“Μείνατε εν εμοί και εγώ εν υμίν”

Γράφει ο Πάνος Ν. Χατζής

                     

               “Μείνατε εν εμοί και εγώ εν υμίν”

                                   (Χωρίς τον Χριστό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε)

                                                                                                              Ιωάννου 15:4

Αυτός ο λόγος του Ιησού είναι το μήνυμα του Θεού που διατρέχει διαχρονικά ολόκληρη την Βίβλο. Είναι αυτό που είπε ο Θεός στον πρώτο άνθρωπο και επαναλαμβάνει συνέχεια σε κάθε… δικό του άνθρωπο και όσο πιο γρήγορα τον κατανοήσουμε και πειθαρχήσουμε στον λόγο αυτόν, τόσο πιο εύκολα  θα καταλάβουμε τον Ιησού και θα ζήσουμε το Θαύμα την εν Χριστώ ζωής, την ζωή της πίστης.

Αλλά πάνω από όλα αδελφέ, είναι ότι θα απολαμβάνεις εσύ τον Ιησού και Αυτός ο Κύριος ο Ιησούς θα απολαμβάνει… εσένα. Γιατί του ανήκεις και σου ανήκει αυτός ο Κύριος. Γιατί τότε μόνο θα έχεις ζωή εν Αυτώ… και ζωή εν αφθονία στη καθημερινότητα σου. Δεν είναι καθόλου μυστικό πως οι άνθρωποι του Θεού, σήμερα. Οι σύγχρονοι πιστοί δεν έχουν και δεν ζουν μια ζωή έτσι όπως την υπόσχεται ο Κύριος Ιησούς και θα την ήθελε το Πνεύμα το Άγιο. Μια ζωή χωρίς την ¨παρουσία¨ του Εγώ και της αμαρτίας 

Ό λόγος: «Μείνατε εν έμοί και εγώ εν υμίν» δεν είναι ένας λόγος που μπορεί να τον προσπεράσεις χωρίς να σταθείς και χωρίς να σε προβληματίσει αδελφέ. Είναι λόγος ¨κλειδί¨ και έχει ουσιαστική και καθοριστική σημασία στην ζωή της νέας γέννησης. Είναι προσωπική ¨θέση ¨και ¨σχέση¨ που πρέπει να αναπτυχθεί με το πρόσωπο του Ιησού και που θα δώσει και δίνει το δικαίωμα στο Πνεύμα το Άγιο να παρεμβαίνει στην ζωή σου ώστε να μορφώνει αυτόν τον Ιησού μεταβάλλοντας τον στον σαρκικό χαρακτήρα μας σε πνευματικό άνθρωπο. Είναι λόγος αποκλειστικής σχέσεις και νόμος ελευθερίας, που δεν επιδέχε- ται στρέβλωση και αλληθωρισμό πνευματικό. Και λόγος που μεταφράζεται για τον πιστό ένα σε συν-περπάτημα και σε συν-σκέπτεσαι και συν-αποφασίζουμε στην ρουτίνα ή στην τρικυμία των καθημερινών μας πραγμάτων, με τον Ιησού. Από την οποία σχέση παράγεται ένας άλλος τρόπος συμπεριφοράς και ζωής από τα ανθρώπινα  δεδομένα. Με απλά λόγια εσύ ο άνθρωπος που ανήκεις στην οικογένεια του Θεού δεν είσαι μόνος και δεν ανήκεις στον εαυτό σου και δεν έχεις δικαίωμα να αποφασίζεις και να επιλέγεις μόνος χωρίς Αυτόν, αν θέλεις να του ανήκεις και να σου ανήκει. Απλά θα ήθελα να σου πω ότι τώρα εσύ που έγινες και είσαι παιδί του Θεού δεν είσαι μόνος δεν αποφασίζεις και δεν λαμβάνεις αποφάσεις μόνος

Ο άνθρωπος της άνωθεν γέννησης, μόνο ¨εν Αυτώ¨ = θέση και με Αυτόν = σχέση, υπάρχει…αναπ-νέει… ζει… έχει μέλλον… και παράγει καρπό εις ζωή αιώνιoν.

