της υπάκουης πίστης του Αβραάμ, υπακούοντας στο κάλεσμα του Θεού. Για να μας χρησιμοποιήσει όμως ο Θεός αληθινά, θα πρέπει να μάθουμε να υπακούμε στην οδηγία Του, έστω κι αν δεν καταλαβαίνουμε ή δεν μπορούμε να δούμε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα.

                                                                                   (Διασκευή από τα Αγγλικά: Αντρέας Φούρναρης )

 

 

 

Comments are closed.