Όλα τα άλλα, τα: ¨ναι μεν… αλλά¨ ¨εκείνο ή το άλλο¨  ¨ο τάδε είπε και ο άλλος ερμήνευσε και ο τρίτος υποστήριξε¨, είναι λόγος ¨ως κτύπών στον αέρα¨.

Ό,τι…υπόσχεται ο Χριστός αδελφέ μου, είναι ¨κλειδωμένο¨  και δεν θα γίνει ποτέ δικό σου εάν δεν ζεις την συνεχόμενη αφομοίωση του Ενός από του  άλλου, Εκείνος μέσα σένα και εσύ μέσα Σ’ εκείνον. Αυτό θέλει να τονίσει ο Παύλου για τον εαυτό του και μακάρι να το πεις και εσύ αδελφέ, λέγοντας:Δεν ζω πλέον εγώ, ο Χριστός ζει μέσα μου και εγώ μέσα στον Χριστό. Ναι το ξέρω, ότι εμείς το χρησιμο- ποιούμε σαν να είναι δικό μας, για τον εαυτό μας, κάτι που όμως μας διαψεύδει ο τρόπος που ζούμε και ο καρπός που παράγουμε σαν εκκλησία. 

Αυτή η συνάφεια και η αμοιβαία χημεία για: Να είμαστε ¨ Εν¨   κάνει ορατό το μόνιμο θαύμα στη γη, που λέγετε ¨Οικείος του Θεού¨  μέσα από τον τρόπος και την ποιότητα ζωής του. Και ¨συνεργός του Θεού¨ προς μαρτυρία και φανέρωση του ¨εν εμοί Χριστού¨.

Όταν οι σχέσεις σου με τον Ιησού ραγίσουν ή διατηρείς μόνιμες ρωγμές που ποτέ δεν ¨έκλεισαν¨ με μετάνοια και ταπείνωση προς κάθε πλευρά που πρέπει, προς τον Θεό και προς τον πλησίον σου

Όταν συγκατοίκηση αυτή διαταραχθεί με την παρουσία τρίτου συγκάτοικου…  ξένου σώματος.

Όταν ¨Τι¨ ξένο στοιχείο εισχωρήσει ανάμεσα σε σένα και στον Κύριο και βρει ¨φωλεάν¨ ¨προς θάνα-το¨ τότε έχουμε παρεμβολή προς διάρρηξη σχέσεων, ουσιαστική και όχι τυπική, τότε, ο λόγος  ¨υπό όντινα νικάτε τις και δούλος αυτού γίνετε¨. σου ανήκει.

Τότε….

Όσο και να θέλεις.

Όσο και να προσπαθείς.

Όσο και αν, προσευχόμενος Τον επικαλείσαι, το τέλος κάθε ¨ψαριάς¨ σου, θα είναι και για σένα η ίδια πικρή ηχώ και ο ίδιος αντίλαλος: ¨δεν πιάσαμε ουδέν¨ 

Και ας έχεις τις καλύτερες προθέσεις και άριστες προοπτικές.

Και ας έχεις το καλύτερο υλικό… εγχώριο ή εκ της αλλοδαπής.

Και ας έχεις πονοκεφαλιάσει για τον πιο καλό σχεδιασμό… δεν θα καταφέρεις τίποτα μα τίποτα σου λέω. Και ό,τι και να καταφέρεις, θα είναι… προσποιητό… επιφανειακό… ψεύτικο και αρρωστημένο χωρίς προοπτικής ζωής.

Γι’ αυτό…. 

Θυμήσου και πρόσεχε εις εαυτόν, αδελφέ, το `Μείνατε εν εμοί και εγώ εν υμίν` Είναι σχέση ουσίας, και όχι λόγος τυπικός και προαιρετικός. Είναι τρόπος ζωής και όχι σημαία ευκαιρίας που την επικαλείσαι όταν την χρειάζεσαι. Είναι χάρη και ¨πορεία¨ προς το ¨Κοινωνός Θείας φύσεως ¨ Σχέση ουσιαστική και καθοριστική, για να έρθει ο καρπός του Πνεύματος και χειρόβολα  ζωής …. Αλλιώς, μόνιμη επωδό, στο στον μονόλογό σου και απόηχος του τραγουδιού σου θα είναι: Δι’ όλης της νυκτός δεν έπιασα ουδέν…. Κύριε!!.

                                                                                          

                                                                                              

Comments are closed.